One day we'll be free. ~ Larry Stylinson

"You can walk staight through hell with a smile"

Louis
Ik liep naast Harry het podium op, de rest van de jongens liepen voor ons. We zwaaide naar de fans, voor de zoveelste keer zat de hele zaal vol. De melodie van midnight memories begon, de fans schreeuwde en zongen vanaf de eerste zin ieder woord mee. Harry en ik glimlachte naar elkaar, mijn hart ging tekeer. Met een grote glimlach op mijn gezicht keek ik de zaal in, naar alle blije en enthousiaste fans. Die glimlach verdween al snel toen ik een boze blik van ons management kreeg.. Serieus? Waren ze boos door die ene glimlach? Ik voelde me niet meer op mijn gemak, de rest van de show niet eigenlijk. Er zat zoveel kwaad, woedde en onzekerheid in mijn lichaam opgekropt. Ik wist echt niet meer wat ik er mee moest. De fans zullen het vast merken, maar het kon me niet veel schelen. Zij accepteren mij beter dan ons eigen management doet.. Misschien zal ons management dan eens inzien wat ze ons aandoen, want voor mij en Harry is het letterlijk "The hell in heaven". Ik weet dat ik niet ongelukkig zou mogen zijn, maar het begint er steeds meer op te lijken. Niall legde zijn hand op zijn schouder, dat trok me uit mijn gedachtes. Blijkbaar had ik al een volledig couplet gemist. Ik lachte het weg, en zong daarna terug mee.

We liepen het podium af, ik liep rechtstreeks door naar buiten. Met prikkelende tranen in mijn ogen, ontweek ik de fans die ons op stonden te wachten. ik liep door naar de rivier tegenover de concertzaal en ging daar zitten. Al snel hoorde ik dat er iemand naast me kwam zitten. Ik droogde mijn wangen snel en keek op, het was Harry. Hij trok zijn mondhoeken lief op, "Hey Lou.." zei hij. Mijn tranen stroomde als watervallen terug over mijn wangen. Ik kroop dicht tegen Harry aan, hij legde zijn arm rond mijn schouders. "Hey Hazza" zei ik met een trillende stem. Harry droogde de tranen van mijn wangen en omhelsde me daarna. "Wat is er aan de hand lieverd?" Vroeg hij terwijl hij lief met zijn duim over mijn jukbeen wreef. Ik haalde mijn schouders op. "Vertel het maar gewoon." Zei hij met een steunde glimlach. Ik zuchtte, "Ik- uhm.. Je weet dat ik zielsveel van de band houd toch?" Vroeg ik. Harry knikte overtuigd. Ik glimlachte, "Oke, ik wil niet ondankbaar over komen namelijk maar ik uhm de laatste weken geniet ik er gewoon niet meer van zo..." zei ik en keek naar mijn voeten. Harry pakte mijn handen vast, ik keek hem nu aan "Ik weet het Lou.. Ik zou de situatie zo graag willen veranderen, maar we hebben al zoveel geprobeerd... Ik ben bang dat we het lot moeten accepteren.. maar onthoud dat ik zielsveel van je houd Louis Tomlinson." Zei Harry lief. "Ik ook van jou mister Styles" zei ik met een kleine lach en ging terug tegen hem aan zitten.

"It will never change, me and youuu" zong Harry zachtjes in mijn oor. Er stond direct terug een glimlach op mijn gezicht. Ik hou zoveel van zijn stem, zijn aanwezigheid, zijn liefde, zijn bezorgdheid.. Ik hou van alles van hem en dat is precies wat deze 'forbidden love' situatie zo ingewikkeld maakt. Harry ging met zijn hand door mijn haar. "Harryyy?" Vroeg ik. Hij lachte, "Loueeeehh?" Vroeg hij. Nu lachte ik, "Wil je voor me zingen?" Vroeg ik als een klein kind met puppy oogjes. "Mmmm vooruit." Zei hij terwijl hij een lief kusje in mijn haar drukte.

Harry
Louis en ik zaten langs de rivier, het stromende water bracht veel rust. Louis' hoofd lag tegen mij aan, mijn arm lag rond zijn schouders en mijn hoofd rustte op die van hem. We hoorde de fans schreeuwen, waarschijnlijk waren de rest van de jongens naar buiten gekomen. Louis en ik lachte, "Zullen we?" Vroeg hij, terwijl hij op keek. Zijn lieve oogjes sparkelde door de tranen die er nog instonden. Ik glimlachte naar hem en knikte. Nadat ik zijn wangen gedroogd had, stonden we op. We liepen hand in hand richting de plek waar de fans stonden te wachten. Net voordat we de hoek omliepen lieten we elkaars hand los. Louis en ik glimlachte naar elkaar en zwaaide daarna naar de inmiddels gillende fans.

Uitgeput plofte we neer op onze plekken in de bus, we waren kapot maar voldaan. Ik pakte mijn telefoon erbij en likete wat tweets van fans. Louis liep langs, ik keek hem liefdevol aan en tikte op de stoel naast me. Hij glimlachte en kwam naast me zitten. Hij zuchtte, waardoor ik zachtjes lachte. "Ben je moe?" Vroeg ik. "Nee lijkt maar zo" zei hij terwijl hij zijn ogen met zijn vingers openhield. We lachte nu allebei. Hij legde zijn hoofd op mijn schoot en zijn benen opgetrokken op de stoel naast me. Ik glimlachte en legde mijn telefoon meteen weg. Ik ging met mijn hand door zijn haar en hij sloot zijn ogen. Louis viel al snel in slaap. Ik maakte een foto van hem en voelde een warm gevoel door mijn lichaam stromen. Louis is altijd al schattig, maar wanneer hij slaapt is hij ultra schattig. ik sloot mijn ogen nu ook en viel daarna zelf ook al snel in slaap.

Louis
Ik opende mijn ogen en glimlachte meteen toen ik besefte dat ik nogsteeds op Harry zijn schoot lag. Ik keek omhoog en zag dat hij ook in slaap gevallen was. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht, maar die verdween toen ik een traan over zijn wang zag rollen, sliep hij dan niet echt? Of huilde hij in zijn slaap? Ik ging rechtop zitten en nam plaats op de stoel naast Harry. Ik legde mijn hand voorzichtig op zijn been. Hij opende zijn ogen, ik keek hem aan en trok mijn mondhoeken een beetje op. "Gaat het Hazz?" Vroeg ik lief. Hij knikte, maar ik was toch niet overtuigd. Ik sloeg mijn arm rond zijn schouders. Hij legde zijn hoofd op mijn schouder. Ik liet mijn hand door zijn mooie, lange, gekrulde haren glijden. Zijn ademhaling werd er rustig van. Ik gaf een kusje op zijn slaap en zag hoe er daarbij een glimlach op zijn gezicht verscheen. Zachtjes neuriede ik een deuntje en voelde hoe hij na een tijdje echt in slaap viel. Ik trok mijn hoodie uit en legde die als een dekentje over hem heen. Nogsteeds afvragend waarom hij zonet huilde, viel ik terug in slaap met Harry in mijn armen.