NEFRETTEN DOĞAN AŞK

ilk adımlar

Keremin evine gelmiştik yağmurun kapıyı açıp aşağı inmesini bekliyordum, sanki sarp ve yağmurun aklında bişi varmış gibi pis pis birbirlerine sırıtıyorlardı yağmura sert bir ses tonuyla

-Yağmur senin özel şoförün gelip kapını açmayacak aç şu kapıyı inelim artık

Bu sert çıkışım arabadaki herkesi şoka düşürmüştü ki herkes bana bakıyordu

-Az bekle ezgi kapı sıkışmış sarp inip açacak şimdi

Kapının kolu nsl sıkışıyordu anlamıyorum evet aslında keremin olduğu taraftanda inebilirdim ama o odun gibi geçmiş köşeye bizi izliyordu kereme dönerek

-Bu arabada herhalde iki tane kapı var demi açsana kapıyı kerem

Bana bilmiş bir tavırla bakıyordu elimi uzatıp kapıyı açacağım sırada kendiside uzattı elini eli elimle buluştu daha sonra gözleri gözlerimle buluştu yine o bakışlar yine derin derin bakıyordu ne o çekiyordu elini elimden nede ben çekebiliyordum neden böyle oluyor anlamıyordum neden çekemiyordum istiyordum ama olmuyordu aslında istediğimden de emin değildim ellerimizi birbirinden ayıran ses kapi kapanma sesi oldu yağmur ve Mete arabada inmişti ve sarp bize pis pis bakarak arabayı kilitledi ben şok bir tavırla onlara bakarken kerem sarpa öldürücü bakışlar atıyordu cama atlayarak

-Yağmur napıyorsunuz açsanıza şu kapıyı amacınız ne sizin ya

Sarp kendini yere atarcasina kahkaha atıyordu kerem ona dönerek

- Ben burdan çıkim sana o kahkaları attıracam açın lan su kapıyı çocuk musunuz siz oyun oynuyorsunuz

Keremin bu kadar ciddi olması beni güldürmüştü benim güldüğümü gördüğünde

-Komik olan ne ezgi arabada benimle baş başa kalmak çok mutlu etti seni tamam karışmıyorum al açtır hadi kapıyı

O bunları söylerken ben hayla kahkaha atıyordum

-Benimle iddaya girme açtirim ben bu kapıyı

Bana yine o bilmiş tavrıyla bakıyordu cama yaklaşarak

-Yağmur hemen bu kapıyı açıyorsun yoksa kötü olur

Sanki lafımı hiç duymamış gibi arkasına bakmadan üçüde eve girmişti arkamdan o pis kahkaha sesleri geliyordu haklıydı kahkaha atma sırası ondaydı arkamı dönüp ona

- Ne gülüyorsun çok biliyorsan aç kapıları

-Ben sana ne dedim Ezgi hanım karışmıyorum

Cam kenarına geçtim ve dışarıyı izledim kereminde sesi çıkmıyordu benimde oda sessiz sessiz oturuyordu ama ne tarafa bakıyordu bilmiyorum ama delicesine merak ediyordum acaba bana mı bakıyor die kafamı döndermemek istiyorum ama utanıyor dönderemiyordum sonra birden birden baktım o tarafa uyuyordu bir insan nsl hemen uyukuya dalar hemen uyur ama çok güzel tatlı uyuyordu

Bunlar nasıl düşünceler ya ufff çıkmıyorlar kafamdan içimden bir ses git yanına saçına dokun diyordu ama ben o sese uyarsan herşey çok kötü olabilirdi hem neden ben onun saçına dokunuyorum o kimki ben onun saçına dokunuyorum ama istiyordum yaklaştım yaklaştım nefesini tenimde hissettim içimde oyle bir korku vardı ki heran uyanacakmış gibi içimden kendime küfür ediyordum niye böyle bişi yapıyorum kendime soruyordum yapmayacaktım vazgeçtim yapmayacaktım tam ondan uzaklaşacakken beni şoka düşürecek hareket yaptı eliyle elimi tuttu ben şoklar içinde ona bakarken

-Gitme

Dedi belkide rüya görüyor onun etkisinde kalmıştı, ben şoktayken elimi elinden bile çekemiyordum noluyordu bana elimi çekmek istedim ama bırakmadı tekrardan konuştu ama bu söylediği şey beni kalp krizi geçirte bilirdi

-Ezgi gitme uzaklaşma benden

Bendim bana demişti "ezgi gitme demişti" bana demişti şoktaydım sonra gözlerini açtı gözleri değdi gözlerime tam elimi çekeceğim zaman yine tuttu beni bırakmadı elimi bırakmıyordu

- Ezgi bu eli bir kere tuttum birdaha asla bırakmam lütfen sende bırakma tut birdaha bırakmamak üzere

Kulaklarım duymaz ağazım konuşmaz oldu birden sarıldı vücudu vücuduma değdi kapattım gözlerimi o ağır parfüm kokusunu yavaş yavaş içime doldurdum ne yani biz şimdi sevgilimi olduk herşey çok ani olmuştu birden gelişmişti bana soruyordu

-Ezgi sende beni seviyor musun biliyorum çok ani oldu ama

-Evet diye bağırdım evet bende seni seviyorum

Sonra bişi oldu herşey gitti kayboldu ne kerem vardı ne ben o tanıdık ses keremin sesi

-Kimi seviyorsun ezgi ne eveti uyan

Ne yani ne hepsi rüya mıydı