Hate turns to Love [HunHan FanFic]

2. Roommate

"Dad! Ayoko nga kasi! Si Xiumin ang gusto kong maging roommate, pagbigyan niyo na ako. Last year ko na 'to sa high school." Sabi ko kay Dad nang may halong iretasyon pagkababa namin ng sasakyan.

Hindi talaga ako titigil na kulitin siya hangga't hindi niya binabawi sinabi niya. Naman eh, ayokong ang taong 'yon ang ka-roommate ko. Ayokong masira ang mga araw ko nang dahil sa kanya.

"Lu, listen." He said and holds both of my shoulders. "Sehun needs you, alamo naman kung ano status ni Sehun sa school niyo diba? Matalino ka anak, ikaw lang pag-asa niya."

Agad namang napakunot noo ko sa sinabi niya. "Anong connect?"

My dad rolled his eyes. Now I know kung kanino ako nagmana. I also rolled my eyes. "Hindi siya ga-graduate ng grade 12 kung may bagsak siya. Sige na anak, tulongan mo na siya okay?" Sabi niya.

I sigh. "Hindi okay." Sagot ko sa kanya. "Dad, isipin niyo ha? Kung siya magiging roommate ko, hindi naman kaya maging bad influence siya sa'kin? Baka hindi rin ako makagraduate nang dahil sa kanya, ayaw niyong mangyari 'yon diba?" Nakataas ang dalawang kilay habang hinihintay ang sagot niya.

Lumayo siya sa'kin at napahawak ng kanyang baba. "Alamo may tama ka." Sabi niya na ikinangiti ko. "But!" Bigla niyang sabi kaya napatingin ako sa kanya.

"But?"

"Pwede rin namang mabaliktad ang sinabi mo eh. Pa'no kung maging good influence ka sa kanya? Ayaw mo nun? Ikaw magiging dahilan ng tagumpay niya?" Nakangiting sabi sa'kin ng napakagaling kong ama. Note the sarcasm.

"But dad—"

"No buts Lu. Whether you like it or not, magiging roommate padin kayo." Putol niya sa sinabi ko.

"Pero..."

"Luhan!" Banta niya sa'kin. "Sabing 'no buts' eh."

"Pe—"

"Lu?!" Putol niya ulit sana sa sasabihin ko kaya napasimangot na lang ako.

"Dad—"

"San kaba nagmana sa pagiging makulit mo ha? Sabing walang pero-pero eh!" Agad naman niyang putol sa sasabihin ko. Pwede bang ibalik sa kanya ang tanong niya?

"Eh, hindi naman pero ang sinabi ko ah! Ang kulit niyo rin po." Sabi ko na lang at nag cross arms, kunwari badtrip... Teka, badtrip naman talaga ako ah!

I heard him sigh. "Gan'to na lang anak, bibilhan kita ng napakalaking hello kitty para naman hindi mo isipin na pinapabayaan kita sa anak ng best friend ko." Sabi niya sa'kin. Talagang pinapabayaan niyo nga ako.

Tsk! Hello Kitty daw. Ano naman ngayon? Kala niya basta na lang akong papayag dahil bibigyan niya ako ng Hello Kitty? Watda?!

"Eh mas malaki ba kesa sa Hello Kitty ko sa kwarto?" Walang gana kong tanong na siya namang sinang-ayonan niya ng pagtango.

Biglang lumaki mata ko. "Omg! Really dad?!" Tanong ko ulit. He's smiling while nodding his head. "Bakit ngayon niyo lang sinabi? Yes! Don't forget to deliver it next week, okay? Sa dorm ko este namin pala ng poker face na 'yon. Dapat mas mauna pa 'yon dun kesa sa'kin, arasso?" I said to him "Can't wait!" I added.

Napatawa naman ang dad ko sa inasal ko. "Okay, son."

Masayang masaya akong nagpunta sa kwarto ko at niyakap ang malaking hello kitty na nasa kama ko. Malaking yes talaga! Magkakaron ka ng kapatid! Big sister... yeeeah!

Kaso...

"Pano naman si Xiumin?" Bigla kong tanong sa sarili ko. Kinuha ko ang cp ko na nakapatong sa mini drawer ko, nag-isip muna ako if dapat ko bang ipaalam sa kanya... and then I decided to dialed his number.

Wala pang 5 seconds ay sinagot na niya.

"Oh Luhan! Napatawag ka?" Bungad niya sa'kin.

"Pwede ba, pakitanggal 'yong 'Oh' sa pangalan ko." Inis kong sabi sa kanya, tumawa lang ang loko. Badtrip!

"Bakit nga?" Tanong niya. Naririnig ko pa na parang may kinakain siya. Kahit kailan talaga, ang takaw!

