Het jachtseizoen

Hoofdstuk 3

Op het moment dat ik klaar ben met het verbeteren van een vraag gaat plots de deur open. De directeur komt binnen. Ik voel de sfeer in het lokaal meteen omslaan naar iets mysterieus. Ik loop naar hem toe.
'Goedemorgen Edward,' begroet ik hem.
'Kan je ik even mee nemen Marissa?', vraagt hij aan me.
Ik kijk even naar de klas, die me met grote ogen aan kijken. Een paar leerlingen knikken als teken, dat ik even weg kan. 'Euh... Nou, vooruit,' antwoord ik en loop met hem mee de gang op. In plaats van in de gang te spreken, neemt hij me mee naar zijn kantoor. Voor de deur van zijn kantoor houdt hij even halt. 'Had je nog afspraken staan vandaag?', vraagt hij aan me.
'Euh... Nee, nooit op Maandag,' antwoord ik. Ik vind hem raar doen en onderzoek zijn gezicht, maar vind geen spoor waarom hij zo doet.
'Mooi, mooi,' zegt hij geheimzinnig en opent dan de deur.
Ik verwacht dat er iemand in het kantoor zou zitten, maar ik heb het mis. 'Neem plaats op de stoel. Ik ga nog heel even naar de wc,' zegt hij tegen me.
'Hoezo? Heb ik iets gedaan wat niet mag?', vraag ik een beetje angstig.
'Nee, nee. Ik zal het u straks allemaal uitleggen,' antwoordt hij om me gerust te stellen. Hij doet de deur weer dicht, terwijl ik plaats neem op de stoel voor zijn bureau.
Ik kijk om me heen en zie allemaal prachtige groene planten staan. Zijn bureau is van hout, met een kleine laptop erop. Ook op zijn bureau staan genoeg groene planten. Zo te zien houdt hij van een nette bureau, want alle papieren liggen netjes boven op elkaar opgestapeld. Ik zoek naar de klok, die ik achter me aan de muur zie hangen en zie dat de leerlingen bijna pauze hebben. Laat ik het hopen dat het niet te lang gaat duren!

