Minho'nun dilinden
Çocuklarla beraber bir kafede oturuyorduk. Birlikte hoş sohbetler ediyorduk.
"Aga biz artık bişi yapalım sabah akşam bilgisayar oynamaktan götüm sandalyenin şeklini aldı."
"Çok mu oynadın?"
"Evet"
"Ama hala bronz olman gerçeği, Felix ciddi misin?"
"Changbin senin ananı sikerim hala bronz olmam seni hiç ilgilendirmez."
Felix yıllardır league of legends oynuyordu ama hala bronzdu. Bu yüzden Changbin onunla her zaman dalga geçerdi. Felix artık bu durumdan bıkmış gibi görünüyor ama Changbin hala devam ediyordu.
"Ya onu bunu bırakında harbiden bir şey yapalım." Herkes Seungmin'in dediği şeyi onaylamışçasına kafa salladı.
Hepimiz düşünüyorduk ne yapabiliriz diye lakin aklımıza hiç bir şey gelmiyordu.
En son Hyunjin lafa atıldı. "Bungalov evlere gidelim hem tatil yapmış oluruz."
Evet gerçekten bu fikir hepimiz için mantıklıydı. Hepimiz onayladıktan sonra bungalov evlere bakmaya başladık.
Kararımıza göre iki tane ev seçecektik. İki evde de dört kişi kalacaktı. Mümkünse de evler birbirine yakın olacaktı.
Ev işini hallettikten sonra hangi evde kimler kalıcak diye de düşündük. En sonunda da bir karara vardık.
Birinci Ev
Jeongin
Changbin
Seungmin
Chan
İkinci Ev
Hyunjin
Felix
Minho
Jisung
______★______
Herkes evlere dağılmıştı. Kendi valizlerimizi hazırlamamız gerekiyordu. Çünkü bulabildiğimiz en uygun tarih ertesi günün sabahıydı.
Valizimi güzelce hazırladım. İhtiyacım olduğunu düşündüğüm herşeyi aldım. Ben bunları yaparken Leebit'te hep beni izledi arada yaptığım işlere karıştı.
Genelde kolay bağlanan biri değilim ama Leebit'e bağlanmıştım nasıl olduysa. O benim yakın arkadaşım,dostum, adaşım olmuştu.
Karnım henüz acıkmamıştı bu yüzden kendime akşam yemeği hazırlamamıştım. Yapacak bir işim olmadığı için de duşa girmeye karar verdim.
Suyu açtım ve biraz ısınmasını bekledim. Havlumu ve giyeceğim kıyafetleri hazırladım. En son üstümdekileri çıkarıp kendimi duşa attım.
Duştan çıktıktan sonra biraz acıktığımı hissettim ve yemek hazırlamam gerektiğini düşündüm.
Leebit yemek yapacağımı anlamış gibi hemen yanıma geldi.
L:Yemek mi hazırlıcaksın?
M: Evet yardım etmek ister misin?
L: Evet!
Leebit bir insan olsaydı gerçekten sorumlu bir ev hanımı olurdu bence. Yaptığım işlerde bana hep eşlik ediyordu.
Yemeği hazırlamaya başlamıştık. Bereber güzel bir ortaktık. Leebit en sonunda omzumda oturmaya karar verdi bende yiyecekleri doğruyordum.
M: Ne dersin Leebit sence o da benden hoşlanıyor mudur?
L: Bilmiyorum Minho üzmek gibi olmasın ama sanki kardeşi gibi görüyor gibi. Ama bilemezsin belkide hislerini saklamakta bir uzmandır.
M: Hislerini neden saklasın ki benden mi çekiniyor.
L: Sen git o zaman itiraf et sevdiğini bakalım itiraf edebiliyor musun? Jisung utangaç biri itiraf etmeyebilir. Seviyorsa belki senden bekliyordur ilk adımı.
M: Galiba haklısın Leebit.
Jisung'un dilinden
Quokka ile birlikte balkonda oturuyorduk. Ben dışarıyı seyrediyordum Quokka ise donut yiyordu. Her zaman ki gibi yine aklıma Minho gelmişti.
O aklıma geldiği zaman istemsizce yüzümde bir gülümseme oluyor.
Q: Noldu?
J: Ne noldu?
Q: Yüzünde bir gülümseme oluştu. Farkında değil misin? Neden gülümsüyorsun durduk yere onu diyorum.
J: He ee şey Minho'yu düşünüyordum.
Q: Niye aşık mısın?
J: Hadi ama Quokka bunun cevabını sende biliyorsun. Sence o da beni seviyor mu Quokka? Onunla konuştuğumda artık başını ağrıtmaya başladığımı düşünüyorum.
Q: Başını niye ağrıtasın ki?
J: Sürekli arıyorum, görmek istiyorum, evime gidiyorum acaba benden bıkıyor mudur?
Q: Böyle düşünme Jisung. Minho'nun seni ne kadar sevdiğini ikimizde çok iyi biliyoruz. Senden niye bıksın?
J: Evet seviyor ama o sevginin aşk ile alakası yok. Keşke beni istediğim gibi sevse oda bana aşık olsa...
Bu aralar bölümler geç geliyor
farkındayım özür dilerim ama elimden
geldiğince bölüm atmaya çalışıyorum
Oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin
ෆ╹ .̮ ╹ෆ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Miracle, Minsung
Fanfiction"Bizi bundan sonra sadece bir mucize bir araya getirebilir."
