İflah olunmaz duyguların sahibi,Büyüdükçe çiçeklenen ağaç dalları gibi.
Her yıl solsa dahi,
Yeniden çiçek açmaya yemin etmiş gibi.
Kurumuş dalları sonbahara küs,
Soğuk kış tomurcuklarını üşütmüş.
Onu hayatta tutan tek kökü.
Yeniden güneşe kavuşacağı düşüymüş.
Hüseynova
Ben beğendim:) umarım siz de beğenirsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mürekkep lekesi | Şiir
PoetryYazmayı seven birisiydim. İçindekileri yazmaya başladığımda yazdıklarımın şiirlere dönüştüğünü fark ettim. Ruhumu cümlelere, cümleleri şiirlere anlattım. Bide yazılarıma sizin gözünüzden bakmak isterim.🤍 Şiirle kalın ☀️