Ezginin Adana'ya taşınalı sadece iki saat olmuştu ama o bu sehri hiç istemiyordu Eskişehir de arkadaşları okulu herseyini geride bırakmıştı babasının işinden dolayı Adana'ya taşınması lazımdı gelmeden önce babası okulunu kaydını herseyini yaptırmıştı ezgiye sadece okula gidip derslere girmek, çıkmak ve eve gelmek düşüyordu sade ve güzel bir hayattı ezgininki
-Ben ezgi 17 yaşındayım babamın işlerinden dolayı Eskişehirden Adana'ya taşınmak zorunda kaldık burda hayatıma devam etmem gerektiğini biliyorum ama nsl devam edecegimi bilmiyorum arkadaşlarım okulum herşeyi Eskişehirde kaldı ve yeni bir hayat yeni bir okul yarın okulumun ilk günüydü "heyecanlı mıydım" hayır değildim çünkü hiç istemiyorum gitmeyi .
Sabahın erken saatlerindeo hayatınızı mahveden bir sesle uyandım sabahın saat 6.30 yataktan istemeyerek de olsa kalktım banyoya geçip elimi yüzümü yıkadıktan sonra dolabın karşısina geçmedim çünkü daha dün geldigimiz için kıyafetlerimi yerleştiremedim valizimden elime ne geldiyse aldım kot şort ve askılı beyaz tişört adana aşırı sıcak olduğu için bunları giymek en iyisiydi saçımı gelişi güzel açık bıraktıktan sonra hafif bir allık ve rujla yüzümü şekillendirdim aşağı koşarak indiğimde geç kaldığım aklıma geldi annem mutfaktan ağrı kızım kahvaltı hazır haydi gel bisiler ye derken ben ayakkabılarımı giyiniyorum annem mutfaktan çıktıktan sonra
-Ezgi kızım kahvaltı etmeyecek misin saat kaç geç mi kaldın yeni geldiğimiz için servis ayarlayamadi baban bugünlük biz birakicaz seni yeni okuluna
Annem konuşmasını bitirdikten sonra kapının ağzından annemleri beklemekle meşguldum bu arada taşıdığımızdan bu yana dışarıya hiç bakmamıştım gayet güzel ama sıcaktı üç dört tane kadın pencereden pencerey sanki telgraf bağlamışlar gibi dedikodu yapıyordu annem kapıdan çıkışiyla kafamı o yönde dönderdim babamın sorusuyla kendime geldim
-Ee prensesim heycanlı mısın yeni okul ve arkadaşların için
İçimden her ne kadar hayır demek gecsede onların üzülmesini asla istemiyorum babama gülerek
-Evet baba açıkçası bende merak ediyorum yeni okulumu
Annemle babam derin bir sohbete girmişken evle şehirle ilgili kulağıma kulaklimi takip önüme ilk gelen şarkıyı açtım ve şarkıda bir söz söyle diyordu
"Bu yerler bu insanlar bana yabancı" tamda beni anlatıyordu bu şehirde bu insanlarda bana yabancıydı arabanın durmasıyla kendimi derin düşüncelerden çekip okuluma baktığımda burası bir kolejdi KARACA KOLEJİ waoww hiç etkilendim mi hayır açıkçası annem ve babamla vedalaştıktan sonra arabadan inip okulun avlusuna girdim tüm gözler üzerimdeydi yeni kız yeni kız diye hitap ediyorlardı bana ve bu benim sinirimi aşırı bozsada hiç bişi demeden okula girdim müdürün odası her nerdeyse bilmiyordum sınıfım neresi bilmiyordum umarım bugün güzel geçer Merdivenlere baktım başka çarem olmadığı için onlara yöneldim o sırada telefon mesaj geldi o anda öyle bişi oldu ki biranda kendimi öldü sandım gözümü açtım baktım tamam yaşıyorum sert baya spor yapmış bir vücuda çarpmıştım kim ama çarptığım kişi beni belimden yakalayarak düşmemi engelledi kafamı kaldırıp beni tutan kişiye baktığımda gözleri okadar güzeldiki ama çok sert bakıyordu ve bana kurduğu cümleyle şaştım ve ne yapacağımı şaşırdım- 3 saniye içinde ayağa kalkmazsan seni yere bırakırım
-Ne
demekle kalmıştım sadece ve biranda kendimi yerde buldum ona öyle bir ölümcül bakış atıyordum ki arkasına bakmadan ilerledi ayağa bir hırsla kalktım ve karşıma ilk çıkan kişiye müdürün odasını sordum sorduğum kişi erkekti isminin ne olduğunu bilmiyordum ona sadece
-Merhaba ben okula yeni geldim ve müdürün odasını bulamıyorum bana yardım eder misin
Bir süre yüzüme baktıktan sonra beni süzdüğünü anladım ve ona tekrardan
-Yardim edecek misin yoksa başkasini sorimmi
Bir süre daha baktıktan sonra bana değil arkama baktığını anladım ve arkama baktığımda beni o yere attan odunu gördüm ve ters bir bakış atarak çocuğa hiç bakmadan ilerledim ve sağımda yazan tabelayı görünce içim rahatladı müdür odası yazıyordu kapıyı çalarak içeri girdim gir sesini duyduktan sonra kapıyı açtım ve içeri girdim
-Merhaba sen galiba yeni öğrencisin
-Evet müdür bey ben sınıfımı öğrenmek için geldim
-Tabi ismin ve soy ismin neydi
-Ezgi Korkmaz
-Sınıfın 11/F koridorun sonunda sağ
-Tamam müdür bey teşekkür ederim
Dedim ve tam odadan çıkacakken
-bizim oğlanla aynı sınıftasın ezgi tanışıp arkadaş olun
Acaba oğlu kimdi merak ettim açıkçası okulun sahibinin oğlu ile aynı sınıfta olmak
-Tamam
Diyerek odadan çıktım ve müdürün tarif ettiği yönü gidince 11/F yazısını gördüm ve sınıfta öğretmenin olmadığını gördüğüm için kapıyı çalmadan içeri girdim herkesin gözü benim üstümdeydi bir kişi hariç Hayir olamaz beni bırakan çocuk o hiç bakmadan ona boş sıra arama koyuldum ve bir kızın gel benim yanım boş istersen beraber oturalım dedi hafif bir tebessüm ederek yanına oturdum ve
- teşekkür ederim
Dedim ve direk konuşmaya başladı gülmemek için kendimi zor tuttum biranda kendini tanıtmaya başladı
- merhaba ben yağmur
Elini uzattığında elimi uzatmam gerektiğini anladım ve elimi uzatarak
- bende ezgi memnun oldum
Dedim ve içeriye hocanın girmesiyle sustuk ve dersi dinlemeye odaklandık
Ve okuldaki ilk günüm böyle geçmiş oldu daha sonra yağmurla baya konuştuk kaynaştık ve numaramı bile istedi ve bende verdim daha sonra annemi arayarak haber verdim ve okul bahçesine çıkarak annem gilin gelmesini bekledim*Açıklama*
Ark kitaba yeni başladım ilk kitap lütfen yorum ve oylarınızı atın ilk bölüm nsl buldunuz devamı gelecek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NEFRETTEN DOĞAN AŞK
ChickLitEzginin eskişehirden Adana'ya taşınalı yalnızca iki saat olmuştu yeni hayatında onu neler bekliyor yeni bir lise yeni arkadaşlıklar