Çok şaşkındım. Ben ve bir vampir nasıl olur bu. Demek babam bu yuzden bizimle değildi. Sonunda eve gelmiştik vooov süper bir ev ama sehirden uzak ormanlık içinde ağaçlar arasında büyük bir ev 3 katlı ahşap bir ev bu ev babam için fazla büyüktü tek yaşıyordu tahminime göre. Sonunda sessizligi babam bozmuştu.
+ Iste geldik evimize biraz tuhaf gelebilir sana sıradan bir ev degil burası zaten bizimde sirandan olduğumuz söylenemez.
Bana bakarak kıkırdamıştı. Beni inceliyordu.
- Güzel bir evmis. Ama sana biraz büyük degilmi?
+ Burada sadece ikimiz kalmayacağız bebegim bizimle ales ve pedro da yaşayacaklar seveceksin onlari eminim.
- Nasıl onlarda kim?
Kapının önüne gelmiştik. Devasa büyüklükte bir kapı vardı bir şato kapısını andırıyordu. Simsiyahti ve kocaman bir göz şeklinde tokmağı vardı. Babam kapıyı çaldi tık tık tık. İçeriden bir ses geldi geliyorum..
Kapı açıldı çok güzel bir kiz açtı kapıyı şüphesiz bu ales ti ve bir vampirdi. Şarap kırmızısı gözleri vardı kisa saçlı ve saçları uçuk bir maviydi nakadarda uçuk bir kızdı bu diye düşünüyordum cok güzel bir vücut yapısı vardi.
+ Hoşgeldin mia ben ales.
Elini uzatmıştı bana yüzünde kocaman bir gülümseme cok sıcak kanliydi bende onu sevmiştim aslında ıyi anlasicak gibiydik.
- Hosbulduk. Tanıştığıma memnun oldum.
Fazla resmi olmuştu ama napayim ben biraz çekingendim hemen kaynasamazdim. Ama sevdim bu kızı ıyi bir kız. İçeriden sesler geliyordu. Sanırım bu gelen pedro ydu.
Oda neee aman tanrım ama buuu olamaz şakamı bu acaba. Gelen uçaktaki çocuktu. Oda beni görünce şok olmus buz kesmiş suratıma bakıyordu. Iste bu bingo gıcıkla ev arkadaşı olacaktım.
+ Kızım buda pedro.
- Seyyy biz zaten tanısıyoruz baba.
Babam şaşkın bir şekilde suratıma bakıyordu.
- Nasıl tanışıyorsunuz ?
Ordan ales lafa atlamıştı.
Ales:uçakta yan yana oturmuşlar.
Ales pis pis sırıtıyordu ama nerden biliyordu ki tabi yaa oda bir vampir ve kesin özel gücü zihin okuma Iste bu hiç ıyi olmamıştı. Artık rahatca dusunemiyordum.
Ben: evet oyle oldu artık içeri gecsek mi acaba?
Alaycı bir şekilde gulmustum ve herkes basiyla onaylayıp bencede bakışı atti ve içeri girdik süper bir evde ama garip duvarlar simsiyah boyanmışti. Neredeyse hiç eşya yoktu duvarlar resimlerle doluydu salonun ortasinda L şeklinde bir koltuk vardi ve bir televizyon okadar başka kalabalik seyler yoktu.
Benim gıcık öyle beni inceliyordu buda ne bu aptal çocuk hep beni göz hapsindemi tutacaktı boyle.
Ales: baban senin icin çok güzel bir oda hazırladı görmek istermisin?
Ben:tabiki cok ıyi olur.
Birlikte üst kata çıkmıştık babam ormana gitmisti sanırım avlanmasi lazımdı o bir vampirdi ve kana susuyordu bende yarı insandim sonuçta kan kokum tahrik ediyordu. Zor olacakti 3 vampirle aynı evde kalmak.
Arkami döndüğümde pedro arkamdaydi ellerinde benim bavullarım vardı. Aaaa sapsal şey ya sanki ona kaldı benim bavulumu taşımak. Neyse
Bir odanın önünde durduk tavana kadar ihtişamlı bir kapı vardı cok güzel görünüyordu. Kapıyı araladı ales vaay süper bi odaydi bu çok genişti. Ortada kocaman çift kişilik bir yatak vardı iste bu en sevdigimden günlerce uyurdum ben burda be. Duvarlar siyah beyaz boyanmıştı şerit halindeydi ben zaten siyahın kızıydım severdim siyahi neredeyse tüm kiyafetlerim siyahti zaten. Köşe tarafta büyük bir ses sistemi vardı burda rahatça müzik dinleyebilirdim. Eşyalarımı koydum odaya aşağı indim hemen benim giciga bir bakmam lazımdı ales babamin yanına gitmişti sanırım oda kana susamıştı.
Ben: tüm gün burda böyle oturuyormusunuz çok sıkıcı.
Pedro: hayır tabiki. Gezmek istermisin?
İste bu ıyi gelebilirdi sıkılmıştım.
Ben:ıyi olur burası sıkıcı.
Gidelim bakışı attı bana pedro ve evden çıktık anlaşılan cok konusmayi sevmiyordu gıcık sey ukala iste. Neyse ormana dogru yürümeye başladık.
Pedro: sana biz vampirlerin güzel bir yönünü göstereyim mi ?
Ben:olur bakalim neymiş bu.
Dememle kendimi pedronun kucağında buldum çok hızlı koşuyordu nereye götürüyor bu beni ya ağaçlarin arasında geçiyorduk hızla korkmuştum simdi bir ağaca toslayacakti bu salak çocuk.
Bir dağın zirvesine çıkmıştık. Güneş tam tepedeydi kavurucu bir sıcak vardı. Napicaz burda dememe kalmadan gömleğinin düğmelerini açmaya başladı.
Ben: heyyy dursana napiyorsun sen.
Aklını kaçırmış olmalıydı daha hazır değildim buna sapık çocuk ya.
Gömleğini çıkardı muhteşem bir görüntüsü vardı elmas gibi parlıyordu karşısinda büyülenmiş gibi bakıyordum. Bana doğru yaklaştı tam yanimda durdu artik çok yakinimdaydi kalbimin sesini duyuyordum resmen cok heyecanlanmış ve etkilenmiştim cok güzel görünüyordu.
Pedro: biz günese çıkmayız genelde çünkü parlariz ve ınsanlar bizi farkeder. Ders bir güneş tepedeyken vücudunu sakla ve kendini belli etme.
Ben hiçbirşey Söyleyemiyordum ta ki dövmesini görene kadar.
Ben: buda ne çok garip bir dövme?
Pedro: biz vampirlere özel bir damga bu sendede olacak biraz canın yanacak olusana kadar ama sonra dahada güçlü olacaksın.
Bunu sevmemistim. Canım yansın istemiyordum. Ama bi vampir olma işi hoşuma gitmeye başlamıştı...
