kan kokusu

{5} Ölüm

Koçovalı evinin balkonu , güneşin ilk kolları beyaz mavi bulutları okşuyalı daha yeni oluyodu

Selim "Salihi en çok hangimiz kırdık" dedi kafasını dizlerinden kaldırmadan

Kahraman "Benimdir o kesin ve net"

Geçmişten anı - Kahraman

Salih sarhoş abisini kavgadan zar zor ayırıp çıkarmıştı dışarı

Kahraman bi hışımla kolunu Salihten kurtarıp
"Bırak lan beni"

Salih "Abi gel gidelim gözünü seveyim , lütfen"

Kahraman "Aptal , Aptalım di mi ben?"

Salih "Ya babamin her zamanki haliydi o , bilmiyosun sanki "

Salih elini Kahramanın sırtına koyup
"Hadi sarhoşsun eve gidelim"

Kahraman Salihin elini ittirip
"Gitmiyorum ben o eve , hatta sevilmediğim hiç bi yere gitmiyicem artık"

Salih "Karın çocukların ne olucak?" der ikna etme çabalarına devam ederek

Kahraman bir az dûşünüp kahkaha atmaya başlar

Salih "Deliriyosun sen artık hadi eve , eve istemiyosansa benim evime yada otele yav hadi hadi"

Kahraman "Sen seviliyo musun peki ?"

Salih duraksar , gözlerini kırpıştırıp
"Ne?"

Kahraman "İdris beyimiz senide sevmiyo" arkasını dönüp gideceği sırada dönüp sağ baş parmağını kaldırarak
"Hatta ve hatta sana nefret ediyo"

Salih biliyodu abisi bunu sarhoşluktan diyodu ama insanların gerçek düşünceleri sarhoşken ortaya çıkarmış

Salihin gözleri dolmasına rağmen güçlü gözükmeye çalışıp
"Abi hadi gidelim" diyip Kahramanın kolundan tutmaya çalışır

Kahraman kolunu çekip
"Bırak piç"

Salih sabrını bastırıp
"Abi gel ... lütfen daha fazla kırmadan gel"

Kahraman "Kırılsan ne yazar"

Salih gözlerinde akmayı bekleyen yaşları tutup
"Hı hı" diyip yürümeye başlar öylece

Anı son

Cumali yanıtlamıyodu çünki belliydi oydu ona göre en çok kıran döken

Geçmişten anı - Cumali

Mekan : Mezarlık

Cumali Salihe yumruk atıp yere düşmesine sebep olur , Salih doğrulmaya çalışsada ıslak toprak ayağını kaydırıyodu

Cumali Salihin ensesinden tutup onu bi mezarın yanına sürükleyip
"Bak , Paşanın mezarına iyi bak , senin yüzünden o orada"

Salih kanıyan burnunu elinin tersiyle silip
"Az bile yapmışım"

Cumali onun yakasını bırakıp
"Keşki hiç gelmeseydin o Vartoda ölseydin"

Salih mezarlardan birine sırtını dayayıp
"Ben zaten öldüm" diyip kalkar

Cumali burnundan soluyup Salihe bir yumruk daha savurup
"Niye öldürdün Paşayı , o benim baba yarımdı lan"

Salih "Babana anlattım nedenini git ondan sor"

Salih tam gidecekken Cumali
"Gebericeksin ve o leşini hiç kimse sırtlamıyıcak"

Salih "Bi gün ölürsen sırtlamazsın" diyip gider