nereden baslasam nasıl anlatsam bilmiyorum burayı bir nevi günlük olarak kullanmak istedim.Bazen duygularımızı kendi içerimizde bile anlamlandıramayız ne hissettigimizi bilmeyiz o zamanlar yazmak bana iyi gelmiştir kendimi anlamak için.Neyse
Uzun zamandır bir ilişki içerisindeyim.Ondan nefret etmek istedigim çok oldu,onu sevmeyi bırakmak istediğim bile.Ama ne olursa olsun hiçbirini başaramadım içimde ne koparsa kopsun onu bir an bile düşünmeyi bırakamadım.Yeri geldi insanlara uzun ilişki yapmayın dedim yeri geldi yalnız olsam daha mı mutlu olurdum dedim.İnsan bu,bazen sinirle kendi kendini bile kırabiliyor.
Birçok şey atlattık birlikte,birçok kavga,birçok ağlama,birçok kalp kırma.Hepsinde şifayi birbirimizde bulduk hepsınde birbirimize sıgındık.Bir kere sarıldık ve bir daha konuyu bile açıp o büyülü anı bozmak istemedik.Bir insan nasıl hayatında olan her şeyiyle onun olan bir şeye bu kadar tutkuyla bağlanabilir.Yemeğe gözün çok açtır karnın doyana kadar,uykuyu deli gibi istersin ta ki aralıksız uyuyana kadar.Bir çocuk bile hevesle aldıgı oyuncagı en sevdigi oyuncagı bi köseye atar baska biri eline alana kadar.Ben bir saniye aklımdan çıkaramıyorum.Tamamiyle benim olan bu güzel çocuğu vucudum her gun daha fazlasıyla istiyor.Yanımdayken bakıyorum ona cok guzel,gerçekten cok guzel.Bana bakısı bana gülüşü kaşını kaldırışına bile hayranım.Yanımdayken onu özlüyorum kafamı baska yöne cevirince bile.
O kadar alışıgım ki ona ve bu alıskanlık her gün vücuduma zehrini bırakıyor.Her geçen gün kopamıyorum her geçen gün daha da büyüleniyorum.Şu an uykusunda uyuyor yanında olmak için nelerimi vermezdim ki.Ne kadar kötü bir gün geçirirsem geçireyim sanki tüm ilacım onun iki elinin ucunda boynundaki o mis kokusunda.Beni bir kere öpünce ben resmen yeniden hayat buluyorum şaka yapmıyorum yeniden hayat buluyorum.Hayatımda sadece onu istiyorum herkes gidebilir tüm arkadaşlarım dahil o yanımda oldugu surece benim ıcın hicbir önemi yok,bana bi kere geçicek demesi bile benim bütün ciceklerimi yesertiyor.
Ben alısıgım insanlara akıl vermeye,hiçkimse vazgeçilmez degildir demeye.Öyle de düşünüyordum herkes hayatına devam edebilir,tamamen psikolojiyle alakalı bi sey diye.Ben senden ayrılırsam da üzülürüm ama devam ederim diyordum.Serkanım ben üzülmem,ben kendımı kaybederım.Tüm yarımlarım seninle hayat buldu tüm eksik noktalarım.Ben sana demiştim aynaya bakınca da seni görüyorum diye,bu kızı birlikte büyüttük çünkü birlikte geliştirdik.Sana karşı hatalarımı bile kapadın sen benim.Sensiz bir hayatı dusunmek bile istemiyorum çünkü ben sana cok aşıgım hem de deli gibi uykunda özleyecek kadar yanında kokuna hasret kalacak kadar.
Bir gün hayatımdan çıkarsan olur da bir gün sensiz kalırsam,seni çok seviyorum serkan geçmişimde de gelecegimde de şimdi de.Hayat önümüze neler çıkardı bilmiyorum biz birbirimize yenilmezsek kimseye yenilmeyiz birbirimize de hiç yenilmeyiz ama olur da gittiysen benden vücudumun her parçası her zaman sen diye atmaya devam edicek.Her nefes alıs verısımde kulagıma nefes verişin gelicek her birine güzel bakan birini görünce sen kendıme bakınca bile sen.Yarın calısıyprum uykum var senı cok sevıyorum bırtanem
