Stay With Me

Göl

Gece uyurken birden bağırma sesiyle uyanmıştım

"SUS ARTIK LÜTFEN" diye biri bağırmıştı

Bu galiba Beomgyu du hemen yataktan kalkıp üstüme geceligimi geçirdim ve odadan çıktım

Beomgyunun odasına girdiğimde onu öyle görünce şaşırmıştım. Ter içinde kalmıştı,elleri saçlarının arasındaydı ve biseyler sayıklıyordu. Odasının kapısını kapatıp hemen yanına gitmiştim

"Beomgyu iyi misin?" Bir kaç kere daha seslenmiştim ama hiç bakmamıştı şoka girmişti

"Beomgyu bana bak hey" halen bakmıyordu ne görmüştü de bu kadar etkilenmisti

"BEOMGYU" artık dayanamayıp bagirmistim ve biraz onu sarmıştım ve nihayetinde bana bakmıştı

Ama keşke bakmasaydi gözleri kıp kırmızıydı ağlamıştı. Onu öyle gördüğümde hemen ona sarılmıstim

"Şşş sakın ol geçti her sey tamam mi? Ben varım artık yanında"

"T-taehyun b-ben istemedim yapmak g-gercekten"

Neyi yapmak istememişti,nolmustu bunların hepsini sormak istiyordum ama zamani değildi

"Tamam tamam sakin ol şimdi. Gel senle biraz dışarı çıkalım yürüyüş yapalım"

"Peki"

Şuan tam bir çocuk gibi duruyordu. Yataktan kalktığında üstünün olmadığını görmüştüm gözlerim fal tadı gibi açılmıştı ve etrafıma bakinmaya başlamıştım ama bir dakika vüdundaki o kadar yara neydi ne yaşamıştı bu kadar?

Hemen sandalyenin üstündeki üstü vermiştim o da hemen giymişti usumemesi için bir tane de ceket vermiştim ve çıkmıştık

"Sizi uyandırdığım için üzgünüm Prensim"

"Sorun değil Beomgyu. Gel beraber gölün oraya gidelim"

İtiraz etmeden beni takip etmişti. Oraya geldiğimizde çimenlere direk oturmuştum o da benim gibi oturmuş gökyüzünü izlemeye başlamıştı

"İyi misin şimdi?"

"Evet"

"Anlatmak istermisin?"

"Sey sorun olmazsa anlatmasam"

"Tabi ki anlatmak zorunda degilsin. Peki ilk defa mı böyle bir şey oldu?"

Gözlerini gökyüzünden çekip bana bakmıştı,derin bir nefes alıp konuşmaya başladı

"Hayır ilk defa olmuyor. Ben 15 yaşındayken kabus görmeye başladım,o günden beri gökyüzünü daha çok seviyorum"

"Neden daha çok seviyorsun?"

"Kabus gördüğümde hep gökyüzüne bakarim ve sakinleştirim ama bugün olmadı. Bugün sizin yani senin sayende sakinleştim teşekkür ederim Taehyun"

Kalbim çıkacakmış gibi hisediyordum sanki o an ruhum yoktu çünkü Beomgyu gulumsemisti bana ve onu gökyüzü değil ben sakinleştirmistim

Biraz daha orda oturduktan sonra odalarimiza geri dönmüştük. Uykum vardi ama o anı gözümün önünden cikaramiyordum. Gülüşü çok güzeldi gerçekten bir insanı öldürecek şekilde çok güzeldi

Kapımın çalışmasıyla kalkmistim ve gelmesi için emir vermiştim

"Prensim Kralimiz sizi bekliyor kahvaltıya"

"Tamadir hemen geliyorum"

Yataktan kalkıp yüzümü elimi yıkadıktan sonra üstümü giymistim ve odadan çıkmıştım