Zorba | Chan-min

Sevgilin olsun istermiydin?

Okul o kadarda normal değildi ama seungminin yapacak bir şeyi yoktu, ama o gün Changbin ile tanışmıştı ve arkadaş olmuştu oda yandaki kolejden gelmişti bu okula bir çok ortak noktaları vardı ve seungmin ne onu evine davet etmişti uno oynayarak ve kendi hayatlarını birbirlerine anlatarak gülüşüp eğleniyorlardı

"Seung biliyormusun seni chan diye bir çocukla tuvalette görmüşter jeonginde kapıdaymış ne yapıyordunuzki ilk günden?"

"Boşver ya ama salak beyinsiz otistiğin teki muhattap olma tam bir nefret"

"Tamam peki, ee peki nasıl birii"

Diye sordu changbin sesini incelterek

"İri yarıydı belki senden bile daha çok kaslıydı"

"İmkansız, adam dövmek ile kas yapılmaz"

"Umurumda değil ama tam nefretlik bulaşma"

Changbin dalmış gitmişti seung sordu

"Ne oldu changbin"

"Onun yanındaki çocuk çok hoştu"

Seung changbinin kafasına vurdu

"YAA KIZMA BANANE COK TATLIYDI OKADAR TATLIYDIKI HOSLANDIM ONDAN"

"Aptal domuz sence o sana bakarmı? 1.50 seni"

"Kapa ceneni yoksa geciricem bitane neyse hadi uyuyalım yatakları kur"

*Yazar bakış acısından*

Ve günü böyle sonlardırdılar yarın okulları vardı ve erkenden kalkıp okula doğru gittiler bu sefer seung changbinin yanına oturmuş konuşuyolardı ve birden chan geldi

"Ee hala burdasın"

Dedi seungmine

"Senin kararlarına göre haraket etmiyorum"

Chan changbine bakıp

"Kalk oradan"

"Changbin hicbir yere kalkmıyor hem boş yer yok"

"Jeonginin yanına gecer hadi bakalım"

*Neden böyle yapiyor benden nefret ediyor niye yanıma oturmak istiyor?*

"Neden yanıma gelmek istiyorsun?"

Seungminin kulağına eğilerek

"Bu hayatı sana zindan edeceğimde ondan"

Changbin kalmıştı gerizekalı olduğu için ama geri olacak da zekası yoktu

Ders başlamıştı ve öğretmenleri dersi anlatmaya başlamıştı, jeongin ayağı
ile changbinin boşalıp zor duruma düşmesi için bacağına sürtüyordu ayağını

"Ne yapıyosun jeongin?"

"Hiiiç"

Devam ediyordu ama bu sadece changbinin ondan iğrenmesine neden oluyordu

"Hoşuma gitmiyor yapma şunu"

"Aman sanki umurumda"

O sırada chanda seung la uğraşıyordu

"Hadi ama cevap ver olur muydun olmazmıydın"

"Olurdum kim bir super star olmak istemezki bunu soruyormusun gercekten uğraşma benimle"

"Pekii sevgilin olsun istermiydin ha?"

"Hayır"

"Neden?"

"Ne yapacaksın?"

"Öyelsine sen söyle"

"kendimi daha çok önemsiyorum bencilim ve zaten hoşlandığım biri var"

Aslında yalandı sadece sussun diye bunu söylemiştim

"Kim peki?"

"Sana neden söyleyeyim beni sikimi kesmekle tehdit ettin, hem sanane bundan sen benden nefret ediyorsun bende senden"

"Umurumda değil sadece seni nasıl reddedeceğini merak ediyorum"

"Etme"

Hala jeongin changbini boşaltmaya çalışıyodu ama nafile buraya oturduğu için naletler okuyodu kendine

"Jeongin kes şunu ne yapmaya calışıyosun?"

"Hala boşalmadınmı?"

"Hayır tabiiki iğreniyorum nasıl rahatlayayım ha?"

Jeongin şarşırdı ne diyeceğini bulamadı ve changbinde bütün gün burda oturacağını hatırladı ama changbinin bu soğuk kanlılığı jeonginin hoşuna gitmişti

Ve ders bitti seung la changbin kantine indiler jeonginde chana olanları anlatıyordu

"Boşalmadı yani hatta iğrendiğini söyledi ve hoş biri"

"Salakmısın jeongin, amacımız zorbalık aşk değil"

"Uff tamam gel su cifte kumrularında bi ense traşını alalım bayadır bulaşmıyoduk"

*seungminin bakış acısından*

Biz çoktan atıştırmalık bir şeyler alıp arka bahcedeki banka oturup yemeğe başlamıştık burda genelde öpüşmeye gelen çiftler yiğişirmiş chanın dediğine göre ama kimse yoktu gittğimizde ve sonra chanla jeongin geldi

"Ne oldu?, burda öpüşmeye mi geldiniz?"

Dedi chan ve jeongin ekledi

"Sanırım değilmi ha? Ama sizin sevgiliniz de yoktur şimdi haha"

"Sanki senin var sapık piç"

Dedi changbin

"Bosver chang gel gidelim"

Tam gidecekken chan şöyle dedi

"Hoşlandığın kişinin kim olduğunu biliyorum"

Chana söylediğim yalanı changbin biliyordu

"Kimse kim sanane bu onu ilgilendirir yürü seung"

*yazar bakış açısından*

Jeongin changbine biraz hoş birazda etkilenmiş bakıyodu

Anormal bir okul gününden sonra changbinle seungmin evelere dağıldılar
changbin biraz parkta telefonuyla ilgilendikten sonra arkadan ses geldi gelen chan dı ve hemen changbini itti chang affalladı

"Ne oluyo be"

"Seungmin senden hoşlanıyor değilmi HA DEĞİLMİ?!"

"Ne bileyim sanane seungminden ondan uzak dur"

"SANA MI SORUCAM HE?! SEUNGMIN SENDEN SENDE ONDAN HOSLANIYORSUN BUNU BILIYORUM"

"YA NE HOSLANMASI HOSLANIYOSAK HOSLANIYORUZ SANANE BUNDAN SANANE ONU UMURSAMIYORSUN BIRBIRINIZDEN NEFRET EDIYOSUNUZ"

Chan affalladı changbinin dedikleri doğruydu ve bu onun canını yakıyordu birden ağlamaya başladı banka oturup

"HAYIR BU DOGRU DEĞIL BEN ONDAN NEFRET ETMIYORUM"

"Ne yapıyorsun ona sadece zarar veriyosunuz birbirinize ya o seni ya sen onu sevsenizde asla anlasamazsınız
Bırakın bunu birbirinizi mutlu edemzsiniz ve seungminden uzak dur senden daha cok nefret etmesini istemiyosan tabii"

Changbin gitti ve chanda o sözlerle orda kala kalmıştı üzgün ve mutsuz du nasıl oldu bilmiyordu ama ilk gördüğünde aşık oldu seungmine şimdide bunu saklaması gerekiyordu çünkü artık changbinde biliyordu