♡●Komiser Beyciğim◉●Yarı 𝙏𝙚𝙭𝙩𝙞𝙣𝙜 (Düzenleniyor)

Bir çizgi değil Bin çizgi (4) 🤍

Kitap eğlence amaçlı yazılmıştır ve lütfen Kötü yorumlarınızı kendinize saklayın.

Kitapta çalma vesayre durumlarda gerekenler yapılıcaktır.

Ve lütfen bir alttaki yıldızı dolduruverin.
..................

Asaf Kocayürek

Kardeşim Aşkın'ın yanına doğru yürüdüm ve kolunu dürttüm."Ne var abi!? "

"Amk niye herkes bana patlıyor "

"Arkadaşımı üzme sende"

"Bir şey demedim ki o bana pis komiser dedi, bende pis bücür dedim karşılığında, tirip attı çıktı"

"Hahahahha!"

"Ne gülüyon kız?"

"Tamam senin suçun yokmuş"

"Nasıl? "

"Lara gerekli gereksiz her halta ağlar ama iki saniye sonrada mutluluk sıçar garip ama sevimli bir kız"

"İsmi Lara mı? "

"Evet çok güzel bir kızdır sadece biraz deli dolu"

"Eeee yani niye övüyon bana? "

" Shipledi işte" Araf abimin salona girerken söylediği şeyle kardeşime yalancı bir sinir ifadesi yaptım.

"O cadı ve ben? Aslaa"

"Öyle deme tatlı kızdır" dedi Aşkın devam ederek.

"Aşkıncım bu şey gibi zorla pirense kurbağa öptürüyor ama o pirenses olmaz"

"Neden ya bence çok yakışırsınız"Araf abim girdi bu defa araya.

"Aşkıncım Asaf'ın aşık olması şu anda tüm dünyanın patlayıp sadece bu evin sağlam kalması kadar imkansız"

"Bingooo ayrıca neye ağlıyormuş o bücür" dedim inanmazca.

"Babah karıncaya basmış yanıma gelip 3buçuk saat aralıksız ağladı"

Garip bakışlarımla Aşkın'a döndüm oda kaşlarını inatla aşağı yukarı kaldırdı.

"Sen niye merak ettin ki? " Diyen Aşkın'ın sesindeki ima barizdi.

"Ne merak edicem be?!"

Aşkının telefonunun çalmasıyla eline aldı.

"Efendim canım?"

Karşı taraf konuşuyordu şimdi.....

"Tabiki isterim hem abimlerde gelir"

Tekrar karşı taraf......

"Bakarız"

Ve tekrar karşı taraf.....

Aşkın " tamam bay bay"

Aşkın ellerini çırparak ayağa kalktı "hadi kalkın" sorgulayan bakışlarımla "nereye?" Diye sordum.

Araf abim "telefonla ilgili sanırım" Aşkın heyecanla "size ömür boyu görmediğiniz ve göremeyeceğiniz farkındalıklı bir öğretmen göstericemde"

İtiraz etmedik, ağzımdan sadece "öyle olsun" çıktı.

Arabayla giderken Aşkının bize zorla beyaz kıyafetler giydirmesine anlam verememiş konum yerine gelince durmuştum boş bir araziye gelmiştik sadece.

Kocaman yaklaşık 20 metre olan bir duvar vardı ve yaklaşık 20 25 çocuk ve saçları örgülü arkası dönük büyük bir kulaklık takan kız vardı.

Arabadan indik ve oraya ilerledik.

Arkası dönük kadının geçen gün ki kız olduğunu fark ettim, ya da benzettim kız çocukları başına toplayıp çömeldi. "bakın çocuklar burda yaklaşık 20 metrelik bir duvar var ve bu boş arazideyiz neden biliyor musunuz? "

Çocuklar hep birlikte " NEDEN?! " Diye bakıştılar

Kadının gülümsediğini hissettim sanki.

"Çünkü bu duvarda resim çizicez ama öyle yok ev miş yok insanmış değil ruhumuzdan ne geliyorsa bu duvara akıtıcaz hayal gücünüzle değil hayallerimizle dokunacağız.

Bu duvarı bir duvar olarak değil bin duvar olarak hayal edin bir çizgi çizdiğiniz de ona tek çizgi değil bin çizgi gözüyle bakın yok çizginin üstüne çizgi çizdi, yada çizgim yamuk oldu yok içinizden ne geliyorsa onu yapın tamam mı? "

Çocuklar ilk başta sessiz kaldı, sanki özgürlük duygusuna yabancılaşmışlardı kadın son olarak şunu dedi.

"Özgür olun, kalbimizle, düşüncelerinizle ve hislerinizle özgür olun çocuklarım ve unutmayın beyaz kullanmak yok beyazı en son ellerimiz için kullanıcaz"

Söylediği şeylerle istemsizce yüzümde bir gülümseme oluştu Aşkın ıslık çalınca kız bu tarafa dönmüştü yine ve yine çok güzeldi eliyle gel işareti yapınca üçümüzde peşimize taktığımız Ufuk ve Arda'da oraya yürüdük.

"Hepsi sizin içinde geçerli"

Dedi bize bakarak herkes duvara bir şeyler çizerken ben öylece durup kızı izliyordum ufuk'u da zorla çocuklar kaldırmıştı boyamak için kız kırmızıyla yarım kalp çizip gerisini bıraktı sonra ise bana dönüp bir anda bağırdı.

"ocuklar bu abi çok dışta kalmış dimi?" Çocuklar korkunç bir tınıyla onayladı "Evetttt!!"

"O zaman saldırınnnn!!!"

Diye bağırdığında ne olduğunu anlamadan çocukların boyalarına maruz kalırken kahkaha attım çocuklardan zorla kurtulup kıza doğru yürüdüm kız boyalı duvara çarpınca eğilip elime kırmızı boya aldım ve kızın yarım bıraktığı yarım kalbi tamamladım kalbe bakıp gülümsedi .

"Bence çok sadesin" dedi kinayayle "ha?" Diye bir ses çıktı ağzımdan anlamadan.

Bir anda yüzüme sürdüğü boyayla kolumun altından çıkıp kaçtı sanırım şu an en mükemmel anımı yaşıyorum .

Orada bir süre daha geçirdik ve çocukların hep birlikte ellerini beyaz boyayla duvara basışına şahit olduk.

Kız son cümlesini mutlulukla değil de hüzünle kurdu çocuklara "pes etmeyin çocuklarım, kaç yaşına gelirseniz gelin özgür ve dinç olun, çocukluğunuzu yaşayın"

Dedi ve çocuklar oynamaya devam ederken kız duvara yaklaşıp beyaz biyaya soktu elini.

Duvara bastırdı ama çekmedi bende yanına yaklaştım ve fısıltısını duydum "ben özgür olamadım siz olun çocuklarım"

Elimi beyaz duvara daldırdım onun gibi, elimi duvara bastırana kadar fark etmemişti beni.

Elimin bir kısmı duvarda bir kısmı kızın elinin üstündeydi.

Sanki bu kız o kadar da cadı değildi.......

...........
Umarım beğenmişsinizdir saygılar