gelincik: pist yarım saattir seni bekliyorum parkın orada, gelmeyi dusunmuyorsan gidiyorum ben?
gelincik: hey!! minho??.. peki gidiyorum ben görüldü
Minho, Hyunjin ile ortaokulun başından beri çok iyi anlaşırdı, birbirlerini ne olursa olsun korur ve destek çıkarlardı.
Hyunjin, üst sınıflardan zorbalık gördüğü için Minho üst sınıflarla tartışırken kaşını patlatmıştı.
Kimseye vermediği değeri ona veriyordu, Hyunjin bu yaptıklarını sadece arkadaş oldukları için sanıyordu ama olay çok farklıydı.
Minho okulun ilk günü babasının popüler olması nedeniyle tüm gün konuşulmuştu, bütün kızlar çevresinde barikat kurmuş şekilde dizilmişti, Minho kalabalıktan kurtularak sınıfına geldi ve öğretmenin işaret ettiği yere doğru emin adımlarla ilerledi.
Uzun süre kendine gelemeden sıra arkadaşını inceledi, ilk defa birisine bu kadar meraklı yaklaşmıştı. Sanırım bu beğenmek oluyordu? Minho için duyguları tanımlamak zordu, babasının parası için insanlar onu seviyordu, ama bu çocuk dönüp ona bakmadan pür dikkat öğretmeni dinliyordu.
Değişik bulmuştu, ama bir yandan ilgiye boğulmadığı için kendini şanslı hissediyordu çantasından defteri çıkartıp not almaya başladı dünden kalan yorgunluğu yüzünden dersin yarısında uyumuştu.
Hyunjin teneffüs zilinin çalması ile kantine doğru ilerledi, kendine çilek aromalı sakız ve su aldı tabii sıra arkadaşını unutmamıştı. Onun içinse bir çikolata ve su aldı ücretini ödedikten sonra merdivenleri çıkmaya başladı.
Tam o sırada Minho ile çarpıştılar, elinde ki her şey yere savrulmuştu yine de yüzünde oluşan gülümsemeyi bırakmadı, yere eğildi ve çikolatayı alarak kendinden birkaç cm kısa olan çocuğa döndü.
"Sana almıştım ama sanırım başka bir zaman bunu telafi etmem gerekiyor, biraz daha düzgün yürüseydim keşke çok üzgünüm."
Minho sözünü bitiren çocuğa döndü ve gözlerinin içine bakarak gülümsedi, ona doğru uzatılan çikolatayı aldı ve cebine koydu.
"İstemediğimi söylemedim, bunu afiyetle yiyeceğim ama neden bana bu çikolatayı aldın?"
Hyunjin aldığı cevap ile sevinmişti, çünkü ailesi harcadığı parayı kuruşuna kadar sorardı. Bir çikolatanın parasının boşuna gitmesi ailesi için çok büyük bir kayıptı, Hyunjin karşısında gözleriyle onu süzen çocuğa döndü ve dudaklarını araladı.
"Bilmem, seni mutlu etmek istemiştim ayrıca buraya yeni geldin istersen arkadaş olabiliriz."
Her şey bu şekilde başlamıştı, ve böyle devam etmişti iki arkadaş her konuda birbirini desteklerdi. Ama Minho bunu bir arkadaş ilişkisinden öte görüyordu.
Hyunjin ile göz göze geldiğin de içi kıpır kıpır oluyordu, onunla her saat konuşmak istiyordu zaten başlarına ne geldiyse Minho'nun bu hislerini kontrol edemeyeceği düşüncesi ile olmuştu.
(Mesajlara cevap vermediği gün) O olaydan önce ki gece Minho hiç uyumadı, tüm gece bu durumu deliler gibi aşık olduğu çocuğa nasıl açıklayacağını düşünüyordu. İki şık vardı ya ona her şeyi itiraf edip çekip gitmek, ya da onu unutmak.
Minho ikinci seçeneği seçerek hayatının ilk hatasını yapmıştı, evet bu ilkti çünkü Minho için hayat Hyunjin ile başlamıştı, o olmadan önce hayatının nasıl ilerlediğini kendine her zaman sorardı.
Kararını verdikten sonra sabaha karşı Hyunjin ile ilgili olan her şeyi çöpe attı, Hyunjin ile birlikte aldığı tüm çikolata paketleri, birbirlerine yaptıkları çizimler, arkadaşlık bileklikleri ve daha çoğu..
Yıllardır biriktirdiği hislerin bu şekilde biteceğini sanmıştı, ya da öyle olması için tanrıya dua ediyordu.
Hyunjin'i engellemedi, ondan son kez bile olsa bildirim almak istiyordu ve öylede oldu.
Ağlamaktan şişen gözleri ile telefondan gelen bildirim sesi ile ayaklandı, bildirimlerden mesajları okudu ve onun parkta olduğuna emin oldu.
İlk defa bir şeyler hissettiği park orasıydı, Hyunjin ile her zaman orada buluşurdu.. Hyunjin'i orada her gördüğünde duygularının daha da büyüdüğüne inanırdı ki öyleydi.
Mesaja girdi ve uzun süre ekranla bakıştı, tek çaresi engellemekti titreyen elleriyle engelledi ve terasa geçerek uykusuz gözleriyle saatlerce ağladı, arada durakladı ve kendine "neden?" diye sordu, cevabı yoktu.
arkadaslar olmamis bu, neyse eger begenilirse biraz daha toparlamaya calisacagim dusuncelerinizi yazar misiniz?😞🙏
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
