(Wi-gen le falan konuşma sahnesini atlıyıcam çok uzun sürmesin diye orada beklerken uyuya kaldı rüya zannedip avcı olmayı kabul etti (Wi-gen hem Mun hemde Adlina olucak evet)
Titreyerek uyandım üşümüştüm ve ben neden burda yatıyordum galiba dün beklerken uyuya kalmıştım ama gördüğüm rüya neden o kadar saçmaydı neyse en iyisi okula gitmek kalktım üzerimi silkeledim çantamı tekrar koluma takıp yürümeye başladım çantamdan telefonumu alıp saate baktım arkadaşlarımın gelmesine yarım saat vardı eve doğru koşmaya başladım kapının önüne geldim ve onları bekledim on dakika içerisinde gelmişlerdi
Hi-rae: bizimi beklediinn
Nam-ji: bizim yüzümüzden beklemene gerek yoktu
Adlina: beklemek istedim hadi gidelim hemm hep sizmi bekliyiceksiniz beni
yola koyulduk konuşa konuşa gidiyorduk yine yine aynıydı kısmen okula çok vardı yani neredeyse iki saat bu yüzden geze geze gidicektik parkın içinden geçiyorduk koşu yoluna bakan bir bank vardı dinlenmek için biraz oturduk hemen önümüzden erişte dükkanındaki o kız ve o çocuk geçti koşarak hızlı koşuyorlardı bana bakmıştı ikiside
Nam-ji: e devam mı etsek yürümeye
Adlina: Olurr Hi-rae sence
Hi-rae: hadii kalkıın
kalktık ve yürümeye devam ettik hatta bir kaç fotoğraf çekmiştik bir fotoğrafı çekerken üçe kadar saıycaktım ve kamera kendisi çekicekti sağ elimizi kalbimizim üstüne koyucaktık poz buydu ama benim aklımda hala o rüya vardı garip avcı olma rüyası hiç rüya gibi değildi sanki çok gerçekçiydi
Adlina: 1
Nam-ji: 2
Hi-rae: 3
bir dakika nerdeydim ben bembeyaz bir yerdeydim karşımdaki kapıya ilerledim ve açtım önümde dört kişi vardı hepsi beyaz giyiordu ama biri rüyamdaki kadının tıpkısının aynısıydı korkmuştum tekrar kapıya yürüdüm
Wi-gen: Sorun nedir Adlina neden geldin
Adlina: ben fotoğraf çekicektim ama bir anda neden
Wi-gen: avcılar seni bulamadılar mı
Adlina: ben anlamıyorum hiçbir şey rüya değilmiydi yani
Wi-gen: hayır Adlina avcılık bir rüya değil diğerlerinin seni bulması gerek öğreneceğin çok şey var ama buraya nasıl geldin anlamıyorum
Adlina: nasıl geri gideceğim
Wi-gen: şu kapıdan çıkarken gerçekliği düşünsen yeter
dekilerini yaptim ve gözlerimi açtım Nam-ji ve Hi-rae beni tutuyolardı
Hi-rae: Adlina iyi olduğuna emin misin
Adlina: tabikide eminim ben galiba yine başım döndü ah şu güneş sürekli başıma geçiyor hadi okula gidelim
okula yürümeye devam ettik ikisi yine de temkinli olmak için beni ortalarına aldı okula geldik her zaman ki gibi sırama oturdum sınıfa üçlü bi şekilde girdiler onlardı dimi emindim
Adlina: Hasiktir
gözlerimi kaçırdım okul çıkışında kazasız belasız kalmak istiyordum beni yine döverlermiydi ağzım burnum kanarmıydı umarım olmazdı onlara bakmamaya çalıştım arkadaşlarımda korku içinde bana bakıyorlardı evet biri yanıma doğru geldi bir anda saçımdan çekti
Adlina: Aiish bırak
Ha-ru: neden bırakayım
Dae-hyun: bence çok eğlencelidir ha
YOU ARE READING
The uncanny counter
Teen FictionHikaye yazma kararı aldım kendi tarzımda bişeyler yazacağım senelik yazar değilim ilk kitabım o yüzden siz akışa bakın (hayali karakterlerde olucak) umarım beğenirsiniz