We hadden afgesproken dat we in de kerstvakantie veel tijd met elkaar zouden spenderen. Zo gezegd zo gedaan. Het idee was om een date night te houden. We reserveerde voor La cubanita. Hij deelde mee dat hij geen zin had om te rijden dus liever met de Uber heen wilde. Ergens had ik daar geen gevoel bij, maar ik dacht oké waarom ook niet. Eenmaal bij hem thuis dronk hij gelijk al twee biertjes. Dit was in een tijdsbestek van dertigminuten. Het beviel me totaal niet dat hij nu al twee biertjes op had. Daar sprak ik hem wel op aan, maar ik kreeg de standaard zinnetjes te horen.
De Uber kwam en hij zette ons dichtbij het restaurant af. Wat een gezellige avond moest worden eindigde voor mij in een avond waar ik liever niet meer aan terug denk. Het was all you can eat, maar dat was niet de reden dat we daar heen gingen. De drank was daar goedkoop. Ik dronk één cocktail en vond er al heel snel niks aan. Hij begon met een grote bier en dronk vervolgens ook mijn cocktail op. Waar ik genoot van het eten, genoot hij vloeiend rijk van de drank. Twee grote bier kon ik er nog wel bij.
Daarna waren we klaar en besloten we om nog even naar de zelfde kroeg te gaan waar we op koningsdag waren geweest. De herinneren daar aan waren fijn. In de kroeg aangekomen gingen we beneden zitten. Hij regelde de drankjes. Nee niet één maar twee bier was voor hem voldoende. Hij bekeek de menukaart en zag dat er ook whiskey was. Hij bestelde daar geen whiskey, maar dit maakte hem wel dorstig. We besloten om naar een cafe te gaan waar er live muziek zou zijn. Waar ik één drankje bestelde moest hij gelijk weer twee bier hebben. Dat stoorde me en ik gaf hem aan dat hij het liever bij één drankje kon laten. Hij moest hier niks van weten. Zijn woedde en opstandig gedrag kwam naar boven en bestelde expres één bier en één whiskey. Dit beviel me helemaal niet, maar wat kon ik doen... Dit ging nog zo'n vier keer door. Tot de vijfde keer hij één slok nam en de barman het afpakte en hem water gaf.. De barman was een oud studiegenoot van hem. Het beviel hem totaal niet dat het drankje werd afgepakt. Hij begon de barman uit te schelden. Hiervoor bood ik mijn excuses, ik schaamde mij. Al probeerde ik te begrijpen waarom de barman hem al die drankjes gaf. Het was overduidelijk dat hij al aardig wat drankjes op had. Ik deelde hem en de barman mee dat ik een Uber ging bestellen, omdat het mooi was geweest. De Uber was besteld in de dichtstbijzijnde ophaal locatie. Hij stond op en al gauw merkte ik dat hij amper op zijn benen kon staan. Rustig probeerde ik hem naar de Uber locatie te begeleiden.
We kwamen aan in een woonwijk. Hij zwalkte en liep telkens weg. Voor dat ik er erg in had haalde hij zijn geslachtsdeel uit zijn broek en begon er mee te zwaaien. Hij moest zijn urine lozen, dit deed hij ook. Een buurtbewoner was zijn hond aan het uitlaten en hielp mij met hem. Hij zei tegen hem dat hij wel tegen zijn auto mocht leunen. Ik vertelde de buurtbewoner dat de Uber zo kwam. Hij wenste mij sterkte en vertrok. Daar stond ik dan alleen in de avond met hem. Hoe ik hem in die Uber zou krijgen was mij een raadsel. Hij was niet stil te houden.
