Şimdi yağmur başlayayacak.
Arınacağım tüm günahlarımdan. Ruhum dinlenecek ben dinleneceğim..
Ardından o ak pak kar düşecek şehrime huzuru en tenhalarıma işleyecek.. Sarılacağım rüzgara saçlarımda sisten damlacıklar. Uçsuz bucaksız koşacağım sokaklarda, çocukluğumu arayacağım. Buldummu ellerini sımsıkı tutup bırakmayacağım. Hadi kalk çocuk bak beklediğin geliyor şehrin beyaza boyandı tut elimi kaçalım insanların olmadığı heryere. Özgürce koşalım bağıra çağıra şarkılar söyleyelim. Köşedeki teyzenin evine bakalım mı yine bastonuyla çizdiği yeri bizde çizelimmi seversin gördüğünü bildiğini zor olan sevmek görmediğini.. Sevelim mi hiç görmediklerimizi. Hadi kalk çocuk evimize gidelim uzaklar bazen çok yorar insanı...
Esra KAYA
