Χθες

Κεφάλαιο 1°

Τελευταία ενημέρωση.
Το βιβλίο απευθύνεται σε άνω των 18. Αναφορές σε ναρκωτικές ουσίες- εξαναγκασμός σεξουαλικής πράξης καθώς και έντονη βία είναι κάποια από τα στοιχεία του βιβλίου στα πρώτα κεφάλαια. Διαβάζετε με ΔΙΚΗ σας ευθύνη.

Θεσσαλονίκη 1987
Δάσος Σέιχ Σου.

Το κορμί της έμοιαζε σαν να το ξέσκισαν χίλια τσακάλια.
Η μακριά της ζακέτα  ήταν λερωμένη και γεμάτη χώματα ενώ αντί για παντελόνι τα πόδια της κοσμούσαν κόκκινα ρυάκια αίματος...
Δεν υπήρχε ηθική.
Δεν υπήρχε συνοχή για όσα έγιναν και ούτε αίσιο τέλος είχε εκείνη η βόλτα...

Τα ανακατεμένα της μαλλιά έπεφταν μπρος στα μάτια της ενώ το στηλωμενο στα χαμένα βλέμμα της, κοιτούσε μονάχα τον άδειο δρόμο.
Ένα κουρέλι περπατούσε ζωντανό ενώ ολόγυρα της υπήρχαν μόνο δέντρα και ένας απότομος κατηφορικός δρόμος.

Η λέξη βοήθεια είχε σκαρφαλώσει στα χείλη της αρκετές φορές μα όσες κι αν βγήκε, δε βρήκε ανταπόκριση ενώ η γεύση του αίματος , τα έκανε πια να σωπαίνουν.

"Πως... Πως μπορώ να ξεχάσω... Τα λυτά της μαλλιά..." έπιασε τον κατήφορο σέρνοντας τον Αύγουστο που τόσο λάτρευε να της αφιερώνει και κάθε που τα ζεστά της δάκρυα κατέληγαν στα χείλη, ο κόμπος έπνιγε τις λέξεις και εκείνη σπαραζε βουβά.

Εκείνο το πρωί σηκώθηκε ευτυχισμένη...
Πίστεψέ πως νίκησε επιτέλους εκείνο το διάολο που έβαζε στις φλέβες του. Πως κατάφερε να τον κάνει πραγματικά να δει ένα αύριο και να σταματήσει να κολλάει στο χθες...
Τώρα όμως βράδιασε πια...
Η Αυγή χάθηκε και κυριάρχησε ένα σκοτάδι στη ψυχή της που έθαψε βαθιά κάθε συναίσθημα. Κάθε τι που τον θύμιζε... Είχαν τον Αύγουστο μα εκείνη πάντα έλεγε πως Όλα τον θυμίζουν... Απλά και αγαπημένα...
Και ο Άλκης γελούσε σκουπίζοντας τη σκόνη από τα ρουθούνια του ενώ εκείνη τον στραβοκοιτουσε θυμωμένα...

"Αυγή; Αυγή!!" ένιωσε ένα χέρι και γυρίζοντας είδε τον Στράτο να τη κοιτάζει αναστατωμένος πάνω στο παπάκι "Τι έπαθες; Ποιος σε πείραξε;" ρώτησε μα εκείνη δεν έβγαλε λέξη.  "Που διάολο ήσουν και με ποιον σε αυτά τα δάση;! Γιατί δε φοράς παντελόνι ! Γιατι έχεις αίματα!Αυγή μίλα μου!" ήταν γνωστά εκείνα τα μέρη για τα ζευγάρακια και ο Στράτος της είχε πει χιλιάδες φορές να ξεκόψει από τον Άλκη "Αυτός ο μπάσταρδος σε έκανε έτσι σωστά; Αυγή!" Ο Στράτος κατέβηκε από το μηχανάκι και πιάνοντας τη από τους ώμους άρχισε να τη ταρακουνα "Που είναι; Πες μου που είναι να πάω να τον θάψω!" φώναξε εξαγριωμένος μα εκείνη τον κοίταξε βαθιά μέσα στα μάτια, άφησε ένα βουβό δάκρυ να πέσει και ύστερα ούρλιαξε...