De Uber kwam en na veel moeite kreeg ik hem in de Uber. De chauffeur gaf ik mijn welgemeende excuses over het feit dat hij dronken was. Eenmaal met de Uber bij het park aangekomen, moesten we de Uber verlaten. Dit ging niet gemakkelijk, hij sliep heel diep. Na veel schudden lukte het.. Hij ging zwalkend de Uber uit. De Uber was nog maar net weg of hij viel midden op de parkeer plaats. Ik probeer hem overeind te krijgen tevergeefs. Hij begon te rollen in de blubber, zo de hele parkeer plaats over. Wat ik ook zei het hielp niet. Na een half uur was ik er wel klaar mee en besloot hem toch maar overeind te trekken en te melde dat we naar zijn huis gaan. Dit hielp ik kreeg hem overeind. Hij zwalkte naar zijn huis toe. Het huis moest open, de sleutels had hij. Ik vroeg hem waar de sleutels waren, maar kreeg geen respons. Toen besloot ik maar om in zijn broek zakken te voelen en ja hoor daar vond ik ze. Na veel moeite doen kreeg ik de deur open.
Hij was totaal van de wereld het leek op een psychose. Alle scherpen voorwerpen borg ik snel op. Hij had totaal geen controle of besef over wat hij deed. Telkens bleef hij op mij afkomen, hij werd heel aanhankelijk op een vervelende manier. Ik was doods bang. De gedachte dat dit mijn laatste avond/nacht was ging door mijn hoofd. Het kon toch niet zo zijn dat ik het zou overleven.
Na veel aarzelen besloot ik om in zijn bed te gaan liggen. Het was mooi geweest, al wist ik dat er van slapen niks terecht kwam. Hij lag op de bank en ik in bed. Dit beviel hem totaal niet. Hij kwam op bed zitten en ik ging snel van het bed af naar de keuken toe zodat ik nog wel kon zien wat hij deed. Zijn broek ging langzaam naar beneden en hij liet al het urine lopen op het bed. In mijn hoofd werd ik gek, waar moest ik dan slapen? Hij wilde er zelf slapen... Ik stopte hem in bed en niet veel later begon hij bloed te kotsen. Snel pakte ik een handdoek en maakte ik hem voor zo ver dat ging schoon. Ik gaf hem aan dat ik iemand wilde gaan inlichten, hij wilde dit absoluut niet. In totale paniek besloot ik niks te doen, hij wilde dit absoluut niet. Toch vroeg ik hem of ik niet zijn beste vriend mocht bellen, nee dit mocht absoluut niet. Een paar uur schoot het door mijn hoofd om het wel te doen, maar ik dacht ach hij heeft zijn nachtrust ook nodig. Hij lag voor ongeveer vijftien minuten totdat hij weer naar mij toe kwam, ik moest de bank af. Ja en nu? Waar moet ik dan slapen riep ik. Hij wees in de richting van de slaapkamer. Op dat moment was ik ziedend, maar wat kon ik doen het alternatief was op houten vloer slapen. Gelukkig had hij alleen aan de kant geplast waar je het bed in moest stappen. De andere kant was plas vrij. We zouden naar een Feyenoord wedstrijd gaan, ik vroeg me wel af hoe dat überhaupt mogelijk zou zijn worden aangezien we daarvoor vroeg weg moesten. Na uren viel ik in slaap, uiteindelijk sliep ik 3 uur. Totdat hij aan mijn bed stond in totale paniek. Hij kon niet stoppen met huilen. Ik wist niet wat mij overkwam. Waarom huilde hij? Is hij nog steeds in die waan?
Al snel kwam ik er achter dat hij niet meer in die waan was. Hij bleef aan een stuk door huilen en probeerde duidelijke te maken dat hij niet wist wat er gebeurd was. Ergens was ik sceptisch, maar probeerde hem gerust te stellen. Aangezien het laat was, moesten we maar weer verder gaan slapen. De gedachtes of Feyenoord ging lukken spookte door mijn hoofd. Na deze acties kan ik toch niet zomaar alsof er niks gebeurd was naar Feyenoord gaan.
De wekker ging... Feyenoord stond voor de boeg. Hij werd redelijk wakker, dus besloten we om toch te gaan. We gingen met een Uber naar het station, want rijden dat zat er voorlopig niet in. We moesten een overstap doen op Schiphol, in die trein viel hij gelukkig in slaap.
Eenmaal in Rotterdam aangekomen namen we de tram naar het Feyenoord stadion. We hadden het perfect getimed.
De wedstrijd verliep goed en ik zag dat jij het naar je zin had. Mijn gedachtes probeerde ik te verzetten. Knop op om, gevoel uit en door gaan.
