If I love again, oo naruon parin yung takot na baka maranasan mo ulit- Dahil di naman basta bastang mawawala yung nakaraan naa napag daanan mo. Sabihin na nating napatawad mo na yung nakaraan pero nandoon parin yung unti - unti pang nag hilom yung sugat ng nakaraan-
The question is are you still willing to sacrifies and break down your wall just to love this person again? Kaya mo bang tumaya sa pag mamahal na walang kasiguradohan kong san mapupunta?
Am I willing to love Austin with all of my heart without doubts?
Those feeling I have for him are staring to come back again and I just filled with his love that I didn't see because I was afraid- I know I am such a coward pushing away is not a key to fullfil what inside me.
Gabo P.O.V
Gumising akong nag tataka dahil ng makalabas ako ay panay ang tingin nila sa bintana-
"Anong tinitignan ninyo diyan?"- Taka kong tanong napatingin naman si Susan saakin at lumapit
"Si Maxi pumunta sa bundok kong san siya pumapalagi at mag isa huling sabi niya saakin na kapag bumalik siya at may maipinta sa dala niyang canvas ibig sabihin non sinasagot na niya si Austin"- Napatingin ako kay Austin na nakaupo malapit sa bintana
Di ko alam kong anong sasabihin ko- Maxine stop her hobby on painting when her parents separated and her relationship with Javen tore apart and since that I never saw her paint again either sketch. So I know its really a big desisyon and I don't know if may pag asa-
Ilang oras pa ang hinintay namin at di parin umaalis si Austin sa kinauupuan niya.
"Pakainin mo na"- Sabi saakin ni Tatay lumapit naman ako sa kanya
"Bro, kain ka muna"- Aya ko sa kanya
"Di sige susunod lang ako"- Sabi niya sabay tingin ulit sa bintana tumango lang ako saka bumalik ulit sa mesa kong saan kumakain na sila
Tahimik lang kaming kimakain habang nakiramdam alam namin pareho na wala na kaming magagawa kong yun na yung desisyon na gustong mang yari ni Maxine and we respect her desisyon if she still can't love again- Not because she didn't move on it is because she was afraid to gain trust to someone again.
Napansin namin nilapitan nila Fiona at Faith si Austin-
"Tito kumain mo na po kayo"- Fiona
"Sige ka po tito kapag di po kayo kumain magagalit po si tita Max"- Faith narinig naming tumawa si Austin
"Yes your right let's go"-
Umupo si Austin sa tabi ko at inaasikaso din naman ni Susan si Austin- Bago siya kumain ay nag salita muna ito.
"Salamat po sa lahat Tay, Gab.. Nirerespeto ko po ang sagot ng anak ninyo kahit ano man po ang maisagot niya saakin-"-
"Minahal ko po ang anak ninyo at nag papasalamat ako't nakilala ko siya. Dahil siya po yung dahilan kong bakit nag papatuloy parin akong bumubuhay sa mundong ito"-
"Nag papasalamat din kami Austin sapag alaga mo sa anak ko non wala kami sa tabi niya"-
We can't really say a word to make him feel better.
Third Person P.O.V
Mag aalas tres na at wala parin si Max-
"Mama dito po ba mag babagong taon si Tito?"- Tanong ni Fiona sa kanyang ina na nakaupo sa upuan sa kusina
"Hindi ko alam nak eh baka kasi hinahanap na si tito Austin ng pamilya niya"- Sagot niya sa anak nito
Ilang oras pa ang nakalipas at nakatuon parin ang tingin ni Austin sa bintana at hinihintay si Maxine kasama si Fiona at Faith-
Ilang sandali ay napag desisyonan na ni Susan na mag luto ng haponan-
"Mag luluto lang ako ng hapunan"-
Habang nakatuon ang tingin nilang tatlo ay may napansin si Faith sa di kalayuan.
"Max"- Rinig nilang dalawa sa pag tawag ni Austin saka ito bumaba
"Tita!!"- Sabay na sigaw ng dalawang kambal
Few minutes earlier
Nakita nalang ni Maxine na natapos ang pinipinta nito.
May babae at lalaking nakapinta na nakatayo at nakatanaw sa kong nasan siya ngayon. She was thinking about what happened yesterday-
Bumaba na siya sa bundok at ng malapit na siya sa bahay ay may nakita siyang lalaking palapit sa kanya ng makilala niya kong sino ay nabuhayan siya't nabitawan yung painting niya't tinakbo niya si Austin palapit-
Nang yakapan sila at nakita din naman ng pamilya ni Maxine yun.
"Im sorry kong natagalan akong bumaba"- Sabi ni Maxine ng kumalas sila sa pag yayakapan
"No you don't have to say sorry the important is you came home" - Austin
"Did you eat? Gusto mo bang lutuan kita ng pag kain halika"- Max hold his face and kiss him
"Tataya ako sa pag ibig na ito hanggat kaya ko, I love you Austin and I'm sorry that I say it late" - Maxine
"It's better late than never Max and I'm also willing to sacrifice just to be with you" - They kiss and hug again
Habang nakatanaw ang pamilya ni Maxine sa bitana ay na pansin ni Susan ang naiwang painting ni tinitigan niya itonh maigi at na pag tantong may nakita siyang may napintang larawan.
Napangite na lamang si Susan-
"Salubongin natin si Maxine"- Ama nila Max
Bumaba din naman sila at sinalubong si Maxine. Kinuha ng ama ni Maxine yung painting na naiwan nito ng sinalubong si Austin~
Napangite ang ama nito ng makita yung pininta ng anak-
"At dahil diyan mag luluto ako ng masarap na hapunan" - Sabi ni Susan
"Ahh, tulungan na kita ate Susan" - Austin
"Sige, ikaw bahala" - Susan
"Pumasok na tayo" - Gabo papasok na sana si Maxine nang napansin niyang naiwan yung ama niya
"Mauna na kayo" - Max
Lumapit si Max sa ama nito~
"Tay" -
"Ang ganda anak" - Naka ni Max na lumuluha yung ama niya
"Tay naman ba't kayo umiiyak eh love story ko po ang pinagpinta ko riyan" - Paliwanag ni Max sa ama niya
"I'm just happy that you paint again anak" - Ama ni Max nag yakapan ang mag ama
Till the end of day the happiness is still over the house and it overwhelmed them.
