"Oda Arkadaşım" || MinSung ||

One

"Daha canlı yapmalısın Jisung."

Evet, yine utandığı için dans pratiğinde karıştırmış ve utana sıkıla yapmıştı dansı. Şimdi ise ara veriyorlardı, Jisung yine bi kenarda utanmamak için kendini zorluyordu. Jyp den bir mesaj geldi, odasına çağırıyordu. Kovulduğunu düşünmüştü..

Stres ve korku içinde kapıyı çaldı ve gir komutu geldiğinde içeri girdi ve saygıyla odadaki 8 kişiye eğildi. Odadaki 7 kişi stajyer 1 kişi JYP'ydi. Yoksa hayali gerçek mi olacaktı.?

"Tebrik ederim, Stray Kids artık 8 kişi."

{Jisung'un ağzından}

Duyduğum şeyle gözlerim açıldı ve mutlulukla grupta tek tanıdığım kişiye baktım. O Lee Minho, beni destekleyen, arkamda duran tek kişiydi... sanırım.

"Teşekkür ederim efendim elimden gelenin en iyisini yapacağım!"

Dedim, ve evet buraya kadar ilerledim. Bu sefer ciddi anlamda kendimi biraz zorlamalıydım, yoksa onlar beni zorlayacaktı..

"Yurdunuz hazır, en yakın zamanda yerleşin. Haftalık programınız hazırlanacak, yakında da debut yapmanız için 3racha şarkı besteleyecek."

Hepimiz onaylayıp odadan çıktık Minho'nun yanındaydım.

"Hyung!!! Yaptım mı, Oldu mu? Artık bende senin gibi olabilecek miyim?!!!"

"Sakin ol Hannie, tabiki sende bizden biri olacaksın. Oldukça yardım etmeye çalışacağım tamam mı?"

Kafamla onayladıktan sonra saçlarımı karıştırdı ve hepimiz evlere dağıldık..

--

Evimde oturuyor telefonda internette geziniyordum şuan.

"Acaba bende yapabilecek miyim, onlara uyum sağlayabilir miyim?.."

Kafamdan bu düşünceleri hep atmaya çalıştım ama hep geliyor ve rahatsız etmeye beni dürtmeye devam ediyordu. Telefonu bırakıp derin bi nefes aldım ve kalktım, mutfakta buzdolabını açıp öylece baktım. Baktım baktım ve en sonunda kapattım, yemek yapmaya üşeniyordum çokta aç değildim paketli ramen yapmaya karar verdim.

Rameni yapıp tekrar masama oturdum, yerken aynı zamanda Stray Kids konuşma grubunda olan konuşmaları okuyordum. Sohbete hiç girmek istemiyordum çünkü uyum sağlayamazsam benden ilk günden soğurlar diye korkuyordum.. rameni bitirdikten sonra direk bir kenara koydum ve telefonu bırakıp gece kıyafetlerimi giydim ve yatağıma kendimi bıraktım. Oldukça yorgun ve endişeliydim... acaba yapabilecek miyim? Onlar gibi olabilecek miyim, derken uykuya da dalıyordum....

--

Bu bölüm kısa oldu özür dilerim.

Sessiz tatlı bi fic olucak sanırım..