RUN•{YOONMIN}

~1~

Yeni fic için yorumlarınızı bekliyorum 🙂

İyi okumalar:))

°°°

10-15 silahlı adam ve onlardan kaçan bir min yoongi.

Evet yoongi boğazına kadar dolan borçlar yüzünden tekrar ve tekrar kaçıyordu. Tefecilerden kaçıyordu. Uzun süre önce aldığı ve hala da bırakmayıp bir yerlerden bulduğu uyuşturucu parasını ödememişti. Ödeyememişti. Yoonginin ne bir işi ne de parası vardı o sadece uyuşturucu alıp sokaklarda yaşayan biriydi. Hırsızlık yaparak aldığı paraları ise ya sigaraya ya da alkole verirdi.

Ve uzun bir süre kurtuldum derken tekrar o'nu bulup kovalayan adamlardan kaçıyordu. Genelde kaçacak bir sürü yeri vardı çünkü o buraları avucunun içi gibi bilirdi. Fakat şuan farklı yerlere kaçması gerekiyordu.

Bu yüzden hiç bilmediği sokaklara adım atmış ve izini kaybetdirebilmek için ordan oraya koşuşturuyordu. Sonunda kaçacak yeri kalmayınca gördüğü ilk binanın içine girmişti.

Teker teker merdivenleri çıkarken birde arkasına bakıyordu. Nereye gittiği veya kaçıncı kata çıktığı hakkında hiç bir fikri yoktu. Fakat binanın en sonuna geldiğinde duraksadı ve etrafına baktı. Gördüğü kapılara tıklayarak yardım istiyordu fakat içerisi bomboş olucak ki yankı yapıyordu. Diğer kapılara bakarken üstünde 'welcome' yazan bir süs vardı. Yoongi ümit ederek kapıya doğru ilerledi, önüne geçtiğinde yumruk yaptığı ellerini sert bir şekilde kapıya vuruyordu.

"Yardım edin..."

Kapının kolunu çevirmeye çalışıp tekrar yumruklama ya başladı.

"Kimse yok mu?"

Diye bağırıyordu ve bir yandan da vurmaya devam ediyordu.

Yoonginin bu gürültülerini duyan ev sahibi park Jimin de gözlerini yavaş yavaş açmıştı. Uykusu bölünmüştü.

"Ah ne oluyor sabah sabah..."

Söylenerek sıcacık yatağından kalkarak kapıya doğru ilerliyordu.

"Dur geliyorum kırma kapıyı."

Giderken de kapı ardında resmen kıracak şekilde vuran yoongiye de bağırmayı unutmuyordu.

"Ahh.. tanrım sabah sabah ne oluyor bu insanlara."

Jimin yeni uyandığı için dağılmış siyah saçlarını kaşırken bir gözü kapalı diyer kısılmış gözü ile kapının kolunu tutmuştu. Üstünde beyaz bir kısakol altında ise siyah bir şort vardı.

Kapının kolunu çevirmeden önce "kimsiniz?" Diye sormuştu. Karşı taraftan ses gelmeyince tekrar bağırmıştı. "KİMSİN DEDİM?"

"Ah... Ben min yoongi lütfen kapıyı açar mısınız?"

"Mın yoongi mi böyle birini tanıdığımı zannetmiyorum" diye içinden geçirdi Jimin. Tanımadığı birine asla kapıyı açmazdı.

"Kiracı da bu saate kimseyi göndermez daha ay sonu bile değil." Tekrar içinde düşünürken aniden kapıya vurulan sert bir yumruk ile yerinde zıplamıştı.

"Kapıyı aç!"

"Ne vuruyon be kapıyı kıracaksın! Tanımıyorum sizi gider misiniz?"

"Lütfen... Aç şu kapıyı iki dakika saklanayım sonra siktirip gideceğim. Yemeyeceğim seni de evini de. Aç şu siktiğimin kapısını!"

Jimin 'saklanmak' kelimesini duyduğunda biraz korkmuştu. Suçlumuydu o acaba hapishaneden mi kaçmıştı ki? Polisi mi aramalıydı şuan?

"K-kimsin sen? Ne saklanması neyden bahsediyorsun?"