Bugün İzmir de 3. haftamdı yaklaşık 1 ay boyunca burada olmama rağmen ortama hâla Alışamamışdım. İlk kez bugün tek başıma dışarı çıkacaktım ne yapacağımı inanın bilmiyordum...
Erken kalktığımdan dolayı bugün için yaptığım planlarıma sanırsam biraz erken başlayacaktım. Yeni arkadaşlar edinmeyi sevgili bulmayı daha yeni yeni bir çok şey yapmak istiyordum.
Hatta bu gece eve bile gelmek istemiyordum. Ama sanırım öyle bir yetkim yoktu :-D..★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★
Biraz yürüdükten sonra derin düşüncelere daldım.. Bu şehirde ne işim vardı?! Geride o kadar çok şey bırakmıştım ki evimi, arkadaşlarımı,benim içinde önemli olan sevgilimi.. Onunla o kadar güzel şeyler yaşamıştık ki o günleri almak için nelerimi verirdim... Ben düşüncerdeyken yanıma birinin oturduğunu fark ettim kafamı çevirdiğimde bir erkek olduğunu gördüm. Sert bir şekilde
- pardon ama siz iyi misiniz?!
Alaycı bir tavırda:
- çook iyiyim ya siz?!
-Ben size onu sormak istemedim! Böyle oturdunuz da pat diye hayırdır!
- vayy küçük hanım bayağı atarlı çıktı diyerek küçük bi kahkaha attı.. Ne kadar pis biriydi bu ya.. Onun kalkacağı yoktu onun yerine ben kalkıp hızlı adımlarla yürümeye başladım. Arkamdan seslenişini duydum
- Adım Can.
Biraz duraksadım. Ama hiç bozuntuya vermeden o sert adımlarıma devam ettim. Arkamdan o küçük kahkaları duyabiliyordum.
Oradan uzaklaşmıştım bu çocuk neyin nesiydi böyle nerden çıkmıştı karşıma. Kafama takmayacaktım ufak bir olaydı. Artık eve gidip yatmak istiyirdum.Eve yaklaşmıştım evimizin karşısında ki evde bir erkek kapıyı açmak için anahtarı takıyordu. Hey! Bu Can'dı hemen kapıya koştum anahtarı zar zor kapıya sokup içeri daldım ve kapıyı hızla kapadım.
Can benim karşı komşummuydu ?!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hafızamı Geri İstiyorum
General Fictionbir genç kızın trafik kazası sonucu hafıza kaybı macerası..