Şans, Joshua Kimmich

bir

Sophia Becker

Almanya'nın sakin sokaklarında, ağaçların gölgelendirdiği kaldırımlarında yürürken aklımdan geçen tek bir şey vardı; O büyülü aşkı ne zaman bulacaktım?

Arkadaşlarım evlenmiş, hemen hemen hepsinin çocukları olmuş ama ben hâlâ Dortmund tribünlerinde avazım çıktığı kadar bağırıp sonra 38 derece ateşle hastahaneye gidiyordum..

Bir banka oturmuş hayatın kargaşına
kendisini kaptırmış insanları izliyordum.. Taa ki, yanıma birisi oturuncaya kadar, hiç kim oturdu diye bakmamıştım ama esen rüzgarla burnuma gelen pahalı parfüm kokusu kendini belli ediyordu.

Joshua Kimmich: Koşu yaparken biraz kendimden geçmişim, hiç rahatsız olmayın.. Birazdan kalkacağım.

Adamın kendini açıklamasıyla, yüzümü ona doğru çevirmiştim.. Tanıdık gelen siması ile gözlerimi kapattım ve aklıma gelen ilk soruyu sordum.

Sophia Becker: Gol attıktan sonra niye o kadar tepki gösterdin? Zaten 3-1 yeniyordunuz?

Joshua, belli belirsiz gözlerime bakıp ne demek istediğimi anlamaya çalıştı.. Anladığı an, hafif tebessüm ettiğini görmüştüm.

Joshua: Uzun zaman sonra gol atmanın verdiği heyecanla o kadar abartılı sevmiştim, bu kadar içleneciğinizi bilsem emin olun böyle bir tepki göstermezdim.

İçimden bir his onun doğru söylediğini söylüyordu.

Sophia: Haaland'ı satmasaydık emin ol, zaten kazanırdık.

Kazanamıyacağımızı bile bile bunu söylemiştim, yani evet, Haaland çok iyi bir futbolcuydu ama Bayern karşısında o bile duramazdı.

Joshua: Yarın Şampiyonlar Ligi'nde, Haaland'lı City ile maçımız var.. Gelmek ister misin?

Sophia: Anlamadım?

Joshua: Hem Haaland'ı izlemiş olursun,hem de bir özür olarak kabul edersin?

_______________________________________

Bir bunu yazmamıştım.. Yazdığıma göre evet rahat bir sekilde watty'i bırakabilirim.

Bölüm hakkında düşünceleriniz?

raileena Bayernden kimi istersin bASKanım?