Premafia, Minsung

17

Aradan üç gün geçmişti Felix hâlâ Hyunjin'in yanındaydı Hyunjin kendini affettirmek için türlü şeyler yapmıştı Felix asla affetmeyeceğini düşünse de vicdanı sızlamıştı yine de yakın davranıyordu sevdiği adama evet hâlâ seviyordu vazgeçmemişti

Hyunjin'in ısrarı üzerine gece aynı yatakta yatmışlardı Felix uyandığında kendini Hyunjin'in koynunda bulmuştu farkettirmeden kokusunu içine çekti ve geriledi Hyunjin'in uyuduğunu sanıyordu

Geri çekilmeye çalıştığında Hyunjin onu belinden kavrayıp tekrar kendine çekmişti Felix'in bu aniden olan hareketle gözleri kocaman açılmıştı

Hyunjin
Nereye gidiyorsun? Daha ben güzel kokunu içime çekmeden hm?

Felix
Rahatsız etmek istememiştim üzgünü-

Sözünü kesen şey nefesini de kesecekti tabiiki Hyunjin'in narin dudakları küçüğününkiler ile buluşmuştu parçalarmışçasına öpüyordu bu üç gün boyunca çok kez öpmüştü Hyunjin onu ama hiçbirine karşılık vermemişti Felix sonunda buna vermişti ya da verebilmişti

Beş dakikanın sonunda ayrıldıklarında Felix utanarak örtüyü kafasına kadar çekmişti. Büyüğü, onun bu tatlı haline gülmüş ve örtüyü indirmişti, Lix büyüğüne kıkırdayarak sarılmıştı ve dudağına minik öpücükler kondurmuştu Hyunjin'in çok hoşuna gittiği her halinden belli oluyordu

★★★★★

Evet, Minho bugün yolculuğa çıkacaktı biricik sevgilisi günlerdir belli etmese de ağlıyordu şimdi de kapının önünde havalimanına gitmek için taksiyi bekliyorlardı beraber

Jisung hâlâ ağlıyordu kaybetme korkusu vardı en değer verdiği kişiyi, Sevdiği adamı kaybetmekten korkuyordu belki de başkasını bulacaktı belki de yıllar önce ölen ailesi gibi onun da başına birşey gelecekti korkudan yemek bile yiyemiyordu. bu üç günde tam 4 kilo vermişti

Minho'nun da gözü arkada kalacaktı sevgilisi böyle endişeliyken ne yapacağını bilmiyordu söz verdiği gibi sadece iki haftaydı ama kendisi de çok özleyecekti

Sonunda taksi geldiğinde Jisung koşturup sevgilisine sıkıca sarıldı daha şiddetli ağlamaya başlamıştı böyle devam ederse Minho gidemeyecekti eğer gidemezse de eski işine devam etmek zorunda kalacaktı

Minho
Jisungie yapma bebeğim iki hafta sadece

Jisung
Ya başka birini bulursan beni bırakırsan

Minho, küçüğünün gözyaşlarını nazikçe sildi

Minho
Bana güvenmiyor musun sevgilim? Ben seni böyle bırakır mıyım hiç?

Jisung
Biliyorum ama korkuyorum

Minho
Geleceğim sevgilim bırakmayacağım seni

Jisung
Umarım Minho-ah

Minho son kez bebeğinin dudaklarına yapıştı belki de bu herşeyin sonuydu son öpüşü, son görüşü, son dokunuşu gibi ama gelecekti kendisine inanıyordu, kendisine inanmasa da bebeğine olan sevgisine inanıyordu nereye giderse gitsin sevgisi onları elbet buluştururdu başka bir zamanda ama aynı kişiler, aynı duygular, aynı bakışlar

Biriciğinden ayrılıp onu bekleyen taksiye bindi gözyaşlarını serbest bırakmıştı çok özleyecekti evet bunların hepsi iki hafta içindi ama kim bilir belki de sonsuzdu