Help Me Get Over

Chapter 1

Nica's POV

-_o

O_-

O___O

"NASAAN AKO?!" O___O nagising akong nandito sa lugar na napakadilim at tanging mga kandilang maliliit lang ang nagsisilbing liwanag ko dito. Medyo nakakatakot ha. T__T

"JAMES!" sigaw ko.

"JAMES!" sigaw ko ulit.

Tumayo ako at tumakbo ng tumakbo ng tumakbo.... 

..takbo..takboo..takboo....

"JAMES! NASAAN KA BA?!" Di ko na napigilan ang mga luha ko. Takot na takot na ako at kanina pa ko takbo ng takbo pero mukhang walang nakakarinig sakin dito.

T_________T

"Nasaan ka ba James?" T___T napaupo na lang ako sa isang sulok at napayakap sa binti ko. 

"Nasaan ka na ba James?! Nakakainis ka naman oh. Bat mo ko iniwan.. Natatakot ako dito." T_T Iyak sya ng iyak.

"JAME------------ James?!" O__O Nakita nya etong nakatayo sa harapan nya. Di nya masyadong maaninag ang mukha neto pero sigurado syang si james ito dahil sa pabangong naamoy nya.

Bigla syang niyakapa neto.. "Haynako nica. Tumahan ka na ha? Para kang bata dyan e. Nakasalampak ka pa dyan sa sahig. Pwede ka naman sa upuan." -___-

"Aba't! Pinagalitan mo pa ko ha?! Iniwan mo na nga ko dun sa madilim na lugar na yun e. Pano kung may mabangis na hayop don?! Ni hindi ka man lang mag-alala sakin. NAKAKAINIS KA! Nasan ba tayo? Iuwi mo na lang ako. Pinagti-tripan mo na naman ako. Bwiset!" >__<

"Haynako naman." bigla na lang syang tumayo at naglakad palayo..

"Aba! Loko talaga tong lalaking to ah. Iiwanan ako dito?" pagkakausap sa sarili nya.

Bigla syang tumayo at tumakbo sa direksyon na pinuntahan nito..

"HOY LALAKI KA! San ka na naman pupunta ha?! Iiwan mo na naman ako. Wala ka ba talagang pake sakin?!"

hindi naman sya sinagot nito. 

"HOY! Wala ka bang naririnig nakakains ka na ha. Uuw-------WOW!" ^________^

:Bigla syang napatakbo kay James at pinaghahalikan nya ito sa lahat ng parte ng mukha neto..

^_______^

-_________-

"Ang ganda ganda james!" *tsup.tsup.tsup* di ko mapigilan ang sarili ko. Napakaganda ng lugar na to. Napakaromantic pa! Hihi :"> 

"Nagustuhan mo ba Nica?"

"Opooo! Gustong gusto ko!!!" ^_____^

Ah.. eh.. nandito pala kami ngayon sa isang lugar na hindi ko alam kung saan. E kasi naman. Ang pagkakaalala ko e, magkasama kami kanina ni James at naglalaro ng temple run. Tawa kami ng tawa tapos bigla akong nabahing dahil may sipon ako. Iniabot sakin ni James yung panyo nya tapos yun.... di ko na maalala ang mga nangyari kanina.

At ngayong pag gising ko, nandtio na ko sa lugar na hindi ko nga alam at nakasuot ako ng isang napakagandang damit na ngayon ko lang napagtanto na ang ganda ganda dahil may liwanag na dito. Mukha akong prinsesa at syempre si James ang prince ko noh :p

and i think.. DINNER DATE ito. ^___^

Iginaya nya ako papunta sa lamesa na punong puno ng pagkain.. at mukhang masasarap. ^___^

"Ahh.. James, anung meron? Bakit may paganto ganto ka pang nalalaman? Ang landi ah! Hihi" parang nagulat sya sa tanong ko..

"Di mo talaga alam anong meron ngayon?"

-____-

"Malamang! Edi kung alam ko di na ko nagtanong."

"Onga naman." XD

Bigla syang may kinuha mula sa ilalim ng upuan nya.. sabay abot sakin ng isang boquet ng flowers.

"James" tanging nabanggit nya. Bigla itong tumayo at pumunta sa likuran nya.. iniligay ang kwintas na may hugis pusong pendant na pwedeng lagyan ng picture.

"Ilagay mo dyan yung picture ng kasal mo ah? Dyan sa loob nya. Ipangako mong itatago mo yan habang buhay. Happy Valentines baby ko."

"Anu ba yan. Wala akong gift baby. Happy Valentines din. :* Bat ka ganyan magsalita? Tsaka bakit kasal KO lang? Dapat kasal natin di ba?"

"Ahh.. Hehe. Oo nga po. Sabi ko nga." Sabay niyakap sya neto mula sa likuran.

Ang sarap sa pakiramdam. Kasama mo sa isang napakaromantic na gabi ang pinakamamahal mong lalaki sa buong mundo.

"Tara kain na tayo" aya nya kay James. Agad naman tong bumalik sa upuan nya.

Hayyy.. Ang sarap sarap sa feeling. Napakaperfect. ^___^

Makalipas ang ilang minuto, natapos din sila sa pagkain.

"Hala James! Anung oras na pala?! Baka hinahanap na ko nila mommy sa bahay. Patay ako!"

"Dont worry baby. Alam nilang magkasama tayo dito." :)

"Ah. Okay. Kaso medyo inaantok na ko baby e. Ang sakit sakit pa ng ulo ko dahil sa pag-iyak ko kanina."

"Haynako. Wala naman sa plano kong paiyakin ka e. May papel kasi dun sa tabi mo kanina. Instruction yon kung pano ka makakapunta dito. E malay ko bang magpapanic ka ng ganyan. Kung di pa kita narinig mag ngangangawa dyan baka di na kita nakita. Hahaha! Iyakin talaga tong baby ko oh." sabay yakap sa kanya.

"Ah? Ganun pala yon. Engot ko naman." -___-

"Okay lang yun. Sumaya ka naman di ba?"

""Oo naman po. Sobra! :* Tara uwi na tayo."

"Tara na po. Hatid na kita."

James' POV

Naihatid ko na sya sa bahay nila.

Hay.. Tama kaya tong ginawa ko ngayon? Oo, napasaya ko sya. Pero parang lalo nya akong minamahal. Parang mas masasaktan sya pag nawala ako sa buhay nya. Di ko alam pano ko sasabihin sa kanya itong sikreto kong matagal ko ng itinatago sa kanya.

Hayy.. Ayoko syang masaktan. Pero alam kong pag nalaman nya ito, baka di nya makayanan. Kung pwede lang dugtungan pa ang mga oras ko sa mundong ito.. :(

--------

UKiiii! :)))))) Wait for the next chapters! ;)