you belong with us

3

Pov Harry

Nu zit ik samen met Taylor én de kinderen in onze auto, terug naar huis. Ik ben zo benieuwd wat Mia en Oliver van ons huis gaan vinden! Ook hoop ik dat ze zich een beetje thuis gaan voelen... 'Dus, wat zijn eigen jullie hobbies?' vraag ik dan uit het niets. 'Ik vind het leuk om te skaten!' zegt Oliver opgewonden. 'Echt? Ik ook! We zouden samen eens een keer naar het skatepark in de stad moeten gaan!' roep ik blij. 'Ja!' roept Oliver terug. Ik lach, ik weet zeker dat deze jongen echt mijn beste maatje gaat worden. 'En jij Mia? Wat vind jij leuk om te doen?' vraagt Taylor aan de blonde meid achterin. 'Mmh... ik vind bakken, lezen en gitaar spelen leuk' zegt ze dan nog een beetje verlegen. 'Wat leuk! Ik speel ook gitaar' zegt Taylor terug waarop Mia glimlacht. 

Na een klein halfuurtje rijden komen we aan bij onze huis, op onze vertrouwde heuvel. 'Wauw! Wonen jullie hier?' roept Oliver nog steeds opgewonden. Ik knik, 'yep... vind je het wat?' 'Het is geweldig!' roept hij blij en ik help hem met z'n spullen naar binnen sjouwen. Dan laten we Mia en Oliver nu kamers zien. Oliver is door het dolle heen maar Mia blijft nog een beetje verlegen, wat ik eigenlijk wel snap. 'Harry?' Vraagt Oliver dan. 'Ja Oliver...' 'ik ben mijn skateboard vergeten...' zegt hij verdrietig en hij staart wat naar de grond. 'Oh... zullen we zo dan even naar de stad gaan om een nieuwe voor je te kopen?' Ik zie Oliver's ogen oplichten. 'Echt?' Vraagt hij dan lief. 'Tuurlijk!' Zeg ik en ik ga even met mijn handen door zijn haren. Hij heeft mooi, blond haar, en veel krullen. Dan kijkt hij me dankbaar aan in mijn ogen en geeft hij me een knuffel. 'Dankjewel Harry...' zegt hij lief. 'Geen dank Ollie...' 

Pov Oliver 

Met Harry voel ik nu al een sterke connectie. Ik vind hem super lief en ik ben er zeker van dat hij (en Taylor ook) goed voor me gaat zorgen. Ook geeft hij me... een veilig gevoel. Ik krijg eigenlijk het gevoel, dat ik... thuis ben. Na al die jaren in het adoptiecentrum. Ik ben eindelijk... thuis.

Pov Taylor 

Ik hoop echt zo dat de kinderen zich hier thuis voelen! Op dit moment ben ik Mia aan het helpen om al haar spullen uit te pakken, al heeft ze niet veel. 'Shit...' mompelt ze dan. 'Ik ben mijn pyjama vergeten...' 'maakt niet uit hoor! We gaan vandaag wel even naar een winkel om een nieuwe voor je te kopen, als je dat goed vindt' zeg ik in de hoop haar een beetje gerust te stellen. Mia knikt en schenkt me dan uit het niets een sterke omhelzing, vol met liefde en dankbaarheid. 

Hey hoi! Hoe vonden jullie dit deel? Sorry als het een beetje cringey is soms🤭Maar anyways, tot het volgende deel! Xxx