e.p-27

1.4K 70 6
                                    

ရှောင်းကျန့်မနက်နိုးလာတော့သူ့ကိုယ်ကိုတက်ဖိထားတဲ့ ခွေးတစ်ကောင်ကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။သူ့ခန္ဓာကိုယ် အကြီးကြီးနဲ့သူများကိုတက်ဖိထားတာ သေတော့မလိုပဲ။ရှောင်းကျန့်သူ့ကိုယ်ပေါ်ကရိပေါ်ရဲ့လက်တွေကို ဖယ်လိုက်ပြီးထလိုက်တယ်။ရေချိုး ခန်းထဲဝင်ပြီး မျက်နှာသစ်သွားတိုက်ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့လူဆိုးလေးက ကုတင်ပေါ်မှာ ဆံပင်ဘုတ်တိုက်နဲ့ထထိုင်နေကာဟိုကြည့်လိုက်သည်ကြည့်လိုက်လုပ်နေတယ်။

"ထရင်လဲ မျက်နှာသစ်တော့"

ရှောင်းကျန့်အသံကိုကြားလို့ လှည့်ကြည့်လာကာ မျက်ရည်အဝိုင်းသာနဲ့ သူ့ကိုကြည့်လာတာမို့ ရှောင်းကျန့်ဆိုးထိတ်သွားကာ ရိပေါ်နာအမြန်ပြေးသွားလိုက်သည်။ရှောင်းကျန့်ရိပေါ်ကိုဖက်လိုက်ပြီး

"ဘာဖြစ်လို့လဲ. အိမ်မက်ဆိုးမက်လို့လား.. ဟင်"

"ကျွန်တော် ထလာတော့ gegeကိုမတွေ့တော့ဘူး လန့်သွားတာ ကျွန်တော်ကိုထားခဲ့ပြီထင်နေတာ "

အသံသေးသေးလေးနဲ့ ရှိုက် တစ်ဝက်ပြောလာတာကြောင့်ရှောင်းကျန့်စိတ်သက်သာသွားအောင်ကျောလေးကိုပွတ်ပေးလိုက်တယ်။

"လက်ကဘယ်ကိုလာကိုင်နေတာလဲ"

ရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်ရဲ့ဖင်ကို ဖျစ်ညှစ် နေတာကြောင့်ရှောင်းကျန့် မေးလိုက်တော့ ရိပေါ်ရဲ့အဖြေကြောင့် သွေးစောင့်တက်ခြင်းသွားရသည်။ဘယ်လိုဟာလေးလဲ"

"တကယ်ပျောက်မပျောက်စမ်းနေတာပါ..အိစက်နေတာပဲ .ကလေးရဲ့မက်မွန်သီးလေးက"

"ဒီခွေးကောင်ကတော့..ငါ့ကိုလွှတ်စမ်းအခုချက်ချင် လွှတ်လို့"

စဖက်တာကရှောင်းကျန့် ဆိုပင်မဲ့ အသားယူခံလိုက်ရတာလဲရှောင်းကျန့် ဖြစ်နေတာကြောင့်အတင်းကာရော် ရုန်းတော့သည်။ဒါတောင်သူ့ကိုမလွှတ်ပေးပဲအတင်းဖက်ထားပြီးသူ့ဖင်ကိုအားရပါးရညှစ်နေတဲ့ ရိပေါ်ကြောင့် သူ့ဖင်တာသံပုရာသီးဖြစ်ကြည့်ပါလား အတော်ကိုလျော့ရဲပျော့ဖက်နေလောက်ပြီ တကယ့်နှာဘူးလေး။

"တကယ်လို့ ကိုယ်ရုတ်တရက်ပျောက်သွားရင်ကလေးကလိုက်ရှာမှာလား"

 My  Warlock (Completed)Where stories live. Discover now