Why me? A.I

Part one

(A/N dit is in een dagboek geschreven)

Tja zo als jullie weten heeft ashton 1 broertje Harry, en 1 zusje lauren.
Maar dat van 1 zusje is niet waar, ik ben ook ashton zijn zusje, ik ben aria Esma Irwin ik ben 17. Ik ben zeg maar onzichtbaar voor iedereen behalve voor mijn moeder ,Harry en lauren zelfs mijn bloedeigen broer wilt niet dat de wereld weet dat ik besta.
Maar ik vraag me af WHY ME? Waarom mogen lauren en Harry wel "bekent zijn" En ik niet.

Tja laten we het er maar op houden dat het zo'n vier jaar gelden begon
Ik was ongeveer 12 of 13.

~4 jaar geleden~
"Ashton" riep mijn moeder van uit de keuken.
"Wat is er" riep ashton terug.
"Je moet je zusje even helpen met der huis werk." Zegt mijn moeder als ze me meelevend aankijkt .
"Is goed, waar is Lauren."
Op dat moment besefte ik pas dat ik onzichtbaar was geworden voor hem.
Ik keek me moeder aan met tranen in mijn ogen . "ashton ik wil je straks nog even spreken, als de jongens weg zijn." zei mijn moeder boos. "het geeft niet, de jongens weten niet eens dat ik besta." zei ik gebroken.

~later op die dag~
Ashton kwam naar benende.
"Zullen we verstoppertje spellen?" Vroeg ashton aan mij. Had hij het nou echt tegen mij? "Ja , ik ga me verstoppen." zeg ik blij alsof ik dacht dat ik bestond voor hem heel even maar dacht ik het zo'n tja vier jaar lang.
"1,2 3 4." zo ging ashton verder tot 20.

Ik zat een kwartier lang verstopt in de kast tot ik de voor deur open hoorde gaan en weer dicht, na 2 minuten langer ging de kast deur open.
En daar stond hij de jongen die 13 jaar lang mijn beste vriend was. "ik heb je overal gezocht." zei hij alsof hij het meende. ik zette een fake smile op "ik heb geen zin meer en we moeten eten." zei ik alsof ik heel blij was.

(A/N dit is geen dagboek meer)

~heden~
Ik hoor geklop op de deur. fack uhm.. niemand mag mijn dag boek lezen waar kan ik hem laten? Snel gooi ik mijn dan boek in mijn boekenkast en zet er allemaal boeken voor.
"Binnen." zeg ik alsof ik niks gedaan heb.
"Aria?" Vraagt Harry.
"Wat is er little boy?" "Kom je mee voetballen in de achtertuin?"
Op zulke moment wil ik echt mijn hart er uit rukken alsof ik nooit bestaan heb, ik hou zo veel van deze jongen en dan moet ik tegen hem liegen.

"Sorry, i-ik kan niet ik moet nog huiswerk maken." verzin ik snel.
Ik hoef helemaal geen huiswerk te maken dat heb ik al af, ik mag gewoon niet van ashton naar beneden als de jongens er zijn.
"O oke dan een ander Keer?"
"Ja." ik kan het hem niet beloven de jongens kom gewoon onverwachts
"harry" zeg ik voor dat hij weg wilt lopen met de bal.
"Ja?" Vraagt hij hopend op dat ik mee ga.
"Misschien moet je aan luke of calum vragen of ze mee willen voetballen." zeg ik meer als een opdracht.

Ik kijk stiekem door het raam die bij mijn kamer naar de achtertuin gaat.
Ik zie luke en calum leuk met Harry voetballen. ashton loopt naar binnen en micheal praat met lauren.
"Ik wil er ook zo graag bij zijn."zucht ik

Ik blijf naar buiten staren naar luke met calum en Harry.
Tot dat ik geklop op mijn deur hoor.
"Ik ben het." zegt mijn moeder.
Een zucht van opluchting verlaat mijn mond.

"Come in." zeg ik
"Schat je moet echt even naar buiten." zegt mijn moeder als ze binnen loopt.
"Maar mam ik heb nog heel veel huiswerk en ik moet nog opruimen." lieg ik al weer.
"Schat je kamer is helemaal schoon je hoeft niet op te ruimen."
"stof." kuch ik zo geloof waardig.
Mijn moeder kijk me niet geloofwaardig aan maar loopt dan weer weg.

Als mijn moeder weg is ga ik weer bij het raam zitten.
Ik pak een kladblok en een pen en schrijf een paar vragen met antwoorden op.

•Wie van 5sos is het knapste?
Luke
•wie het liefst?
Weet ik niet heb ze nog nooit ontmoet
Behalve ashton.
• waarom ben ik hier als ik net zo goed buiten kan zijn met mijn familie en 5sos?
Omdat ....

Bij de laatste vraag weet ik eigenlijk niet wat ik moet neer zetten,
Weetje ik laat hem gewoon open het is geen test dus whatever .
Ik ga weet naar buiten staren en kijk naar luke die nu gestopt iset voetballen omdat hij dorst had aangezien dat hij cola in zijn hand heeft.

Hij kijkt een beetje om zich heen alsof hij iets zoekt, vreemd.
Calum komt naast hem staan en pakt ook cola. luke kijkt nog steeds rond totdat, fuck nee zal hij me gezien hebben. hij blijft maar kijken naar mijn slaapkamer raam waar ik achter zit.

Zo snel als ik kan laat ik mezelf op de grond vallen en kruip naar mijn bed, want knalde vol met me gezicht op de grond Nouja dat gaat wel weer weg.
Als ik eenmaal op mijn bed zit pak ik mijn laptop en ga een verhaal schrijven op wattpad.

Ik zit ongeveer nu een half uurtje te schrijven. "eigenlijk ben ik best eenzaam." zeg Ik tegen mezelf.
"Dan kom je toch mee naar de achtertuin."
"Nee dat mag ni.... wacht wie THE fuck zegt dat?!" Zeg ik zo stoer aks ik kan terwijl ik eigenlijk heel vang ben.
in draai me om en daar staat....