Kaya (1D)

H2

"Hoe wil je eigenlijk uittesten of ik echt boekenkennis heb" zegt de jongen. "Nou-" begin ik terwijl ik het kleine, smalle gangentje weer doorloop "Volg me." Ik kijk achterom om en zie de jongen met een grijns achter me aan komen lopen. Ik loop het gangentje uit en loop de trap af naar beneden. Daarna ga ik naar links, langs de administratie waar mijn moeder werkt. "Kaya!-" hoor ik mijn moeder roepen, ik loop naar haar toe en leun over de balie heen. "Wil jij straks even voor eten zorgen Schat, ik heb nog veel te doen." Ik knik en zie mijn moeder langs me heen kijken naar de jongen. "Je hebt haar gevonden zie ik?" zegt mijn moeder glimlachend naar de jongen. "Ja mevrouw" antwoord hij beleefd en ik kijk mijn moeder met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Heb jij hem naar mij gestuurd?-" fluister ik tegen haar "mam ik dacht dat we hadden afgesproken dat-" "ik je niet meer zou koppelen? Dat ik me er niet mee moest bemoeien?-" valt mijn moeder me in de rede "Oké oké ik zal het proberen Kaya, maar kijk dan naar hem! Knap, beleefd, echt iets voor-" "Ja mam" kap ik haar af. Ik loop verder. "Tot ziens" hoor ik de jongen zeggen tegen mijn moeder en hij loopt achter me aan. "Slijmerd" zeg ik met een glimlach. De jongen lacht. Samen lopen we verder tot we uiteindelijk aan komen bij een gang met 2 deuren. Als we de deur naar links nemen, komen we aan bij het kantoor van moeder en mij. Dus we nemen de deur rechts, ik open de deur en stap het kamertje binnen. De geur van het nieuwe perkament dringt me neus binnen en ik loop naar de 1e stapel met nieuwe ongeopende boeken. De boeken zitten verpakt in dozen met plastic eromheen, sommige dozen zijn al geopend. "Wat is dit voor kamer?" vraagt de jongen en ik kijk hem aan. "Een soort opslagplaats voor nieuwe en oude boeken. De boeken die net binnenkomen moet we nog bestempelen en ik de bibliotheek neerzetten. De oude boeken gaan naar het goede doel of reparen we-" ik wijs naar de dozen "kom je meehelpen?" De jongen twijfelt geen moment en gaat de dozen naast me uitpakken. "Dus je houd van avonturen boeken?" vraagt hij en ik lach. "Ja, eigenlijk wel. En jij?" "Uhm-" de jongen denkt even na "ik hou meer van science-fiction en fantasy boeken. Bijvoorbeeld 'Harry Potter' of 'The Lord of the Rings'." De jongen pakt een boek uit een geopende doos en staart er even naar. "Dit boek ken ik nog van vroeger-" zegt hij en hij laat me het boek zien. "Sprookjes van de gebroeders Grimm" "Oh die! Ugh, ik mis de tijd dat mijn moeder me daaruit voorlas" vertel ik terwijl ik bezig ben met het plastic van een ongeopende doos te halen. "Moet ik je helpen?" Vraagt de jongen. Ik schud mijn hoofd en probeer met al mijn kracht het plastic eraf te scheuren. "Hier-" zegt de jongen en hij geeft me een schaar aan "misschien gaat het zo makkelijker." Ik pak de schaar aan en prik ermee ik het plastic, er ontstaan gaten en ik scheur de gaten door. "Wat is je favoriete verfilmde boek?" vraag ik aan hem, hij denkt even na. "The fault in our stars" "Meen je dat?" Vraag ik aan hem vol ongeloof in mijn stem. Hij knikt. "Natuurlijk!" "Wauw-" begin ik "ik het nog nooit iemand ontmoet die dat zei" "Dan ga je met de verkeerde mensen om" zegt hij. "Ik ben gek op de film 'The fault in our stars', maar het boek is beter" zeg ik. "Meestal is het boek beter, veel gedetaileerder-" zegt hij "Als je het boek bij bijvoorbeeld 'Harry Potter' hebt gelezen, en je ziet daarna de film, dan zijn er stukjes weggelaten en-" "Het stomme bij een film is dat ze nooit helemaal gaan zoals het boek" onderbreek ik hem, hij knikt begrijpelijk. "Helemaal mee eens" zegt hij.

Het is een tijdje stil, het enige wat je hoort is het gescheur van plastic en dozen die worden opengemaakt. Ik prik in de laatste doos met plastic eromheen en maak de doos open. "We zijn klaar" zeg ik en de jongen knikt. "Wil je nog die boekentest doen?" Vraagt de jongen. "Neh-" begin ik "het zal toch geen verschil maken" "Oh..-" zegt hij en hij kijkt een tikkeltje bedroeft. "Je bent toch wel aangenomen" zeg ik en zijn gezichtsuitdrukking veranderd naar glimlachend. "Wist ik wel-" zegt hij trots "Dat bedroefde gezichtje werkte goed" en ik lach. "Kom mee" zeg ik en ik loop de kamer uit. De jongen volgt me terwijl ik naar de administratie loop. "Mam!-" roep ik en mijn moeder staat op van haar bureaustoel achter de balie "we hebben een nieuwe werknemer!" Zeg ik en mijn moeder lacht. De jongen komt naast me staan en lacht naar me "wat een geweldig nieuws!" zegt mijn moeder. "Wanneer kan je werken?" Vraag ik. "De hele week, als dat nodig is" zegt hij. "En we hebben je telefoonnummer nodig" zeg ik lachend. De jongen lacht en pakt een pen uit het bakje op de balie. Hij pakt mijn arm zachtjes vast en legt hem op de balie. Een warm gevoel schiet door mijn lijf. Hij schrijft voorzichtig zijn telefoonummer erop en geeft me een kus op me wang. "Bel me beauty" fluistert hij in me oor en hij loopt met een grijns weg. "Wat is je naam!" schreeuw ik naar hem terwijl hij wegloopt. Hij draait zich om "Zayn!-" schreeuwt hij "Zayn Malik!"