"K-kasi Xiumin, about sa roommate ko... kasi sabi ni Dad, ano, si S-Sehun daw magiging roommate ko." Sabi ko sa kanya. "I'm sorry." Dugtong ko pa. Hindi ko na sinabi na dad blackmailed me using my precious Hello Kitties. Wait, blackmail ba tawag don? Kusa naman akong pumayag ah? Tsk, bahala na.

"G-ganon ba? I understand. Ha-ha! Okay din pala daddy mo, hindi ba niya alam na hindi kayo magkasundo nong taong 'yon? Ha-ha." He said. Those laughs, ayokong naririnig 'yon. Ayokong naririnig ang mga pilit na tawa niya. It's so faked.

"Xiumin—."

"Hmm. Sige Lu, may gagawin pa kasi ako eh. So, ano? I guess, 'di narin kita masusundo next week?"

"I don't know. Pwede naman siguro tayo sabay pumasok." I said as I shrugged my shoulders, as if makikita rin nitong kausap ko.

"Sige sige. Ako na susundo sa'yo, aagahan ko 'yan." Rinig kong sabi niya, ramdam kong nakangiti siya sa kabilang linya. "Sige Lu, kakain pa ako eh. Ingat! Love you!"

Pinatay na niya pagkasabi 'non. Sa tuwing magsasabi siya ng I love you, agad niyang binababa. 'Di man lang hinihintay ang sasabihin ko. Hindi naman mahirap sumagot ng 'I Love You Too' eh. Pssh.

Inayos ko na ang pagkakahiga. I hugged my stuff toy as I closed my beautiful eyes. Goodnight.

-x-x-

Mabilis lumipas ang mga araw. Kitam nag-aayos na ako para sa pagsundo sa'kin ni Xiumin, bukas na ang unang araw ko bilang Grade 12. Dapat advance kami para mag-ayos na rin, namiss ko na ang dorm ko.

I packed my things. Tumingin muna ako sa salamin at kunting ayos ulit ng buhok. "Kailan kapa naging ganito kagwapo, Luhan? Grabe, inaraw-araw muna ah?" Ngumiti ako sa harap ng salamin na siyang mas lalong nagpagwapo sa'kin. Haaays. I can't blame myself, talagang gano'n eh.

Lumabas akong kwarto, pumunta akong hapagkainan. Nadatnan kong nakaupo na dun sina mom and dad, I joined them.

"Morning po." Bati ko sa kanila then I sipped on my milk. Kumuha rin akong toasted bread for my breakfast.

"You look excited, honey. I'm sure, gusto mo nang makasama ang anak ng bestfriend ng dad mo." Pangiti-ngiting sabi ni mom. Kita mo 'to, ki aga-aga nambabadtrip na agad.

"Mom, kumain ka na lang jan." Sagot ko na lang at kumagat sa pagkain ko.

In a few minutes, nakarinig ako ng busena sa labas. Tumayo na ako at kumuha muna ng dalawang bread, I kissed both of my parent's cheeks. "Gotta go. Dad, 'wag mong kalilimutan ang allowance ko. See you guys."

Nakangiti akong palabas ng bahay. "Morning Xiu—" I was cut when I saw him. Of course, I expected Xiumin to be here pero itong taong 'to, NEVER!

"Hoy, could you stop staring at me. Nagpunta ako dito para sundoin ka kahit labag sa kalooban ko. My dad demanded for it." Sabi niya habang nakasandal sa kotse niya.

"Well, sorry not sorry. Hindi ako sasabay sa'yo, pwede ka nang umalis." Sabi ko sa kanya at saka lumapit kay Xiumin. "Let's go, Xiuminie."

"Ah-eh, sige." Pumasok na siya sa driver's seat.

Papasok na sana ako sa passenger seat when a hand grabs my waist. Tengene! Pwede naman sa kamay eh! Ayon, sa lakas ng paghila nito sa'kin nasubsob mukha ko sa matigas niyang dibdib. Whooa! Ang tigas.

"Ayaw kong sinasayang oras ko. Ano, nagpunta lang ako sa wala? You can't do that to me." Sabi niya at tuloyan na nga akong hinila sa waist ko at saka sinara ang pinto ng kotse. Hinila niya ako papunta sa kotse niya.

"Pwede ba, bitiwan mo ako!"

"Hoy, sinasaktan mo siya! Bitiwan mo nga kasi siya!" Rinig kong sigaw ni Xiumin, nakababa na pala siya ng sasakyan niya.

Walang emosyon niyang nilingon si Xiumin. "I'm Sorry but...

He's coming with me."

-x-x-

Long time no update. Wew! So, ito na 'yon. Feedbacks, yow? Votes, please?