Our song • Taekook

Bütün sesleri unutmak

Jungkook evde ailesi ile tartıştıktan sonra yine yanına gitarını alıp dışarıya çıkmıştı her gün her gece aynı şey oluyordu artık eve geliyor ailesi ile kavga ediyor ve ardından gitarını da yanına alıp evi terk ediyordu.

Hep gece evden çıktığında ise hep aynı yere gece karanlık ve bomboş olan sahile gidiyor denize karşı gitar çalıp bazen de şarkı söylüyordu içini denize döküyordu sanki deniz de bütün dertlerini alıp gidiyordu onun için.

Yine her zaman ki yerindeydi gitarını eline almış ve duygularını dışa vuracak şekilde çalmaya başlamış tı,ve bir anda aklına gelen sözler ise dilinden dökülüyordu o anda
Müzik onu rahatlatıyor du,deniz onu rahatlatıyor du,ve bunların yanında gece karanlıkta ve ay ışığı onu çok daha iyi hissettiriyor du..

25 yaşına gelmişti ailesi ne isterse yapıyordu,ne isterlerse ama yine de ailesi onu bir türlü sevmiyordu,nedeni ni hiç anlamıyordu nerede hata yapıyordu ki?
Zaten çok da sosyal değildi,sadece arkadaşları Jimin,Jin ve Hobi ile konuşuyordu zaten başka da arkadaşı yoktu
Yaşıtları ona göre çok sosyal di
Çoğu eve gelmez barlarda gezerdi ancak o böyle şeyler yapmamasına rağmen ailesi onu sevmiyordu en başlarda bunu kafasına çok taksa da.. artık takmıyor du sonuç olarak da değişen bir şey yoktu..

Gözlerini kapadı jungkook ve dalgaların sesi ile birlikte sustu ve gitarını konuşturdu
Gitarı onun için konuşuyordu

Ay ışığı ise direk olarak ona geliyor karanlık olan etrafını aydınlatıyordu sanki etrafta mor ve mavi ışıklar varmış gibi çok güzel bir görüntü oluşturuyordu..

Sabah kalabalık ve gürültülü sahil geceleri sessiz ve huzur dolu oluyordu

Ancak bu sefer farklı olan bir şey de vardı.

O da Jungkook'un arkasında ki ağaçların birisinin gövdesine uzanmış bir şekilde onu izleyerek söylediği şarkıyı ve çaldığı gitarın sesini dinleyen esmer di.
Tabii ki jungkook arkasında onu böyle huzur ile dinleyen esmer den bir haberdi sadece çalıyor ve söylüyor du

Arkasındaki esmer ise şu âna kadar duyduğu bütün sesleri ve melodileri eş geçmiş huzurun ve duyduğu güzel sesin keyfini çıkarıyor du

Çünkü şu ağna kadar duyduğu en güzel melodi karşısında ki süt beyazı tenli güzel çocuğa aitti, başka kimseye değil.

Söylediği sözler sanki harf harf aklına kazanıyor duyduğu melodi diğer bütün sesleri engelliyor du...

Süt tenli çocuk kesinlik le onda büyük bir etki bırakıyordu...

Taehyung belli bir dönemden sonra garip sesler duymaya başlamış ve bütün bu sesler duyduğu diğer tüm sesleri bastırmıştı
O günden sonra Taehyung biraz psikoloğa gitmeye başlamış ancak hiç bir etkisi olmamıştı

Hatta bir süre sonra Psikolok Taehyung'u hastaneye yada özel bir odaya yatırmaya karar vermişti ancak bir şekilde Taehyung bundan kurtulmuş evden çıkmadan arkadaşlarının da yardımı ile duyduğu sesleri yok etmeye çalışıyordu
Takii bu güne kadar o kadar çok ses duymuştu ki bu gün kendisini bir anda evin dışına atmıştı ve hiç nereye gittiğine bile bakmadan öylece yürümüştü

Ve işte kendini bu boş ve karanlık olan sahilde bulmuştu ilk önce geri gitmek istedi ancak duyduğu ses ile olduğu yerde kalmış bir süre sonra da sese doğru ilerlemekten kendini alı koyamamıştı

Ve şimdi karşısında o süt beyazı tenli güzel çocuk ve duyduğu bütün sesleri susturan sesi ve melodisi vardı...

Belki ilacını bulmuştu,belki de kısa sürecek olan bir bağlılık ne olduğu bilinmez ama izlemeye doyamadığı,dinlemeden duramadığı,onun duyduğu sesleri susturmayı başaran birisi, süt çocuk

Her bir zerresi ile mükemmeldi..
Sesi, sözleri, görmediği yüzü emindi sesi ve etkisi böyle olan birisinin yüzü nasıl kötü olabilirdi ki?

O gece o ağacın altında güneşin doğusuna kadar dinledi Taehyung onu... içini dökmesini,müziğini,ailesi ile olan sorunları,bir ara hafif ağlamasını..

O an en çok yanına gidip sarılmak istedi Taehyung duyduğu sesleri susturan çocuğun göz yaşlarını silmek ağlamaması için sarılmak teselli etmek.... belki de öpmek?

\\\\\\\\\\\\\\\\

Yeni bir fic umarım beğenirsiniz

🫀