1. Bölüm

45 4 7
                                    

Yazım hataları olabilir şimdiden kusura bakmayın

Ben yedi yaşında iken annemi kalp krizi nedeniyle kaybettim. O günü hatırlıyorum çok ağlamıştım. Annem benim için şu hayatta en değerli, en anlayışlı insan olabilirdi. Annemin ölümünden on ay sonra babam beni karşına aldı. Yanında bir kadın vardı. Kimdi ki bu kadın? Ben ne olduğunu anlamaya çalışırken babam bir anda söze girdi. "Oğlum bak bu Aylin ablan. Şuan ablan diyorum çünkü daha kim olduğunu bilmiyorsun anlatmamı ister misin? "dedi.Bende onaylarcasına başımı salladım. Babam" Berk bizim Aylin ablan ile dört aydır ilişkimiz var. Beraber yemek yedik, konuşup sohbet ettik. Galiba biz evlenmeye karar verdik. " dedi. Ne? Evlenmek mi?O çocuk yaşımla bile bunu anlaya biliyordum. Tek dediğim"Baba bu kadar mı çabuk? "Dedim.Babam oturduğu sandalyeden kalkıp benim yanıma geldi. Elini omzuma koyarak" Bak oğlum ben anneni hiçbir zaman unutmadım. Belki Aylin ablan annenin biraz acısını almasına yardım eder. "Dedi.Bende istemeye istemeye kabul ettim. İki hafta sonra babam ile Aylin ablam evlendi. Abla diyorum çünkü benim birtane annem var ve o da şuan bu Dünyadan daha güzel bir yerde. Babam Aylin ablaya " Anne" demem için zorluyordu ama ben demeyecektim. Aylin abla ile babam evleneli 1 ay olmuştu. Galiba Aylin abla iyi biriydi yada bana öyle geliyordu. Aylin abla babam yokken bana karşı çok sert davranıyordu. Sürekli bağırıyordu. Babam varken sanki bir melek rolü oynuyordu. Melek yüzlü şeytan işte babam da bu numaralara kanıyordu. Birgün Aylin abla ile pazara gittik. Salatalık, biber, çilek aldık. Aylin abla evden baya baya uzak bir sokakta durdu. Elindeki poşetleri bana verdi. "Berk bunları tut ben geleceğim. " dedi. Madem gelecek ti bu kadın neden 3 saattir ortalıkta yoktu?


Arkadaşlar devamı yakın bir zamanda gelecek okuyan herkese teşekkür ederim. Yorumlarınızı beklerim😘

Umut IşığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin