El Haciendero

1

Kabanata 1 - Spoiled Brat

MULA sa pagkakasubsob sa pagitan ng mga hita ng babaeng katalik ni Aslan ay napaangat ang mukha niya, nang makarinig siya ng hindi mabilang na malalakas na pagkatok sa kanyang pintuan.

Nakabukaka ang babae sa harapan niya, mahigpit na sabunot ang kanyang buhok, habang inginungodngod siya sa basang-basa nitong pagkababae. Sumasabay ang balakang nito sa bawat galaw ng dila at tatlong daliri niya roon hanggang sa bulabugin sila ng katok ng kasambahay.

"Shit naman!" Naiiritang mura ni Donna dahil nabitin ito sa pag-abot sa sukdulan.

She was almost there. He could feel the muscles inside her core, clenching but he stopped. Mabilis naman talagang labasan ang babae, magpa-oral, kamay o ari man niya ang kanyang gamitin. Sa isang beses na pagtatalik nila ay ilang beses itong nilalabasan pero ngayon ay parang hindi ito makakaisa man lang.

Donna Miranda has been his constant partner in bed since he was College. Mas bata ito sa kanya ng apat na taon. Taga kabilang bayan ito, anak ng mag-asawang negosyante. Sa bayan na iyon ay ang pamilya nina Donna ang pinakamayaman. Labas iyon sa hacienda Escobar, na kanyang inaalagaan.

Yes, he is a caretaker. Magsasaka siya sa madaling salita pero ang sinasaka niya ay hindi lang limampung ektarya ng lupain. It is 6,823 hectares. Mayroon itong labing-isang baranggay. Ang pinakamalaking tanim nila ay ang gulayan at tubuhan, at iyon ang bumubuhay sa mga taong kanyang nasasakupan. The average net income of his vegetable plantation for ten hectares is sixteen million, in a year. Pwera pa roon ang taniman ng mga tubo at iba pang mga prutas.

Hindi ganun kadali ang mag-asikaso ng isang hacienda. He makes sure he pays attention to each and every part of it. Along with that are the laborers. Sinisiguro niyang tama ang pasahod niya sa mga tauhan niya. Gusto niya ng maayos na pakikisama sa trabahador dahil naroon ang buhay ng buong kalupaan. Kung pagbabasehan naman ang modernong panahon ay hindi sila nahuhuli. He already accepted known fast-foods inside hacienda Escobar. May mga kilalang shopping malls na rin sila roon, kaya lang ay pinauupahan lang niya ang lupa. Wala siyang ipinagbili ni kapiranggot man. He brought a city inside his hacienda. Ginawa niya iyon para hindi mapag-iwanan sa sibilisasyon ang mga taga Tarlac. Ang hacienda Escobar ang pinakamalaking hasyenda sa buong mundo. Ang kita pa lang sa renta ng mga lupain ay sapat na para makabuhay ng mga kaapu-apuhan niya sa mga susunod na heneresyon. Kapag naman umayaw na ang mga umuupa ay ayos lang. Siya na lamang ang magpa-franchise ng mga sikat na fast foods. Sinimulan na niya yun sa totoo lang.

"Sino ba 'yang bwisit na 'yan, Aslan?" Naiiritang tanong ni Donna sa kanya pero napabuhat na lang siya at pinahid ang mga labi, gamit ang puting twalya.

Itinapis niya yun sa kanyang kahubaran, para matakpan ang kanyang mas matigas pa sa bakal na pagkalalaki.

He walked straight to the door with a stern aura, as always. That's his normal face, which makes him so hard to read. Walang makakaalam kung siya ba ay masaya, malungkot o galit dahil ang mukha niya ay iisa ang tabas at hulma sa lahat ng pagkakataon.

Binuksan niya ang pinto at ang humarap sa kanya ay ang baklang mayordomo, si Mang Kiko. Napakatagal na nito sa kanila. Mula nang mapunta siya sa hasyenda, matapos niyang mamuhay sa ibang probinsya ay mayordomo na ang bakla rito. Bata pa ito noon. Hindi naman ito tipikal na baklang nanlalaki. Ang sabi, minsan itong nasaktan at hindi na ulit nagmahal pa. Ang mga itinuturing nitong mga anak ay ang mga pamangkin, na anak naman ng mga kapatid nitong magsasaka sa hasyenda.

Kung sa pag-aalaga ay para rin itong babae. Napakabait din nito at mapagkakatiwalaang tunay. Sariling kapamilya na rin ang turing niya rito dahil sa kabila ng pagiging tahimik niyang nilalang, na kung hindi siya kausapin ay hindi siya magsasalita, liban kung may kailangan siyang ipaalam tungkol sa trabaho o hasyenda, ay inalagaan siyang mabuti ni Mang Kiko mula noon.