Kuşku

36 4 5
                                    

Ezginin Anlatımı

Sabah gözlerimi açtığımda kendimi başka bir evrende gibi hissetmiştim burası benim odam değildi burası siyahlarla bulanmış bir odaydı ama ben nerdeydim burası kimin evindi buraya nasıl getirildim, en son evet hatırlıyordum beni birileri kaçırmıştı ama burası orası değildi yataktan kalkıp cama doğru yürüdüğümde büyük bir şoka girdim burası benim dün gece geldiğim keremin ikinci eviydi ama nasıl olurdu,beni onlar kurtarmıştı ama beni nasıl bulmuşlardı beni buraya getirene kadar ben nasıl uyanmamıştım aklımdaki sorular beni delirtmek istercesine aklımın içinde dönüyordu kapının acilma sesiyle irkildim ve kafamı o yöne çevirdim keremdi kapıdan içeriye bakıyordu sanki benim uyuyor muyum uyumuyor muyum ona bakıyordu

-Uyanmışsın

Benimle ilk defa bu ses tonuyla konuşuyordu içten gelmişti bu ses bana

-Evet uyandım ve kendimi başka bir evrende buldum beni buraya nasıl getirdiniz? Nasıl kurtardınıx beni?

-Ezgi tamam bak şuan çok merak ediyorsun ama biraz dinlen sana herseyi anlatacaz ama dinlenmen lazım olur mu

Beni düşünüyordu ciddi ciddi beni düşünüyordu kereme ne olmuştu böyle anlamadım sonda ona uyar gibi gözlerimi yavaş yavaş kapattım kendimi tekrar uykunun kollarına bıraktım...

Uyandığımda güneş batmıştı kaç saat uyumuştum bilmiyordum hızla ayağa kalktım anneme babama ne diyecektim ben şimdi banyo olduğunu düşündüğüm kapıyı açtığımda banyo ile karşılaşmanın sevincini yaşıyordum sanki, tabiki kimsenin banyosuna izinsiz girmem ama mecburum girmeye elimi yüzümü yıkadıktan sonra hızla aşağı indim büyük bir salon herşey siyah üçüde ordaydı Kerem,Sarp,Mete üçüde bisi konuşuyordu ama uzak olduğum için fazla duymamıştım onlara yaklaşırken hafiften bir öksürük ile geldiğimi belli ettim üçünde kafası bana dönmüştü Sarpın ve metenin aynı anda sordugu soru beni kıkırdatmıştı ikiside aynı anda

-Ezgiii iyi misin nasıl oldun diye sormuştu

-Evet iyiyim iyiyim sıkıntı yok

Neden beni birden bu kadar düşünmeye başlamışlardı merak ediyordum sonra keremin sesiyle irkildim

-Bugün okula gitmiyoruz sen iyice dinlen akşam seni evine bırakırız

Şok olmuştum beni düşünüyordu okula gitmeyecek ve keremin evinde kalacaktık hepimiz nsl geçecekti iç sesim "Ezgi kızım sen salak mısın sanki burda kalmayı çok istiyormuşsun gibi davranma biraz itiraz et"Evet iç sesim doğruydu biraz itiraz etmem gerekiyordu hemen sazan gibi atlamam gerekiyordu

-Yok teşekkür ederim ben okula uğramadan direk eve geçerim beni düşündüğünüz için teşekkür ederim

Hem doğruydu eve gitmek daha mantıklıydı ne yapacaktım sanki ben keremin evinde eve gitmem daha doğru olurdu keremin kurduğu cümle nedense beni kırmıştı neden kırdı onuda bilmiyordum

-Sen bilirsin ezgi ozmn kendi başının çaresine kendin bak kapı orda çık git ozmn

Çık git demişti kapı orda demişti burda daha fazla durmama gerek yoktu hızla arkama bile bakmadan çıkmıştım ağlıyordum evet ama neden ağlıyordum bilmiyordun sonuçta ben demiştim gerek yok diye ama onunda o kadar kırıcı konuşmasına gerek yoktu ben hızla eve doğru yürümeye devam ediyordum telefonun çalıyordu baktığım da sarp arıyordu açmadım kapattım Mete aradı açmadım ama kerem aramadı nefret ediyordum ondan nefrettt telefonumu elime alıp anne ben bugün yağmurlarda kalacam diye mesaj atıp telefonumu uçak moduna almıştım evet yağmur gilde kalacaktım ama saat kaçta gideceğim belli olmazdı kafa dinlemek istiyorum bugün herşeyi düşünmek istiyorum karşıma baktığımda deniz kenarı vardı boştu kimse yoktu tam benlik bı yerdi oturup düşünmek için

