Juli
Het is alweer het einde van het schooljaar, lief dagboekje van me. Ik heb net mijn rapport gekregen. Ook al had de mijne problemen met aankomen, want hij was nog niet geprint. Lang verhaal kort: Ik ging naar huis met een zonnebloem en BBQ saus. Ook kreeg ik heel heel veel knuffels toen ik 'tot nooit meer ziens' zei, want Nieuw Zeeland.... Lol, ik lach het er maar een beetje vanaf, maar om eerlijk te zijn ben ik doodsbang om te verhuizen. Het is al zo dichtbij. Morgen al mijn kleding uitzoeken en ik heb mama al uitgezwaaid. Zij ging een maand eerder dan papa, mijn broertje en ik.
En nu een paar dingen die ik wilde opschrijven, maar waar ik te lui voor was. Ahum.... O god dit is awkward soms vragen mensen me "waarom wil je zulke hoge cijfers?". Het antwoord dat ik meestal niet geef is, "met zulke hoge cijfers kan ik bewijzen dat ik ook met adhd en dyslexie, goed ben in wat ik doe en dat mijn gebrek me niet tegenhoudt om net zo goed zijn als de rest. Of zelfs beter. Zo kan ik voor mezelf bewijzen dat ik speciaal ben en niet 'mediocre'" Het antwoord dat ik wel geef is, "schouderophaal". Wat ik ook niet zei, was dat de hoge verwachtingen me naar beneden haalden en zwaar waren om te dragen. Nieuw Zeeland komt heel dichtbij, net als mijn verjaardag. Ik heb een enorme teddybeer gekregen voor mijn verjaardag. Hij is anderhalve meter lang, heet Ted en ik hou van hem. En ik mis mijn moeder. Ik heb eigenlijk een knuffel van haar nodig. En ik heb nu eindelijk een afspraakje met Bianca, zo blij. Ook had ik een Jawbreaker, Slurp. Ik ga zo veel mensen missen, en tegelijkertijd wil ik echt weg van hier. Dat was erg dramatisch, I know. Mensen geven zoveel prikkels, Mama was over de luidspreker aan het hijgen en Arne (mijn broertje) aan het praten en papa aan het eten en typen echt ik zou ze wel kunnen vermoorden.
Anyway, Luuk komt steeds langs en vandaag is de laatste dag, want vandaag ga ik weg. Ik kon de hele nacht niet slapen. maar 3 of 4 uur. Daarna heb ik een rondje gelopen om 6 uur 's ochtends en verder denk ik aan alles behalve Nieuw-Zeeland, want dat is dood eng.
===lange vliegreis===
Dus ik ben nu in Nieuw-Zeeland met een geweldige groene kamer. Op het vliegveld had ik mijn beste vriendin (Daisy) en mijn oma uitgezwaaid (Met heel veel tranen) en ben ik mijn mondkapje kwijtgeraakt. De vlucht duurde echt super lang, wel 35 uur, en we hebben de laatste vlucht gemist. Er was nog één plek op de volgende vlucht die dag, dus ik ben in mijn uppie naar Napier gevlogen. LOL, eng en niet eng, tegelijkertijd. En ik heb een geweldig lampje dat aan en uit gaat als je hem aanraakt. O jet laggg.....
Okay, dus school is al begonnen en de eerste dag was.... verschrikkelijk. Mijn "buddy's" verlieten me al na een halve dag en ik ben veel te vaak verdwaald geraakt. Het is zo'n doolhof die school van mij. De school heet Napier Girl's High School en je hebt er uniformen aan. Een geruite kilt en een wit bloesje met stropdas. Verder, toen mijn buddy's me verlaten hadden, volgde ik gewoon iemand anders rond en zij ging dus bij 2 nieuwe meisjes zitten en ze waren erg aardig. Dus toen ik één van hen de volgende dag alleen zag zitten, vroeg ik of ik er bij kon zitten. Dat mocht en jada jada jada, nu zit ik elke pauze bij hen. School is verder echt heel makkelijk, allemaal dingen die we in de brugklas hebben gehad. Easy Peasy Lemon Squeezy. Dus ik let niet goed op en ben al vaak aangesproken door de docenten. Elke lunchpauze gaan we naar de schoolbieb en lees ik boeken terwijl ik met hen klets over andere boeken. Een rok naar school is al minder ongemakkelijk en ik wil een Rubik's Kubus. Tot slot heb ik les in koken. Btw, Emily komt uit Indonesië en Ezry uit de Filipijnen. Ook heb ik zelf een pony geknipt, een beetje scheef, maar dat is okay. So school is cool...
Ik heb voor het eerst met Luuk gebeld vandaag en dat was echt heel gezellig. Ik ben hier nu echt een leven aan het opbouwen, met school, turnen en trampoline springen. Ik krijg hier echt connecties...oh, bye bye, papa maakt nu smoothies. Yummie!
Oktober
Hoe ga ik mijn connecties in NZ ooit achterlaten, of gewoon dit leven. Gisteren gingen we jumpen en er was een heel erg sociale jongen. Hij had blond haar en was langer dan ik. Hij kletste met me en ging zichzelf zelfs aan mijn ouders voorstellen...uh, beetje vreemd.
Dus, het was Halloween en ik ben als heks verkleed gaan trick-or-treat-en met meiden van school en daarna met mijn broertje. Ik heb veel snoep opgehaald. waar ik niet veel van heb gegeten. Ik wil namelijk iets gezonder leven dus wat minder snoepen. Ook heb ik in Nieuw-Zeeland best een betere band gekregen met mijn vader en broertje. Ik ben met Arne ge-upgrade van "hé, waar is de tablet", naar echt samen lol hebben.
We gingen op vakantie naar het noorden van NZ, naar de duinen. GIGA-duinen waarvan we zijn afgezoefd op bodyboards. Een keer vloog ik door de lucht door een hobbeltje en we zijn verdwaald in een zandstorm...en dat. Deed. PIJN. Het was alsof er duizend naalden in mijn huid werden gestoken en ik schreeuwde van de pijn en werd meerdere keren omgeblazen.
Toen we thuis kwamen van de vakantie lag er een dode egel in onze vijver, super zielig! Ik doe nu iedere dag een workout en lenigheidsoefeningen. 80 push-ups op mijn knieën, 20 keer mijn benen op en neer en 20 sit-ups. Ook slik ik nu ijzertabletten en heb ik bij turnen een paar keer een aerial, een walkover en een flikflak gedaan.
JE LEEST
Honger in stilte
Non-Fictionlief dagboek, met jouw ga ik veel avonturen beleven. Ten eerste, hebben papa en mama me het familiegeheim verteld. Dat is...( het is een geheim, duh) Vandaar de breuk in onze familie en nu de echte inleiding. Ik ben Merel , 15 jaar oud nu ik dit sch...