Kişisel Asistan

6. Bölüm

Odanın önünde doktorun iyi bir haberle gelmesini bekliyorduk. Yere çökmüş ağlıyordum.

"Aidan iyi misin?"

Edwin'in bu sorusuyla kafamı kaldırdım ve sert bir tonda konuştun.

"Sen benimle muhattap olma"

"Yapma Aidan böyle olmasını bende istemezdim"

Tam cevap verecektim ki doktor odadan çıktı.

"Doktor bey oğlum iyi mi?"

"Oğlunuz güçlüymüş bay Darrel başardı"

Hepimiz derin bir oh çekmiştik. Aaron hayata geri dönmüştü.

"Peki onu görebilir miyiz?"

"Tek tek girerek görebilirsiniz"

Bay Darrel ilk beni gönderdi Aaron'ın yanına. İçeri girdiğimde Aaron gülümseyerek bana bakıyordu.

"Bu kadar korkacağını bilsem daha önce vurulurdum"

"Eğer böyle saçmalayacaksan ben gidiyorum"

Gitmek için hamle yaptığımda Aaron bileğimden tutup beni geri çekti ve dengemi kaybedip üstüne doğru düştüm.

"Yakından daha güzelsin"

Yanaklarım kızarmaya başlamıştı. Yakından yüz hatları daha çok belli oluyordu ve o kadar yakışıklı duruyorduki..

"Neden kızardın?"

"Ben şey"

"Sen ne?"

Bu sefer dudaklarıma bakmaya başlamıştı. Dahada kızarmaya başladığımı hissedince kendimi geri çekip toparlandım.

"Ben çıkayım artık babanlar gelsin"

Bay Darrel ve Edwin'de Aaron'ı ziyaret edip çıktılar.

(1 Hafta Sonra)

Aaron bugün hastaneden taburcu olmuştu.

"Evimi özlemişim"

"Nasıl yani bizi özlemedin mi?"

Aaron ufak bir kahkaha attı.

"Tabiki sizide özledim"

Kulağıma eğilip fısıldadı.

"Ama en çokta seni özledim"

İçeri girdiğimizde Aaron'la birlikte odasına gittim ve yastığını rahat olacak şekilde ayarladım.

Daha sonra ilaçlarını almaya gittim, geldiğimde uyumuştu. Uyandırmaya kıyamadım bu yüzden ilaçları yanına bırakıp yanağına bir öpücük kondurdum.

"Bir daha öpsene"

"Sen uyumadın mı?"

"Hayır sadece numara yaptım"

Sinirli bir şekilde odadan çıktım. Bay Darrel beni yanına çağırdı.

"Aidan, Aaron'ın toplantısının iptal olduğunu adamlara haber verebilir misin"

"Tabi bay Darrel haber veririm"

Yukarıdan Aaron'ın bağırma sesi geldi, bay Darrel'la koşarak bakmaya gittik.

"Aaron iyi misin?"

Ayakta yarasını tutarak duruyordu.

"Oğlum neden ayaktasın?"

"Sadece su almak için kalkmıştım ama sanırım ani bir hareket yaptım"

Aaron'ı yatağına geri yatırdım.

"Neden benden istemedin?"

"Seni yeterince yordum Aidan"

"Sen beni asla yormadın, yormazsında"

Hafifçe gülümsedi ve sıkıca sarıldı, sarılışında huzur buluyordum.

(2 Hafta Sonra)

Bugün benim doğum günümdü ve Aaron ısrarla parti yapmak istemişti.

"Şimdi gözlerini açabilirsin"

Gözlerimi açtığımda yüzümde kocaman bir gülümseme oluşmuştu süslemeler harika görünüyordu.

"Bu kadar şeye gerek yoktu Aaron"

"Gayette gerek vardı, sen benim için o kadar şey yaptın bunlar az bile"

Akşam doğum günüm için hazırlanıp aşağı indim.

"Çok güzel olmuşsun doğum günü kızı"

"Teşekkür ederim çok kibarsın"

"Tabi öyleyimdir"

Çapkınca gülümseyerek söylediği bu söz üzerine omzuna vurdum.

(Doğum günü saatinde)

Sonunda herkes gelmişti. Aaron çoğunlukla benim istediğim şarkıları açtırıyordu.

Bir süre sonra hoş ve slow bir dans şarkısı çalmaya başladı.

"Bu dansı bana lütfeder misiniz majesteleri"

"Büyük bir zevkle"

Aaron'ın uzattığı eli tuttum ve ortaya geçip dans etmeye başladık. Herkes bizi izliyordu.

Dansımız bittikten sonra Aaron bahçeye çıkmak istedi. Dışarı çıkıp hava almak iyi gelmişti.

"Hatırlıyor musun Aidan yazlık evdeyken bana annemi sormuştun"

Bu konuyu açacağını hiç düşünmediğim için şaşırmıştım.

"Evet Aaron hatırlıyorum"

"Annem ben küçükken bizi terk etti, başka bir adamla gitti"

(Geçmiş)

"Anne lütfen gitme"

"Bırak kolumu Aaron ne seni ne de o abini istemiyorum"

"Anne yalvarırım bizi bırakma"

Annem arkasına bile bakmadan gitti. Günlerce yemek yememiştim, sürekli kapıya çıkıp gelmesini bekliyordum ama o gelmedi.

Bunları anlatırken bir taraftan parmaklarıyla oynuyordu.

"İçinde eksik bir şeyler var"

"Anne şefkati ve sevgisi"

"Bende babamdan hiç sevgi görmedim az çok anlıyorum seni Aaron"

Acı bir gülümsemeyle ona baktım ve omzuna yattım, beraber yıldızları izlemeye başladık..

Bölüm Sonu