Keremin Anlatımı

Ezgiye çok kaba konuşmuştum evet ama sinirlerimi kontrol edemiyordum işte birisi benim lafıma karşı gelince sinirlerime hakim olamıyordum sarpa dönerek

-Ezgiyi bı arasana var mış mı eve

-Abi hem kızı merak ediyorsun niye okadar üstüne gidiyorsun ozaman amk kızı kurtaralı daha bir gün oldu kıza hemen yükleniyoruz tamam abi arayacam ama emin ol ezgi kesin o telefonu açmayacak kerem haberin olsun tamam biz senin öfke sorunun olduğunu biliyoruz bize bağır çağır sıkıntı yok ama ezgi bilmiyor ezgiye bağırma tamam ezgiden hoşlanıyorsun bunu biliyoruz ona güven hayatına al ve herseyini anlat ona bilsin ve seni anlasın

Sapr doğru söylüyordu ama ben ezgiden hoşlanmıyordum bilmiyorumdum açıkçası duygularımı kontrol edemiyordum Mete döndüğümde sarp haklı gibi bakış atıyordu çünkü doğru sarp haklıydı sarp Ezgiyi aradığında meşgul açmıyordu ezgi telefonu sonra Mete aradı yine açmadı merak ediyordum delicesin merak ediyorumdum nerde ne yapıyor eve gittimi hata yapmıştık Ezgiyi takip edecektik hadi yine başına bir bela geldiyse nolacak ti hemen sapr ve meteye dönerek

-Sarp yağmuru ara ve ezginin evinin konumunu işte çabuk Mete senden arabayı hazırla evine gidip bakacaz eve gittimi diye

Sarp yağmuru aramak için dışarı çıkmıştı ama küfür savura savura girdi içeri

-Alın yine başa döndük ezgi annesine mesaj atmış yağmur gilde kalacam die ama yağmur gile gitmemiş yağmur ailesine bişi dememiş bizim yanımızdadır die

Ne ezgi evde yoktu yağmurda' da yoktu

- Mete cabukk arabaya Ezgiyi arayacaz sarp sende tekrar ara ezgiyi belki açar  arayın abi arayın lanet olsun herşey benim yüzümden herşeyin sorumlusu bendim ona okadar bağırmayacaktım

-Tamam kerem yapacak bişi yok artık zamanı geri alamıyoruz şuan Ezgiyi bulmaya yönelmeliyiz kendini suçlama vakti değil

-Sarp haklı Kerem şuan tek derdimiz Ezgiyi bulmak olacak

-Mete git şu arkadasina yaz ezginin telefonu nerde aktif görünüyor

Sarp haklıydı metenin arkadaşı bulabilirdi Mete hemen telefonuna koyulup arkadaşını aradı aynı numaranın nerde telefon sinyali verdiğini öğrenmek istediğini söyledi Mete telefonu kapattıktan sonra

- 5 dakikaya konum elimizde olur tabi telefonunu kapatmadıysaa

Daha Mete lafını bitirmemişken telefonuna bildirim düştü Mete hemen sarpa dönerek

-Sarp hemen deniz kenarına sür şuan telefonu orda aktif görünüyor hızlı ol

Sarp birden şok olmuştu sarpa dönerek

-İn arabadan

İkiside bana ne yapıyorsun der gibi bakıyordu

-Sarp arabadan in ben kullanacam çok yavaş gidiyorsun direksiyonun başına geçtikten sonra 220 ile gidiyordun sonunda deniz kenarına ulaşmıştık orda ileride köşede tek başına bişi düşünüyordu sanki çok düşünceliydi onu görür görmez için rahatlamıştı sonra dikkatimi ezgi değil dahada ileride onu izleyen birisine kaydı gözüm hemen Mete ve sarpa dönerek

-Ezginin sağ tarafında ağaçlık alana bakın ordaki adamı yakalayın belli etmeden ben ezginin yanında olacam

Mete ve sarp şok olmuş gibi o tarafa bakarken birden oraya doğru ilerleyeme başladı belki tüm mesajı atan kişiydi o Ezgiyi izliyordu uzaktan ben ezginin yanına gidicektim ama aklıma Mete ve sarptaydı inşallah kaçırmazlardı

Bölüm sonu

Arkadaşlar kısa oluyor evet ama uzun yazmaya çalışacam beğeni ve yorumlarınızı eksik etmeyin

NEFRETTEN DOĞAN AŞK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin