three way

0.7

Sarışın, sevgilisinin göğsünden kalktı. Üzerlerindeki örtüyü - sanırım ızuku örtmüştü- kendi üzerine almış sevgilisi açıkta kalmıştı. Hafif oturur pozisyona geçtiğinde gözlerini ovuşturdu. Kulağına dolan seslerin geldiği tarafa çevirdi yüzünü, tüm arkadaşları verandada oturuyordu, üstlerine güneşin gelmemesi adına gölgelik yapılmış, gölgeliğin altına masa konmuş, üstü döşenmişti. Arkadaşları etrafına oturmuş sohbet ediyordu. Yan taraflarında birbirine sarılı yatan iki beden daha vardı. Ah sarı civciv ve Kanada bayrağıydı. Umarım ızuku görmemiştir diye geçirdi içinden. Harbi ızuku neredeydi?

- Oİİİİ! Çifte kumrular kalkın artık ızu bebeğim herşeyi hazırlamış bile. Sizi bekliyoruz!!
Ah görmüştü demek ızuku. Sevgilisini bir kaç kere öperek uyandırdı. Yan taraflarındakilerde uyanmıştı kaminarinin sesine. Ayaklandıklarında ızuku da verandaya girdi. Arkadaşlarına içten bir günaydın sundu.
- istediğiniz veya eksik birşey varmı?
Hep bir ağızdan koca bir hayır aldığında gülerek oturdu yerine. Aşağıdaki iki çiftte çoktan çıkmıştı.

Kahvaltının sonlarına doğru ızuku kafasını kaldırmadan konuştu.
- dün bana fazlasıyla yardımınız oldu hepinize teşekkürler. Bunu size geri mutlaka ödeyeceğim-

-saçmalamayı kes, bize geri bireyler ödeyesin, borçlanasın diye yardım etmedik sana. Eğer durum buysa bizim sana sonsuza kadar borçlu olmamız gerekir. Arkadaş olduğumuz için yapıyoruz. Minanın sert çıkışıyla yüzüne bir tebessüm kondurdu.

- herneyse. Teşekkürler. Her birinizin dersi var derslerinize gidin artık buradayım her zaman görüşebiliriz. Bunu sorun etmeyin. Kapım her birinize her zaman açık. Biraz duraksadı bunu onlara nasıl söyleyecektim emin değildi, biliyorsunuz ki özgünlükleri her biri bende sizinkiler de dahil. Bunun için özür dilerim. Eğer, eğer geri isterseniz size verebilirim?

Arkadaşlarının bakışları birbirlerine döndü, ardından ızukunun gerçekten gergin ve utanmış yüzüne. Gerçi saçlarından pek görebildikleri söylenemezdi.

- ızuku-kun özgürlüklerin her birini aldığın için teşekkür ederim. Her birimize eşit hayatlar sundun. Özgünlüğü mü kaybettiğim için asla pişman olmadım ve olmayacağım da. Artık kendi yaşımda hissediyorum. Kendi hayatımı rahatça yaşayabiliyorum. Kendimi birilerini korumaya adamadım. Çünkü bunu yapabilecek güce sahip olan emniyet kuvvetleri var. Kendini suçlu hissetme, her birimiz bu şekilde düşünüyoruz.

Izuku bakışlarını o an kaldırdı masadan iida ona gülümseyerek bakıyordu, herkes gibi samimi olduğu belliydi.

- teşekkürler. Diye fısıldadı.

- okul konusuna gelirsek ızuku haklı gençler gitmeliyiz. İlk günlerinizde sorumsuzluk yapamayız. Izuku sen hangi bölüme geliyorsun? İstediğin bölüme girebilirsin hem sınavla hem de sınavsız biliyorsun değil mi?

- ahh. Evet. Tam bir karar veremedim. Kararlaştırdığımda haber ederim.

- o zaman grup kurmamızın zamanı geldi. Izuku telefonun varmı?
Hayır anlamında salladı başını
- bugün alacaksın sanırım. Ah bir kalem alabilir miyim?, Önünde bir tükenmez kalem belirdi kaminarinin, birde elini alırsam. Sağ elini uzattı ona ızuku geri çektiğinde ise kendi numarasını yazdığını gördü. Altına ise küçük bir not düşmüştü.

Ara beni bebeims

Küçük bir kahkaha attı ızuku. Ardından çileklerine gömüldü.

......................

Arkadaşlarının her birini - neito ve shınso da dahil- zor göndermiş ve üstünü giyinmeye çalışıyordu. Dolabı boştu, önceki gün shınsodan aldığı iki çift kıyafet arasından kendine bir kaç beden büyük gelen siyah sweatı giydi, altına da siyah bir eşofman giyerek iplerini ince beline göre ayarladı. kağıt kalemi ve kartını cebine atarak aşağı indi, ayakkabılıkta duran bir çift ayakkabı ve terliğe kaydı gözleri. terlik giyecekti. gri terliklerini ayağına geçirdiğinde girişte duran askılıktan anahtarını alarak çıktı evden. sitede kimse yoktu, hepsi okula gitmişti.