re-hello 〄 sung hanbin

28

Bugün yüklediğim 2. bölüm olduğu için önceki bölümü görmediyseniz önce ondan okumaya başlayın canolar ~

&

Hayatımın en kötü günleri başlamaya hazırdı.

Yujin sonunda istediği gibi okulumu kazanmıştı. Evime taşınması işleri daha da korkunç bir hale götürüyordu.

Yeni bir koliyi daha yüklenirken bölüşeceğim kira parasını düşünüp teselli buldum.

Beni pek fazla rahatsız edeceğini de sanmıyordum. Evime sırf Hanbin'e yakın olmak için taşınıyordu. Okulda ve evde tüm gün onun peşinde dolaşıp hayattan yıldıracağı kişinin o olduğuna emindim.

Hanbin'e de iyi olurdu. Bana lisede çektirdiklerini şimdi ödesindi.

Elindeki koliyi Yujin'in odasına koyarken göz ucuyla ona baktım. Taşınmaya yardım etmeye gelmişti. Yaşayacaklarından habersiz olduğu için mi neşesi bu kadar yerinde görünüyordu?

Yujin'in eşyalarını taşımak bitmek bilmiyordu. Birkaç hafif koliyi üst üste koyup kaldırınca önümü zor görmeye başladım. Ama yine de iş görürdüm. Yürürken bir yerden sonra ayağım takılmasaydı.

Tam öne doğru düşecekken önden birisi tarafından yerime sabitlendim. Dengemizi bozmamak için öylece kalakaldık. Önümdekini görmek için gözlerimi kolilerin üstünden bakmaya zorlayınca Hanbin'i gördüm. Dizlerini kırarak benim boyuma inmiş ve kolilere dayanak olmuştu.

Göz göze gelince pozisyonumuzun tuhaflığına güldük. Dengemi ayarladım. "Tamamdır! Şimdi sabitim. Ayrılabiliriz."

"İstemiyorum."

Kaşlarımı kaldırdım. O da kaşlarını kaldırdı. Bakışmamız bir güç savaşına dönüşürken kolileri elimden kıvrak bir hareketle alıverdi. Boşluğumuza gelen bir kalp çarpıntısıyla işlerimize devam ettik.

Taşınma işlemi bittiğinde Yujin Hanbin'le beraber onun dairesine geçti. Evde yalnız kaldığım için mutluydum. Kanepeme ayaklarımı uzatarak oturduğumda, önümdeki sehpada duran bir usb aleti gördüm.

Benim değildi. Yujin'inse onun odasında olması gerekiyordu. Şimdiden evi dağıtmaya başlıyordu. İçinde güzel bir film varsa izlenebilirdi.

Cihazı bilgisayarıma bağladım ve beklemeye başladım. Bir süre sonra bir dosya açıldı.

Üstünde benim adım yazıyordu.

Film yoktu. Daha önemli bir şey vardı.