Even later komt hij weer terug zijn kantoor binnen gelopen. Ik zit alleen versteld toe te kijken hoe er nog drie mannen achter hem aanlopen. Deze mannen herken ik. Het zijn de mannen van stuktv, Giel, Thomas en Stefan!
'Nee? Hé?', vraag ik verward.
'Jij moet Marissa zijn?', vraagt Giel aan me.
'Wat- wat doe jullie hier?', vraag ik overdonderd aan hen.
'Gewoon, iets bijzonders,' zegt hij met een sluwe grijns.
'Niet zo geheimzinnig alsjeblieft,' zeg ik overdonderd.
'Ik weet het, maar het was een verrassing van je leerlingen en uiteindelijk ook die van je baas,' grijnst Giel onschuldig.
'Hé, maar hoe?', vraag ik, maar kom niet meer verder uit mijn woorden.
'We zochten nog iemand voor ons programma "Het Jachtseizoen". Eén van je leerlingen of misschien meer, hebben ons gemaild en gevraagd of we je wouden verrassen om mee te doen,' legt Giel uit en mijn mond valt van stomme verbazing open.
'Ken je ons niet?', vraagt Thomas.
'Jawel, Thomas en Stefan. Jullie vormen stuktv,' antwoord ik zijn vraag.
'Kunnen we haar al mee nemen?', vraagt Giel aan mijn baas.
'Heu?! Stop, niet zo snel. Dus jullie komen me halen om mee te doen met jullie programma "Het jachtseizoen"?', vraag ik om duidelijkheid te krijgen over de hele situatie.
'Ja, dat klopt,' antwoordt Giel mijn vraag.
'En dat is exact vandaag of op een andere dag?', vraag ik verbaasd.
'Dat is inderdaad exact vandaag ja, maar ik neem aan dat je niet in deze kleren mee gaat,' merkt Thomas op.
'En zeker niet op hakken nee,' lach ik en laat het allemaal even dalen. 'Maar het is wel een hele grote verrassing. Ik zal even terug gaan naar mijn lokaal om de lieve leerlingen te bedanken en ook om mijn tas te pakken. Maar Edward, is er vandaag dan wel een invaller beschikbaar?'
'Natuurlijk Marissa. Anders had ik dit hele zooitje nooit laten doorgaan,' grijnst mijn baas.
'Zullen we met je mee gaan om je lokaal te zien?', vraagt Giel nieuwsgierig aan me.
'Van mij mag het. Als jullie het heel graag willen?', vraag ik met een spontane glimlach.
'Ik wil het wel heel graag,' reageert Giel met een spontane glimlach.
'Kom, volg me maar,' zeg ik en wend hem. Ook Thomas en Stefan volgen me.
'Alvast veel plezier en succes Marissa,' wenst mijn baas me toe.
'Dankjewel Edward,' bedank ik hem en loop zijn kantoor uit.
De drie mannen volgen me door de gang. Niet veel later kom ik aan bij mijn lokaal aan. Ik werp een blik mijn lokaal in en zie dat de leerlingen er nog steeds zitten. Mijn ogen zoeken naar de klok en op het moment dat ik de klok vindt gaat de schoolbel, die de leerlingen laat weten dat de les voorbij is. Snel loop ik het lokaal binnen en alle ogen zijn meteen op mij gericht. Hun ogen worden groot, zodra Giel, Thomas en Stefan binnen stappen. Zes leerlingen beginnen te lachen.
'Jaja, ik heb het inmiddels al door,' glimlach ik naar ze.
'Mogen we weten wie ons had gemaild om jullie docent-.' 'Nederlands docent, Giel,' fluistert Thomas tegen Giel.
'Mogen we weten wie ons had gemaild om jullie nederlands docent op te geven voor Het jachtseizoen?,' vraagt Giel.
Ik loop ondertussen naar mijn bureau en pak mijn tas beet, die ik omhoog trek. Heel even zet ik mijn tas op mijn bureaustoel en pak wat belangrijke spullen, die ik mee moet nemen naar huis. Ik log op de computer uit, zodat de invaller op zijn of haar account kan inloggen. Dan pak ik mijn tas beet en richt mijn aandacht op de leerlingen. Ze zijn inmiddels allemaal gaan staan om pauze te gaan houden.
'Wacht nog heel even een paar seconden. Ik wil de leerlingen bedanken die mij hebben op geven voor het jachtseizoen. Wat zijn jullie toch lieve schatten van een leerlingen!' bedank ik de leerlingen. De leerlingen die ik hierop aanspreek beginnen breed te grijnzen.
'Dus u bent niet boos?', vraagt een van de leerlingen.
'Natuurlijk niet. Kom hier!' zeg ik met een luide stem en wenk hun naar voren.
Ze komen naar voren gelopen en ik geef ze een groepsknuffel. 'Tot morgen weer,' zeg ik dan en laat ze weer los.
'Tot morgen mevrouw Hempen,' zeggen alle leerlingen. Ik draai me naar Giel, Thomas en Stefan en maak aanstalten om het lokaal uit te lopen. De drie mannen blijven verwonderd staan.
'Wat heb jij toch een leuke klas,' merkt Giel op met een grote glimlach. 'En wat kan jij leuk met ze om gaan. Ik heb het wel eens anders gezien bij andere scholen.'
'Dankjewel,' zeg ik met een trotse glimlach. 'Kom, dan gaan we.'
Ze knikken instemmend en verlaten het lokaal, waarna ik en mijn leerlingen volgen. Wij lopen naar beneden, over het schoolplein. We spreken af op het parkeerplaats en ik begeef me naar mijn huis, om me om te kleden.