Pov Taylor

We komen binnen en Mia en Oliver zitten al in het kamertje. Ze zitten beide op een kruk en naast hun zit een vrouw van het adoptiecentrum. 'Hey...' zeg ik als we binnen komen en we gaan ook op een kruk zitten. Dan vertelt de vrouw nog allemaal info en moeten we nog wat papieren invullen, maar het meeste was al geregeld. 

'Nou Mia en Oliver, dan mogen jullie met jullie nieuwe ouders mee' zegt de vrouw dan na een halfuur. De kinderen knikken beide en lopen dan met ons mee naar de uitgang. We helpen ze met hun spullen en dan gaan ze samen op de achterbank zitten. Het is doodstil, niemand zegt een woord. Dan besluit ik de stilte te verbreken, 'oké, dit is waarschijnlijk heel overweldigend voor jullie allebei, maar ik wil jullie even vertellen, dat Harry en ik allebei dolgelukkig zijn dat jullie nu eindelijk met ons mee naar huis kunnen. We gaan goed voor jullie zorgen, en jullie behandelen met respect en veel liefde, zoals het hoort. En we hopen echt dat jullie je een beetje thuis gaan voelen... tot zover mijn speech, hahaha! Sorry...' zeg ik en ik leg mijn hoofd in mijn handen. Dan pakt Harry mijn hand vast en schenkt hij me een warme glimlach. 'Goed gedaan schat' fluistert hij. 'Gaan we nu naar jullie huis?' vraagt Oliver dan. 'Ehh ja! Als jullie dat goed vinden, haha!' zegt Harry terwijl we naar huis rijden. 

Heyyy, sorry voor dit wat kortere deel. Toch hoop ik dat jullie hem leuk vonden hahaha! Xxx


you belong with usWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu