Kamer:
Olayların üzerinden 5 gün geçmişti bu süreç içinde karan ne bara uğramıştı nede telefonlara cevap vermişti adresini de bilen kimse yoktu koca barda bu yüzden her gün bara gelip onu bekliyordum sonunda Kara'nın ev adresini bildiğini düşündükleri birini göstermişti çalışanlardan biri hemen adamın yanına gidip adresi sordum insan gibi ama söylememek için ısrar edince bar çıkışında sıkıştırıp düzgünce konuşmuştum (!) Daha fazla dayağa dayanamayıp adresi söylemişti ordan nasıl ayrıldım arabayı nasıl kullandım bilmiyorum ama şuan Kara'nın evi olduğunu düşündüğüm dairenin önünde Zile basmak için büyük bir savaş veriyordum sonunda savaşın galibi olup Zile bastım biraz bekledikten sonra kapı aralandı karşımda gözleri ve yüzü kızarmış göz altları morarmış hatta tamamen çökmüş bir karan beklemiyordum için acıdı bu görüntüyle biri kalbime bir hançer sapladı o anda bedenim titredi gözlerim doldu omuzlarıma büyük bir yük koyuldu sanki ayakta zar zor durmaya çalıştım
Karan:
Öğrendiğim şeylerin ağırlığı altında eziliyodum resmen 5 gün 5 gündür evden çıkmamıştım telefonumu kapatıp dünyayla bütün bağımı kesmiştim ne düzgün yeme yemiş nede uyuyabilmiştim sadece televizyondan müzik dinleyip ağlıyodum düşüncelerimden sıyrılmama sebep olan şey kapının çalınmasıydı umursamadım sonunda giderdi büyük ihtimal ama öyle olmadı kapı sürekli çaldı sonunda kapıdaki dayanamamış olacakki kapıyı kırarcasına vurmaya başladı sonunda bende dayanamayıp kapıyı açtım karşımda Kameri görmeyi beklememiştim kısa bir süre sonra kendime gelip kapıyı kapatacaktım ki kapıyı itip içeriye girdi beni kapı ve kendisi arasında sıkıştırdı üzerimde bana bol olan bir tişört vardı altımda ise sadece Boxer vardı bir müddet beni inceledi bakışları bacaklarımda takılı kaldı daha sonra kendine gelmiş olacakki kafasını iki tarafa sallayıp konuşmaya başladı
"Özür dilerim karan özür dilerim yalvarırım affet beni biliyorum hatalıyım ama benide anla sana herşeyi anlattım yerimde olsan ne yapardın"
"Kamer haklısın tamam zaten sana haksız olduğunu söylemedim ama bunu bana en başında anlatsaydın ya beni gerçekten tanıdığın An anlatsaydın ya benide anla ağır geldi herşey benimle sadece oynadığın gerçeği ağır geldi"
"Hayır hayır yemin ederim oynamadım ilk başlarda belki ama yemin ederim aşığım sana karan ben sensiz yapamam lütfen bana bir şans ve yalvarırım"
"Ağlama hayır hayır lütfen ben sadece düşünmek istedim tamammı yani sende haklısın bu yüzden zaten seni affedicektim ama biraz düşünmem gerektiğini düşündüm ağlama hadi"
"Affettinmi şimdi beni"
"Yani sayılır ama bu senin burnundan getireceğim gerçeğini değiştirmez"
"Ne yaparsan kabulüm eşeğim ben hakettim sıç ağzıma"
"Hadi içeri geçelim"
Yazar:
Karan uykusu olduğunu söyleyip kameride peşinde odaya sürüklemişti kamer küçüğünü kolları arasına almış saçlarından soluklar alarak dinleniyodu
"Babam babama ne yapacaksın"
"Sen ne dersen onu yapalım"
"Yeni karısı ondan ayır gerisini ben hallederim"
"Çok basit"
"Dediğimi yap pişman olmayacaksın"
"Peki sevgilim nasıl istersen"
"Pardon da sevgilim derken ben teklif almadım "
"Böyle basit olmasını istemezdim ama daha fazla beklemek istemiyorum karan benimle çıkarmısın"
" evet evt evt "
"Evlilik teklifi gibi oldu sanki hmm"
"Belki oda olur ilerde"
"Olur tabi"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karam bar
Short StoryB×B Gay Kamer: ailem yok öldüler. Karan: nasıl Kamer: biri onları gözümün önünde öldürdü...