Sophi endişeli bir şekilde bakışlar atıyordu. Ama benim aklım pedrodaydi. Nasılda yakindik oyle hala anlamamıştım. Ben düşüncelerde bogulurken baban söze girdi.
Babam: yardım çağıracagim ve asla mia yi onlara vermeyecegiz.
Birden benim aklıma okulda olanlar geldi tuvaletteki cinayet ve hemen sophi ye dönüp sordum.
Ben:o zaman o tuvalette olanlarida onlar mi yaptı.
Sophi: evet onlar yaptı geldiklerini anlamamizi istiyorlar.
İyice kötü olmuştum. Cok yorulduğumu hissediyordum artık. Taşıyamayacagim birsürü şeyle karşı karşıya kalmıştım bide simdi bu daha yeni vampir kurt olmuşken daha alışamamisken birde bu satirler çıktı cok bunalmistim sophi babam ales konuşuyorlardı. Ales satirler hakkında cok fazla bilgiliydi ve onlara birşeyler anlatıyordu. Pedro olayın sokunda öylece oturuyordu sessizce odama çıktım ve üstüme bir hırka alıp dışarı çıkmaya hava almaya karar verdim satirler gitmişti bir süre daha gelmezlerdi. Çaktırmadan merdivenlerden inip dışarı çıktım herkes derin bir şekilde konuştuğu icin beni farketmemislerdi.
Biraz kapinin önünde dikildim derin bir nefes aldım. Kendi kendime gecicek dedim herşey güzel olucak tam o sırada birisi arkamdan yaklaşmıştı ve belimden sarılmışti sıkı sıkı. Bu oydu pedro kokusunu nerede olsa tanırdım. Kulağıma yavaşça fısıldadı.
Pedro: herşey güzel olucak minik burun.
Hafifçe gülmüştü bende güldüm tam ona dogru dönerken evde camdan bize bakan alesi gördüm. Bu kızda birşeyler vardı ilk geldiğimde iyiydi sonra hiç yanıma gelmez oldu konuşmaz oldu. Neyse bunları boşvererek. Tekrar pedronun gözlerine baktim gözlerinin içi gülüyordu. Karnına sert bir sekilde bir yumruk attim ve konusmaya başladım.
Ben: kime dedin sen minik burun diye bakayım. Sesim cok tehditlar çıkmıştı ama gülüyorduk.
Pedro: heyy sakin ol sampiyon. Beni öldürme sonra sen aglarsin arkamdan.
Ben: evet ağlarım ama mutluluk gözyaslarim olur bu. Dedim ve alay edercesine gülümsedim oda gülüyordu.
Pedro: hadi dolasalim biraz şişko.
Heyy bana şişko dedi bu çocuk canına susamis olmalı.
Ben: sen kime şişko dedin. Hafif gülüyordum ve üstüne dogru yürümeye başladım. Pedro kaçmaya başlayinca onu kovaladim cok hızlı koşuyordu ama ben ondan daha hızlıydım nede olsa yeni dönüşmüştüm. Ağaçların arasından geçip sağa sola kaçıyordu. En sonunda hızla bir ağacın tepesine çıktı ve beni tehdit etmeye başladı İkimizde gülüyorduk.
Pedro:yaklaşma yoksa çocuk ölür. Minik bir kahkaha attı bende ona eşlik ettim ve devam etti atarim kendimi burdan sakın gelme.
Tabiki cikicaktim ağaca. Yüzüme alay eder gibi bir gülüş yerleştirdikten sonra hızla ağaca tırmandım. Birkaç saniye göz göze geldikten sonra yavaşça ittirdim onu tam düşeceği sırada yavaşca fısıldadı
Pedro: buradan yanlız gitmem dedi ve tanrım tisortume elini attı ve benide kendiyle çekti allahtan vampiriz canımız yanmaz. Ama garip şekilde üst üste düşmüştuk. Cok fazla yakindik ve nefesini yüzümde hissediyordum. Nefes nefese kalmıştık ve gözlerimin içine bakıyordu. Tam o sırada beni öpecekti sanırım hafifçe yaklaştı opecegi sira calilardan bir ses geldi vu alkış sesiydi birisi alkışlar atıyordu kafamı cevirdigimde 2 kız bir de oğlan vardı oğlan baya yakışıklı bir tipti kızlar güzeldi ortadaki kız alkisliyordu ve bize bakıyordu öylece kala kalmıştık. Pedro kafasını çevirdi ve cok şaşırtıcı şekilde baktı sadece kekeleyebilmisti..
Pedro: lia ama sen..
