The Break up - One direction fanfic.

Hoofdstuk 6

A/N hey, oke hij is niet heel lang maarja het is tenminste iets. Ik hou niet van lange a/n so enjoy!!!

Je zou maar op straat lopen en niet wetend loopt er iemand van 1D of een andere grote pop idool naast je. Dan voel je, je echt heel stom als je er later pas achter komt. Zo voel ik me nu ook. Ik had kunnen vragen wat er was gebeurd. Maar nee... Eigenlijk kan je er niks aan doen. Het gebeurd gewoon.

Als je op school zit, kijk je dan ook wel is naar de klok of naar de bel zodat het lijkt of de tijd sneller gaat. Dat doe ik nu dus.

*BEL*

" Finally" net iets te hard... Top!

Ik sprint de klas uit. Het laatste uur is voorbij en nu wil ik eigenlijk het liefst naar huis.

Na uiteindelijk een kwartier heb ik mijn boeken gevonden, en de rest van mijn spullen in m'n k.luisje.

Ik pak mijn fiets doe mijn oortjes in en muziek op vol volume. Het kan me niks schelen wat er gebeurd. Vandaag is gewoon niet mijn dag.

" since you've been gone " zing ik mee.

" That is the last thing i can remember " ik kijk de dokter met die grote lange witte jas aan.

" Thanks to him! " ik wijs naar de jongen die tegen over mijn ziekenhuis bed staat.

Hij zegt iets heel zacht, ik vraag me af of hij het zelf wel kon verstaan.

" Well your injuries are not bad. We just want to keep an eye on you for one night. Just rest amd you are free to leave tomorrow morning " de dokter kijkt me aan en loopt vervolgens de kamer uit.

De jongen staat nog steeds voor m'n bed. Wie is hij en wat doet hij hier eigenlijk. De laatste keer dat ik checkte had ik nog geen vriendje.

" So who are you and why are you here? "

Voor het eerst spreekt hij " you don't remember? " hij fronst zijn wenkbrauwen, blijkbaar verrast maar ik weet niet waarom?

" No, if i knew who you were i wouldn't ask" sarcastische bui.

Hij kijkt naar de grond, staat dan op en loopt naar mijn bed.

" I uhh i kinda hit you with my car "

" So it was you who hit me! And you are? "

" i uhmm i'm Harry " hij kijkt me met zijn groene ogen aan. De ogen die je eigenlijk overal aan zou moeten herkennen.

" Well nice to meet you Harr-" dan komt het in mij op.

Die ogen, die lach en dat gezicht. Nu snap ik waarom hij zo verrast was.

Ik kan nier gelijk beginnen met ondervragen. Dat zou stom zijn toch? Ja dat denk ik wel maar wat moet ik dan doen? Aanstaren? Nee..

" We've already met, didn't we? " Hij kijkt me aan met grote ogen.

" Ah so you do remember. Yes we've already met at Starbucks but you left so quick i didn't had the time to say hello "

" Yeah, i'm sorry for that "

Met dat woordje kom je volgens mij heel ver! Ook in de muziek wereld! Uhu... The life of a popstar.

" So..." Ik schrik van Harry z'n woorden.

" Do you want to do something crazy? "

Vroeg hij nu of ik iets geks met hem ging doen? Ik ken hem niet. Dalijk verkracht hij me! Oke Harry kent iedereen eigenlijk wel. Maar ik verveel me wel. We praten niet veel, maar misschien daarna wel

Ik kijk hem raar aan en ik zag aan hem dat hij denkt dat hij het beter niet had kunnen vragen.

Ik zucht " What do you want to do? " ik kijk hem vragend aan. Een grote glimlach komt op z'n gezicht.

" HAARRYYY, HELP ME, I CAN'T STOP " ik hoor gelach achter me. De rest van het ziekenhuis kijkt me raar aan.

" HARR- " Ineens staat de rolstoel stil en met mijn geluk net voor de trap.

Ik knijp mijn ogen stijf dicht en wacht tot mijn lichaam zich met de grond herenigd. Maar dat gebeurd nooit. Ik doe een oog open en zie dat Harry zich net onder mij heeft kunnen plaatsen. In plaats van op de grond ben ik boven op Harry gevallen.

" Ooh i'm sorry " ik giechel

" No need to thank you, your welcome and your knee is in my rib can you please get of me? " ik hoor hem lachen tussendoor. Iedereen in het ziekenhuis kijkt ons raar aan.

" Uhm, i don't know, i like it here "

" Well okay. The hard way it is! " Harry draait zich om zonder er bij na te denken dat we nog half op de trap lagen.

Ik rol van zijn buik af verder de trap af en ik kan je zeggen het deed pijn. Thanks Harry.

Harry rent de trap af en rijkt zijn hand. Ik kijk op naar Harry en zie zijn gezicht betrekken en zijn mond valt open.

" What? What did i do? " ik kijk hem raar aan.

" No. What did i do to you. You have a black eye. Come let's go back to the room" Hij trekt me op en we lopen samen terug naar de kamer. Ik ken hem eigenlijk helemaal niet. Hij lijkt me ook best aardig! Als ze allemaal zo aardig zijn, hoe hebben ze dan ruzie kunnen maken met elkaar. Ik had ze nooit zo verwacht. Ik had voor het eerst in een lange tijd een leuke middag gehad. Dit vertel ik nog maar niet aan de meiden.

Harry helpt me met mijn oog. Elke keer als hij me aanraakte kwam er een tinteling door heel mijn lichaam. had hij dat ook? Het deed best pijn en het is ten slotte zijn schuld, maar ik vergeef het hem. De rest van de middag hebben we veel gepraat maar ik durfde het onderwerp opbreken niet te noemen. En het was ook beter omdat ook maar niet te doen. Harry heeft alles verteld over zichzelf, zelfs de dingen die niet veel mensen wisten. Hij heeft ook een rot tijd achter de rug en hem dan nog vragen over 1D is niet echt goed.

Eind van de middag kwamen mijn ouders en is Harry vertrokken. Ineens was het niet zo erg meer dat hij me heeft aangereden. Z' n nummer heeft hij ook nog gegeven. We zullen dit niet snel vergeten.

Die avond kwam het in me op! Als ik via via, elk lid van One Direction kan bereiken en ze mij in hun vertrouwen kan nemen, is het dan mogelijk om die 5 vrienden weer bij elkaar te brengen?

Het is me al met een lid gelukt. Het zou al de fans gelukkig maken. Ik moet wel een plan hebben. Niemand mag er iets van weten. Ik breng ze bij elkaar en iedereen *kuch* mijn vriendinnen*kuch* leven weer happily ever after. Als iemand er iets van te weten komt. Is het over en kan iedereen het wel vergeten. Maak ik nu gebruik van ze? Nee Maddison dit is voor hun eigen best wil en trouwens ze lijken mij aardig en misschien worden we nog wel vrienden.

Start plan : bring One Direction back together is van start gegaan.

*pling* het licht van mijn mobiel verlicht de kamer.

Harry:) :

Goodnight Maddison, i had a really fun day today xx

Snel schrijf ik een berichtje terug.

Madds:

Me too, goodnight Harry xx

Na 10 minuten wordt de kamer weer verlicht. Ik kijk op.

@MaddisonKyrax: @Harry_Styles is following you now on twitter. Ik klik op follow back en zie dat hij een foto heeft geplaatst van vanmiddag samen in de rolstoel. Laten we maar zeggen een rolstoel is niet gemaakt voor 2 personen en zeker niet zo'n persoon als Harry!