sassy.

1 ── Yardım etmemi ister misin?

merhabalaarr 🙌🏻

evet, tam sınav senesinde fic
yazmaya başlayan o salak benim

paragraf çözmekten beynim akınca bende
böyle bir şey yapayım dedim, ne kadar
işe yarayacağı da muamma 🫠

fazla uzatmadan iyi okumalar diliyorum,
değerli yorumlarınızı bırakmayı unutmayın 🤍

──

Hayatta bazen çaresiz hissettiğiniz anlar oluyordu.

Bu anlar genellikle hiç beklemediğiniz bir zamanda oluyor ve ne yapacağınızı şaşırıyordunuz, eğer o an düzgün karar veremezseniz hayatınız baştan sona değişebiliyordu. Bazı kişiler bunu kolaylıkla atlatırken, bazıları da diğerleri kadar şanslı olamıyor ve büyük sonuçlar doğuracak şeyler yaşıyorlardı.

Benimki çok büyük bir şey sayılmazdı, ancak başıma bela alabileceğim kadar da büyüktü.

Birazdan şirket ortaklığı için buraya geleceklerdi ve hep beraber akşam yemeği yerken büyükler iş hakkında konuşacaktı. Ailenin tek çocuğu ve ev sahiplerinden biri olduğum için yemeğe katılmak zorundaydım, bunda bir sorun yoktu, bunu zaten her zaman yapıyordum. Sorun kızgınlığımın yaklaşmış olmasıydı.

Birkaç gündür kasıklarım, kızgınlığımın geleceğinin habercisi olarak sızlayıp duruyordu ve eğer bu yemeğe katılırsam istemediğim şeyler olacaktı, ancak içten içe katılmak zorunda olduğumu da biliyordum. Çünkü bunu aileme söylediğimde gelecek olan kişilerin çok önemli ve varlıklı olduklarını söylemiş, katılmam için çok rica etmişlerdi.

Eh, ben de şirketimizin bu ortaklığa ihtiyacı olduğunu bildiğim ve ailemi de hayal kırıklığına uğratmaya niyetim olmadığı için biraz dişimi sıkmaya çalışacaktım. Yalnızca bu yemeğin çok uzun sürmeyeceğini umuyor ve kendimi de böyle avutmaya çalışıyordum.

"Misafirleriniz gelmek üzere efendim, Bayan Kim sizi çağırıyor." Hizmetlimizin kapımı tıklatarak söylediği şeyle birlikle bakışlarımı refleksle oraya doğru çevirdim ve olumlu anlamda yanıt verdim. O gittikten hemen sonra da aynadan son kez kendime baktım, güzel görünüyordum.

Vücudumu tam saran askılı elbisem kalçalarımın hafif aşağısına kadar geliyor, saten ve dar olduğu için de oldukça dikkat çekiyordu. Sarı saçlarımı düzleştirerek güzel bir görüntü elde etmiş, uzun küpelerimle de kombinimi sadeleştirmiştim. Yüzümde ise yalnızca maskara ve bordoya yakın bir ruj vardı, elbisem beyaz olduğu için birbirlerini tamamladıklarını düşünüyordum.

İşim bittiğinde beyaz topuklu ayakkabılarımın sesi eşliğinde odadan çıktım ve merdivenlerden aşağıya inmeye başladım. Diğerleri feminen olduğumu biliyor ve bunu en çok bana yakıştırıyorlardı, en güzel omega olarak biliniyordum. Ve dedikleri gibi olduğumu da biliyordum, güzelliğimin farkındaydım ve bunu kullanmaktan da çekinmiyordum. Herkesin cazibeme kapılıp gitmesi hoşuma gidiyordu.

Aşağıya indiğimde kapının önünde duran anne ve babamın yanına geçtim ve misafirlerin gelmesini beklemeye başladım. Şimdilik iyiydim ve bir şeyim yoktu, sadece artık alıştığım kasık ağrılarım hafifçe rahatsız ediyordu o kadar. Annem sorun olup olmadığını öğrenmek adına bakışlarını bana çevirdiğinde gözlerimi kapatıp açarak bir şey olmadığını belirttim, o da gülümseyerek tekrar önüne döndü.