🔞MR:JEON JUNGKOOK🔞

💋4🙃

-ჯინ-თვალები ჭყიტა მიამ და ბედნიერად გაიცინა

-ორი წუთი, მია ეს შენ ხარ-ჯინს გაოცებული სახე ჰქონდა, დანარჩენები კი სიტუაციას აკვირდებოდნენ.

-ვინმე ამიხსნით რა ხდება?-ჯონგუკი გამოხტა, ვერ იტანდა იმას რომ მია და ჯინი ერთმანეთს თვალს არ აცილებდნენ

-მეთვითონაც ვერ ვხვდები რა ხდება-ჯინი ლაპარაკობდა და თან თვალ არ აცილებდა-ეს შეუძლებელია-გაოცებული სახე ბედნიერებამ ჩაანაცვლა, უცებ მიას მოეხვია-არ მეგონა თუ უდესმე კიდევ გნახავდი

-ძლივს გიცანი-მიამაც მოხვია ხელები,
ჯონგუკს კი ეს ყველაფერი ძაან აღიზიანებდა,

-ერთმანეთს საიდან იცნობთ-ისევ გამოყო თავი ჯონგუკმა და ჩახუტებაში ხელი შეუშალა

-მე მია და მისი ძმა ერთად ვცხოვრობდით ბავშვთა სახლში-ამაყად თქვა ჯინმა, მია კი მორცხვად იდგა და ვერ ხვდებოდა ჯონგუკს რატო არ უკვირდა ის ფაქტი რომ ბავშვთა სახლში ცხოვრობდა-ის ჩემი შეყვარებული იყო!-მიამ თვალები ჭყიტა, ჯინი კი იცინოდა

-მოკეტე! ჩვენ ხომ ხუთი წლისები ვიყავით!-ჯონგუკმა ეშმაკურად ჩაიცინა

-ჩვენ ქორწილიც დაგეგმილი გვქონდა-ჯინმა თქვა და ბიჭებმა სიცილი მორთეს მხოლოდ ჯონგუკი ბრაზდებოდა

-კარგი რა-მია შეწუხებული სახით უყურებდა ჯინს

-ბიჭებო მიამ თქვენთვის ვახშამი გაამზადა- თქვა ჯონგუკმა და ყველამ სიცილი შეწყვიტა, წინ ჯინი გაიჭრა და დანარჩენებიც უკან გაყვნენე, მხოლოს ჯონგუკი და მაი იდგნენ ისევ

-რაო შენმა ჯინმა!?-გაბრაზებულმა შეხედა და მისკენ მოძრაობა დაიწყო-როდის თხოვდები?-ხელებს შორის მოიქცია და ცივი სახით უყურებდა

-ეს ბავშორი მოგონებაა-კარგი მსახიობივით ჩაიცინა და ხელი ჩაიქნია, მაგრამ გულის სიღრმეში ძალიან აშინებდა ჯონგუკის სახე

-ყველანი რომ წავლენ ჩემს ოთახში ამოდი!-ჯონგუკი მიას მოცილდა და თავისი სიცივეც წაიღო
მიამ ღმად ამოისუნთქა და თავის ოთახში წავიდა