Sabah telefonun çalmasıyla uyandım. Kaan 7 kez aramıştı. Doğru ya! Bugün Kaan bize taşınacaktı. Hemen ona döndüğümde artık kapıyı açmam gerektiğini söyleyince kahkaha atarak yere düştüm. Kapıyı açınca Vera'nın da olduğunu görünce nedense sevinmiştim.
"Kaan size taşınıyormuş, yardıma gerek var mı diye sormaya geldim."
"Bu geri zekalı hala uyuyor. En iyisi gel biz halledelim şunları."
"Kaan saçmalama, Vera sen de içeri gel." dediğimde gülerek içeri girdiler. Hala uykulu olduğumu fark edince mutfağa girip kahve yapmaya karar verdim. Vera'yla Kaan kıyafetleri Kaan'ın odasına yerleştirirken bende duşa girdim. Duştan çıktığımda Kaan'ın odasını tasarlamakla meşgullerdi. İçeri gidip bana ihtiyaç olup olmadığını sorduğumda olmadığını öğrenince odama gidip dizi izlemeye karar verdim. 2 bölüm izledikten sonra içeri bakmaya karar verince Vera'nın gittiğini gördüm. Kaan'a sorduğumda "Biri aradı, gitmesi gerekiyormuş, telaşlı görünüyordu." deyince Vera'ya iyi olup olmadığına dair bir mesaj attım. Cevap vermeyince evine gittim. Zili çaldığımda açmadı ve biraz daha çalmaya devam ettim. İçeriden boğuk bir çığlık gelince hemen Kaan'a haber verdim. Kaan benden daha yapılı olduğu için kapıyı kırması çok daha kolay olurdu. Kaan kapıyı kırdığında içeri girdik ve Vera'yı elleri, ayakları bağlanmış bir şekilde bulduk. Zarar vermemişlerdi. Vera'yı çözdüğümde ağlayarak bana sarıldı. Çok korkmuştu. Zarar verdiklerini düşündüğümde bile içim acıyordu. Vera'yı bizim evimize götürürken olayları anlatması için sakinleşmesini bekledim. Birkaç saat sonra Vera kendine geldiğinde, olayları anlatmaya başladı.
"Sana bahsetmiştim Pars, babama musallat olan mafyalar tehdit göndermiş işte. 3.000 lira eksik varmış. Tamamlamamı istiyorlar. Benim hesabımda 2.000 lira var ama geriye kalan 1.000 lirayı nasıl bulacağımı bilmiyorum. Bulamazsam beni de öldürecekleri düşüncesi korkutucu."
"Bir dakika ya, ne mafyası?" Kaan bunu sorarken olayları bilmediğini yeni hatırlamıştım.
"Ben sana anlatırım kanka." deyip geçiştirdikten sonra Vera'ya uzanmasını söyledim. Odama geçip uyuduğundan emin olduktan sonra Kaan'a olayları anlattım.
"Oha lan, kızın hayatına bak, yazık."
"Ya Vera'ya da zarar verirlerse? O 1.000 lirayı bulmamız gerekiyor Kaan." dedikten sonra Kaan düşünmeye başladı. İkimizin de aklına bir işe girmek gelmişti fakat derslerimiz zaten çok ağırdı. Beceremezdik. Ailelerimizden borç istemeye karar verince ikimiz de annelerimizi aradık. Türlü türlü bahaneler uydurup annelerimizi ikna edince sevinmiştik. Kaan'ın annesi Sevil teyze 400, benim annem 450 lira gönderecekti. Geriye sadece 150 lira kalmıştı. Onu da bir şekilde hallederdik. Kaan paraları çekmeye giderken bende televizyon izlemeye gitmiştim. Kanepede uzanırken Vera'nın geldiğini gördüm.
"Gerek yoktu."
"Neye?"
"Ailelerinizden borç almanıza. Ben bir şekilde halledebilirdim."
"Gözümün önünde ölmene izin veremezdim. Kusura bakma." deyip Vera'yı susturduktan sonra televizyon izlemeye devam ettim. Birkaç saat sonra Vera'ya bakmayı akıl edince omzumda uyuyakaldığını gördüm. Kucağıma alıp yatağa taşıyınca homurdanıp uykusuna devam etti. İçeri geçtiğimde mesaj sesi gelmişti ama benim telefonum değildi. Vera'nınki olduğunu fark edince bakıp bakmamak arasında çok kaldım. En sonunda mesajı açtım:
