თავი 18

193 19 7
                                    

ჯონგუკი მისაღებში ნერვიულად წინ და უკან დაიარებოდა..

ბიჭები კი დივანზე ისხდნენ და მის ყოველ ნაბიჯს მზერას აყოლებდნენ.

ჯონგუკი სიარულს ტელეფონის ზარის ხმაზე წამში წყვეტს.

ჯონგუკი: რაიმე გაარკვიეთ? *მის ხმაში აღელვება და ბრაზი ერთდროულად იკითხებოდა თუმცა პასუხი ნათელი ხდება მას შემდეგ რაც ტელეფონს ყურიდან იცილებს და უმისამართოდ ისვრის* ამის დედაც.. ამის დედაც!

თეჰიონი ფეხზე წამოდგა და ჯონგუკთან დადგა მხარზე ხელი დაადო

თეჰიონი: დამშვიდდი ვიპოვით.

ჯონგუკი: ორი დღეა უკვალოთ გაქრა ვერც გვანგჯეს კვალს ვერ მივადექით არ ვიცი ცამ ჩაყლაპა თუ მიწამ! *ბრაზი მის თვალებში გრგვინავდა* ეს მისი გაკეთებულია ეს მან ჩაიდინა მან მოიტაცა სელენა..

იუნგი: სანს ვერ დაუკავშირდი? *თავი წამოწია მინმა*

თეჰიონი: შეიძლება მასაც რაიმე დამართა იმ შეშლილმა?

იუნგი: ან უარესი..*ჩაახველა ფეხზე ადგა და ტანსაცმელი შეისწორა* გვიღალატა.

ჯონგუკი: ამას არ გააკეთებდა *კბილები ერთმანეთს ძლიერად დააჭირა თუმცა მისი სიტყვების არც მას სჯეროდა რეალურად ხომ სანიც ლი გვანგჯეს სისხლს ატარებდა?*

თეჰიონი: უნდა დავიშალოთ და მოვძებნოთ ჩემი ბიჭები ჰოსოკმა ყველა იმ ადგილას გაგზავნა სადაც ლის დამალვა შეეძლო თუმცა ყველა მისი ბუნაგი სუფთაა *თავი გააქნია შეწუხებულმა*

იუნგი: ჯონგუკ სისულელე არ ჩაიდინო და თუ რაიმეს გავიგებთ ერთმანეთს გავაგებინოთ *გასასვლელისკენ ნელი ნაბიჯებით დაიძრა* კიმ მოდიხარ?

თეჰიონი: აჰამ *ჯონგუკს წინ ოდნავი თავის დაქნევით ერთ დროულად დაემშვიდობა და თითქოს ანუგეშა კიდეც მისი მზერით რომ ყველაფერი კარგად იქნებოდა* მოვდივარ *მას მოსცილდა და მინს დაეწია*

🔞მოკალი ან შეიყვარე •JK•🔞 [დასრულებული]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora