Vanilla(Sunki)

Vanilla

'Hello အမေ'

ဆောနူ ဆိုင်ကပြန်ရောက်ရောက်ချင်း ဖုန်းဆက်တတ်သော သူ့အမေ၏ အဝင်ဖုန်းcall တွေကိုတော့ သူနေသားကျနေပြီပင် Seoul မှာ bakery လေးဖွင့်ထားတဲ့အပြင် ဆိုင်က ပိတ်ရက်ရှားသည်မို့ သူ့မိဘတွေအိမ်ကိုလဲ မပြန်ဖြစ်တာကြာလှပြီ

'ဆောန်ယူ ပြန်ရောက်ပြီလား'

'ဟုတ် အမေ ဒီနေ့ ဆိုင် စောစောပိတ်လာခဲ့တယ် မိုးတွေလည်းရွာနေလို့'

'မိုးမိလာသေးလား သား'

မိုးမိရင် ဖျားလွယ်တတ်သည့်ဆောနူမို့ သူ့မေမေ စိတ်ပူတာက မမှား

'မမိပါဖူး အမေရဲ့ ထီးလည်း ထည့်ယူသွားတယ်လေ '

မိုးရေသံ တစ်တောက်တောက်ကြားမှာ သားအမိနှစ်ယောက်ကြားက စကားဝိုင်းလေးက အေးအေးဆေးဆေး ဒါမှ မဟုတ် သူ့အမေ ထိုကောင်လေးအကြောင်းကို မပြောပြခင်ထိသာဖြစ်ပါလိမ့်မည်

'ဆောန်ယူ သား နီခီကို သိသေးတယ်မလား'

နီခီ- မတွေ့ရတာ နှစ်ချီပြီ ဖြစ်ပေမယ့် အမြဲတမ်းလိုလို သူ့နားလိုက်ကပ်တတ်တဲ့ ညီလေးမို့ သူ မမေ့
နီခီ သူ့ကိုပြောတတ်တဲ့ စကားလေးတွေပါ ပြန်တွေးမိတော့ ဆောနူ နှူတ်ခမ်းပါးဖူးဖူးလေးတို့က ကော့တတ်လာ၏ ပယင်းရောင်မျက်ဝန်းတို့ထဲက တောက်ပမှူတို့ကိုတော့ ကာယကံရှင် သတိပြုမိပုံမပေါ်

'သိတာပေါ့ အမေရဲ့ သူ ဘာဖြစ်လို့လဲ'

သူ့အမေက ရယ်သံစွက်စွက်နဲ့ ပြန်ဖြေသည်

'သူ Seoul ကို သွားမလို့တဲ့လေ သူ့မေမေက နီခီကို သားအိမ်မှာ နေခိုင်းလို့ ရလားတဲ့ မေးခိုင်းလို့ '

ဆောနူ မျှော်လင့်မထားတဲ့ မေးခွန်းမို့ လန့်သွားသော်ငြား သူ့အမေစကားကြောင့် ငြင်းချိန်ပင် မရလိုက်

'အမေလည်း သားက တစ်ယောက်တည်းနေတာ အခန်းလည်း၂ခန်းရှိတယ်လို့ပြောလိုက်တယ် အဆင်ပြေတယ်မလားသား'

ဆောနူ သက်ပြင်းတစ်ချက်သာချမိတော့သည်

' အမေက ရတယ်ပြောပြီးမှတော့ သားက ကွန်ပလိန်းတက်လို့ ရပါ့ဦးမလား'