'eli sakat, nasil boylesine sert vurabiliyor aminakoyim?'
abimin kirik olmayan eli bogazimi sikarken nefessiz kalmis yine de aklimdan bu cumleyi geciriyordum. merak ediyordum cunku. nasil?
"sen orospusun. orospu olmasan komsunun cocuguyla gecenin bi vakti dolasmazdin"
yine basladi bu aminakodugumun manyagi.
karsi komsunun cocuguyla arkadastik ve iyi anlasiyorduk.
bir sorun olmaz diye dusunup birlikte takilmaya karar verdikten 10 dakika sonra abim bizi karsilamisti sokakta.
bagira cagira eve suruklerken beni, avuc iclerimi yara yapacak kadar kasmistim kendimi.
deli gibi titriyor fazlasiyla korkuyordum.
apartman kapisina sertce vurup kirmasiyla herkesin gozu bize donmus, ama kimse gelip bir sorun mu var diye sorup beni kurtarmamisti.
eve girdik. girmemizle beni bogmaya calismasi bir olurken, canimi abimden daha cok yakan bir sey oldu.
gozum babama kaydi. ayak ayak ust uste atmis bizi izliyor ve asla abime beni birakmasini soylemiyordu.
olmemi istiyor gibiydi.
yuzume savurdugu tokatlar yanagimi uyusturmus, sonraki darbelerini daha az hissetmemi saglamisti.
ama bogazimda ki agriyi derinden hissediyordum.
bogazimda tasidigim abime ait tirnak izleri.
acimasizca gorunuyordu.
bu izler bogazima yakismiyordu.
babama kirgindim.
abimi durdurmamasiyla, bana kizip abime hak vermesiyle oldukca dusmustu gozumden.
abime karsi gucum yoktu ve
bu son degildi.
