Nine (Final)

326 34 52
                                    

[Jisung'un anlatımıyla]

Gözüme çarpan güneş ışığıyla uyandım, ayrıca gece soğuktan üşümüş yorgana sarılmış bir halde buldum kendimi. Ayağa kalkacak halim yoktu neredeyse, ve çıplaktım. Nedenini biliyordum tabii.

"Minho.."

"Hm?"

"Çok soğuk.."

Sesim kısık ve uykulu çıkıyordu, bu yüzden anlamak için bir süre düşündü ve sonrasında kalkıp kıyafetlerimi giydirdi. Giydirdikten sonra elini alnıma koydu.

"Alnın çok sıcak."

"Ha?."

Konuşacak halim bile yoktu, Minho kalkıp hızlıca giyindi ve odadan çıktı. Gözlerimi tekrar geri kapattım ve yorgana sıkıca sarıldım. Odaya başka birisi girmişti.

"Ne oldu?"

"Alnı çok sıcak Hyung."

"Minho bana dürüst ol, dün gece ne oldu."

"Hyung.. biz bir süredir sevgiliyiz ve.. anladın sen."

"Yatmadan önce giyindiniz mi?"

"Hayır."

"Camı kapattınız mı?"

"Hayır.."

O kişinin Chan Hyung olduğunu anlamıştım zaten, yanıma gelip elini alnıma koydu ve 2-3 saniye sonra çekti.

"Ateşi yükselmiş, bana bir kovada buzlu su getirir misin?"

Minho birşey demeden odadan çıkmıştı, yorgana daha sıkı sarıldım. Birkaç saniye sonra Hyung bunu fark edip yorganı üstümden almıştı, soğuklukla ürperdim.

"Soğuk.."

"Normal, ateşini düşürmemiz lazım."

Minho odaya girdiğinde yere bıraktı, birkaç su sesi duyduğumda alnımda soğuk ve ıslak bir bez hissettim, ne olduğunu zaten biliyordum. Yavaş yavaş uykuya dalıyorken kendimi uykunun güzel kollarına bıraktım..

-

Bitti

Şaka yaptım bitmedi oku oku.

-

Birkaç saat sonra uyandım, muhtemelen öğle saatleriydi. Ayağa kalktım, sabahki kadar yorgun olmasamda yorgundum. Aşağıya indiğimde kimse yoktu, sonrasında bildiğim bir sesi duydum.

"Uyandın mı sincap?"

Bu Minho'ydu. Yanıma geldi ve beni belimden kendine çekti.

"Nasılsın, biryerin ağrıyor mu?"

"Hayır."

Elini alnıma koydu.

"Ateşin düşmüş."

Elini çektikten sonra dudağıma kısa bir öpücük kondurdu, bu sırada da bel oyuntumu tüy kadar hafifçe okşuyordu. Elini bacağıma indirip hafifçe okşamaya başladığında tahrik olduğum için sohbet açmaya çalıştım.

"E-eh diğerleri nerede?"

"Changbin ve Chan şarkı üzerinde çalışmaya diğerleri ise avm ye gitti."

"Bi dakika 3rachanın şarkı yazması lazım, ben orada değilim!!!"

"Hastasın şimdi gidemezsin."

"Off!!!"

Yemek yapmak için mutfağa yöneldim, birkaç birşeyler yedikten sonra mutfaktan çıktım.

"Minho, sokağa çıkalım mı? Dolaşırız biraz."

"Saat akşam 7, yinede emin misin?"

"EVET!"

"Tamam sakin aq çıkıyoruz hadi."

Elimi nazikçe tuttu ve dışarı çıktık. Şimdi ise dolaşıyorduk. Ağzımıza bir bez dayanması ile ikimizde kendimizi yerde bulduk..

--

Uyandığımda bağlıydım, sadece kollarım bağlıydı. Sağa baktığımda, Minho, Hyunjin, Changbin ve Felixi gördüm.

"BEYLER UYANIN!"

"noluyor?."

Herkes yavaş yavaş ayılırken nerdeyiz demeye başlamıştı. Önümüzde birisi telefonla konuşurken onu dinlemeye başladım.

"Efendim beşini bulduk, Chan isimli olanı karşı taraf yakalamış. Evet efendim... jeongin ve seungmini bulamadık efendim. İyi günler"

"KİMSİNİZ SİZ!"

Adam kırmızı gözleriyle bana yaklaştığında korkmuştum.

"Vampiriz."

--

EVEEET

Kitap bitti ama anlayacağınız gibi 2. Kitap olacak. Heyecan varmı dostlar? 2. Kitabı muhtemelen bölüm bölüm yarın başlatırım.

HEPINIZI SEVIYORUM STAA'LER!

"Oda Arkadaşım" || MinSung ||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin