B. 17 (final)

1.2K 55 7
                                    

selin uyuyordu canının acısına dayanamayıp yine bayılmıştı .

doktor dikiş atmıştı bıcak yaralarına , yanıklara pansuman .

yanında savaş vardı, kendini suçluyordu savaş

selin yavaş yavaş kendine geliyordu

yavaşca gözlerini açtı ve hemen geri kapattı

tekrar gözlerini açtığında savaş ışığı engellemişti.

selin'den

bu kimdi ki yüzünü inceledim , hayır tanımıyorum

"sen kimsin" sesim kısık çıkmıştı

"ben savaş en büyük abin" dedi ne bu adam ölü değilmiydi

"ay hortlak " dedim korkuyla

" ne hortlağı kızım " dedi oda şaşırmıştı

"ölüp dirilenler hortlak olmuyor mu" diye sordum

"oluyor , ama ben hortlak değilim selin ben ölmedim kendimi öldü gösterdim " dedi bunu derken yerine oturdu zaten gözlerim alışmıştı ışığa

"neden"

"çünkü sevdiğim kız içindi. onu öldürmemi istediler bende onu vurdum sonrada yurt dışına kaçırdım"

"beni kim kaçırdı seni istiyordu"

"o sevgilimin abisi, o da kız kardeşini ölü biliyordu "

"yaa" dedim hüzünle . evet o adam bana zarar vermişti ama kardeşini ölü biliyordu o da

"kusura bakma " dedi bir anda

"neden" diye sordum

"benim yüzümden yaralandın canın acıdı" o da üzgündü gözlerimi kaçırdım "ben daha kötüsünü de yaşadım" dedim kısık sesle duydumu bilmiyorum . Sanırım duymuştu.

"Nasıl yani" dedi

"Boşver yaa , yengemiz nasıl" dedim kıkırdayarak.

"İyi , iyi olmaya çalışıyor"dedi tabi ben birden sorunca şaşırdı

"İyi iyi Allah iyilik versin" dedim yine kıkırdayarak

"Amin" dedi

"Off sıkıldım ben ne zaman çıkıcaz biz " dedim sevmiyorum hastahaneleri neden hep hastahanedeyim ben . hani derler ya sevmediğin ot burnunun dibinde bitermiş . heh o durum bu durum işte

"Bu gece de burdayız"  dedi, ne burdamı

"Bak savaş bey abi benim evde kişisel doktorum var zaten ne gerek var bu boğucu hastane odasında kalmaya"

"Afacan burdayız gece " dedi gülerek. banane yaa

"Offff lütfen lütfen nolur" diye ısrar ettim

"İyi , peki sorup geleyim" dedi ve ayaklandı

"Hadi hadi " dedim . bana bir bakış ayıp gitti

...

kapının açılması ile bakışlarımı oraya çevirdim gelen savaştı 

"noldu,çıkıyomuyum" umutla gözlerine baktım .

"evet çıkıyorsun " dedi

"oley beee "diye sevinçle bağırdım " hadi çıkalım" 

"dur kız daha serumun çıkacak " dedi

"peki madem o kadar bekledim biraz daha beklerim  " dedim

....

acımasız hayatım (Gerçek ailem)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin