Ice river

1

De zon zakt tot onder de bergen en er komt een mooie roze gloed boven het dal. Bij elke minuut wordt het donkerder en donkerder. De bergen zitten bedekt met sneeuw en de lucht is ijskoud. Het is de eerste winterdag. De bomen verliezen al hun mooie blaadjes en ze worden kaal met een laagje sneeuw er over. Het is nu nacht. De maan is helder en staat laag in de hemel. De sterren komen ook te voorschijn. Ze glinsteren en versieren de hemel. Het begint weer opnieuw te sneeuwen, de kleine sneeuwvlokken vallen naar beneden en landen rustig op het hoge gras. De bergen zitten te schitteren in het maanlicht.

Opeens gilt iemand in de chalet waar het lekker warm is. Het is mijn moeder, ik word geboren. Ze gingen naar buiten met een warme jas aan. Ze probeerde naar een ziekenhuis te gaan maar het was te laat. Ik kwam. M'n papa zag het en pakte me op. Ik weende. Hij deed meteen een heel warm deken over me heen. Mijn papa keek of ik een meisje of een jongentje was. Ik was een meisje. Het was nog altijd aan het sneeuwen en er vielen sneeuwvlokken op mij. Ze gingen weer naar binnen en m'n vader gaf mij aan m'n moeder. Hij deed de deur dicht en ging op een snel staptempo naar de telefoon. Hij belde naar het ziekenhuis om de navelstreng af te knippen en dat ze konden komen naar ons huis. Ons huis bevindt zich in de bergen we wonen in een chalet we waren niet zo rijk maar eerder een beetje arm. Na verloop van tijd kwam de spoedwagen met zijn bemanning aan. Ze gingen direct naar binnen en gingen naar mijn moeder. Mijn vader keek mee op een afstandje. Ze knipte de navelstreng, ze weegden me en ze meetten me. Ik was daarna gestopt met huilen toon ze me op de buik van mijn moeder zette. Mijn moeder besefte dat ik nog geen naam had gekregen en mijn vader ook. Ze moesten even nadenken tot ze besloten dat mijn naam 'Evy' was. Mijn papa betaalde de rekening en de ziekenhuisbemaning ging er van door. Het was al 21u34 en ze gingen mij in het op voorand gekochte babybedje zetten. Ik viel meteen in slaap en mijn moeder en vader gingen ook naar hun bed.

De nacht ging voorbij. De zon vervangde de maan en scheen over het hele berglandschap. De lucht was helder blauw. Het was de tweede winterdag en het was buiten ijskoud. De sneeuw glinsterde in de zon.

Mijn papa stond op en ging even kijken bij mij of alles goed was. Ik slaapte nog altijd. Mijn mama stond iets later op en deed net het zelfde ze gingen naar beneden en zette de tafel om te ontbijten. Aan tafel spraken mijn moeder en mijn vader over de aankopen die er moesten gedaan worden voor mij. Mijn vader ging na het eten weg om dat te gaan doen en mijn moeder kwam naar mijn kamer. Ze deed de gordijnen voorzichtig open zodat de zon op mij viel. Ik deed rustig mijn ogen open en keek naar mijn mama die naar de bergen en het bos aan het kijken was. Ze draaide zich na een tijdje om en zag dat ik wakker was geworden. Ze pakte me op en zette mij op een heel zacht kussen op een tafel ze deed me mijn kleren aan en ging vervolgens naar beneden. Mijn vader was nog niet terug dus keken we even naar het poederwitte landschap.

"Kijk dat is sneeuw", zei mijn moeder al fluisterend in mijn oor. Ik vond het een mooie zin en probeerde het ook te zeggen.

"Sneeuw", zei ik.

Mijn moeder verschoot, ik had al op m'n tweede dag al mijn eerste woordje gezegd.

...